Συνέντευξη Electric Litany

«Με τη δήλωσή μας μετά τις δημοτικές εκλογές θέλαμε να εστιάσουμε την προσοχή του κόσμου σε ένα θέμα το οποίο είναι πολύ ανησυχητικό»

Από τον Γιάννη Κοτζιά, 19/11/2014 @ 10:36
Mε το ντεμπούτο τους μας εξέπληξαν, με το δεύτερο τους άλμπουμ επιβεβαίωσαν πως ότι προηγήθηκε μόνο τυχαίο δεν ήταν και πως είναι εδώ για να μείνουν. Οι ίδιοι δείχνουν να μην νοιάζονται από προσδοκίες άλλων, να μην νιώθουν την ανάγκη να αποδείξουν κάτι αλλά μόνο να παράγουν καλή μουσική και να είναι ειλικρινείς καλλιτέχνες και άνθρωποι κυρίως ακόμα κι αν αυτό τους κοστίζει σαν εικόνα. Ο λόγος για τους Electric Litany που φέτος κυκλοφόρησαν το "Enduring Days You Will Overcome" με την αρωγή του Alan Parsons και που σε λίγες μέρες θα εμφανιστούν διαδοχικά σε Ιωάννινα (27/11), Κέρκυρα (28/11), Πάτρα (29/11), Αθήνα (30/11). To Rocking.gr με αφορμή τις τέσσερις επικείμενες συναυλίες του συγκροτήματος απηύθυνε ερωτήσεις στα μέλη των Electric Litany, για το πρόσφατο άλμπουμ, για το EP που ετοιμάζουν αλλά και για την περίφημη δήλωσή τους μετά τις δημοτικές εκλογές του Μαίου που προκάλεσε αρκετές συζητήσεις στο διαδίκτυο.

Electric LitanyΕίμαι ιδιαιτέρως χαρούμενος που έχω την ευκαιρία να συνομιλήσω ξανά μαζί σας. Είχαμε κάνει μια συνέντευξη περίπου πριν δύο χρόνια όταν και ετοιμάζατε τo άλμπουμ "Enduring Days You Will Overcome" που κυκλοφόρησε φέτος. Τώρα που το άλμπουμ είναι εκεί έξω από τον Φεβρουάριο του 2014 θα ήθελα να μου δώσετε μια γενική εικόνα της συνεργασίας σας με τον Alan Parsons. Κάποιες θετικές και κάποιες αρνητικές πτυχές για παράδειγμα.
Σε αυτό το άλμπουμ μας δόθηκε μια τεράστια ευκαιρία να ωφεληθούμε από τη σοφία και τη δημιουργική καθοδήγηση ενός καταπληκτικού παραγωγού. Το μόνο αρνητικό στοιχείο της συνεργασίας ήταν το γεγονός πως έγινε από μακριά. Όμως με την τεχνική υποστήριξη που μας παρείχε η Source-Connect ήμασταν σε θέση να το χειριστούμε αυτό. Με αυτόν τον τρόπο νοιώθαμε πως ο Parsons ήταν εκεί στο control όταν εμείς ήμασταν στο studio. Η διαφορά βεβαίως ήταν πως το control βρισκόταν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Επιπλέον, είχατε την ευκαιρία να είστε και support στους Alan Parsons Project για μερικές συναυλίες. Ο κόσμος σε αυτές τις συναυλίες, που υποθέτω πως ήταν μέσης ηλικίας και fan της progressive rock σκηνής, σας έδωσε κάποιο feedback;
Oι ακροατές των Alan Parsons Project δεν είναι μόνο μεσήλικες fans της progressive rock μουσικής. Γενικά πιστεύουμε πως αρκετός κόσμος εξεπλάγη με τον ήχο μας. Λάβαμε πολύ καλό feedback στις συναυλίες που δώσαμε σε Λειψία, Σαλτσμπουργκ και Κλάγκενφουρτ σε αντίθεση με την Κολωνία όπου μάλλον δεν αρέσαμε στο κοινό.

Θαύμασα ιδιαιτέρως τον τρόπο με τον οποίο εντάξατε ένα ελληνικό παραδοσιακό ήχο (κρητική λυρα) στην ενορχήστρωση του κομματιού "The Soul Remembers Everything". Πιστεύετε πως υπάρχει μια λεπτή γραμμή στην οποία μια μπάντα πρέπει να ισορροπήσει όταν χρησιμοποιεί στοιχεία ελληνικής παραδοσιακής μουσικής στον ήχο της;
Δεν μπαίνουμε σε συζήτηση για το πως πιστεύουμε ότι θα εκληφθεί η μουσική μας. Οπότε δεν υπάρχει καμία γραμμή ισορροπίας και κανένας λόγος να το συζητήσουμε αυτό.

Το νέο σας άλμπουμ φαίνεται πιο πολύπλοκο από το "How To Be A Child & Win The War". Μπορούμε να διακρίνουμε ελληνικούς παραδοσιακούς ήχους όπως προείπαμε, κάποιες «Joy Division» στιγμές, χρήση vocoder κ.ά. Είναι δύσκολη διαδικασία να διατηρηθεί μια ισορροπία σε αυτούς τους ήχους ώστε να υπάρχει μια ηχητική συνοχή μεταξύ όλων των κομματιών;
Όταν τελειώσαμε τη διαδικασία του μιξαρίσματος είχαμε σχεδόν 20 κομμάτια να επιλέξουμε για το τελικό tracklist. Τα κομμάτια έιχαν μεγάλο εύρος ενορχηστρώσεων, δυναμικής και songwriting αλλά ακόμα και τότε δεν υπήρχε ζήτημα συνοχής, αλλά το πως θα «χαρτογραφήσουμε το ταξίδι» για τον ακροατή.

Electric Litany - Enduring Days You Will OvercomeΔιάβασα στα credits του άλμπουμ πως χρησιμοποίησατε ένα ηχητικό απόσπασμα από ένα ποίημα του Allen Ginsberg όπως δηλαδή κάνατε και στο ντεμπούτο σας με ένα ποίημα του Ρίτσου. Είναι ένα είδος «φετίχ» ή αναγκαίο στοιχείο για την μπάντα η χρήση ενός ποίηματος στη μουσική σας;
Για άλλη μία φορά, δεν ήταν προσχεδιασμένη ιδέα να συμπεριληφθεί ένα ηχητικό απόσπασμα από κάποιον ποιητή. Ο Benjamin ανακάλυψε το ποίημα και έφερε το συγκεκριμένο απόσπασμα σε μια πρόβα. Μας άρεσε σαν statement («I have the moan of doves and the feather of ecstasy») και όταν στη συναυλία μας το 2012 στην Αθήνα παίξαμε το "Feather Of Ecstasy" φάνηκε να ηχεί καλά στο κοινό.

Σχετικά με την καμπάνια μέσω Kickstarter. Απ' όσο φαντάζομαι δεν έπιασε τον στόχο των 60.000 δολαρίων, αλλά ήταν τελικά μια βοήθεια και σε θέμα αυτοπεποίθησης και σε θέμα χρημάτων;
Εννοείται πως είναι ωραίο να βλέπεις τέτοια υποστήριξη. Δεν γνωρίζαμε πόσοι άνθρωποι θα ενδιαφερόντουσαν να ακούσουν άλλο ένα άλμπουμ από εμάς. Σχετικά με τα χρήματα, άπαξ και δεν πιάνεις τον στόχο που έχεις θέσει δεν παίρνεις τίποτα.

Στην κουβέντα που είχαμε το 2012 είχατε εκφράσει την πρόθεση να πάτε στην Καλιφόρνια να ηχογραφήσετε το άλμπουμ (ή κάποια μέρη του) αλλά τελικά αυτό δεν έγινε. Είναι ακόμα στα πλάνα του συγκροτήματος να τεστάρει τη δημιουργική του διαδικασία στην άλλη όχθη του Ατλαντικού στο κοντινό μέλλον;
Αυτό ήταν το αρχικό μας πλάνο με τον Alan Parsons, να πάμε εκεί και να ηχογραφήσουμε. Επειδή όμως αυτό δεν έβγαινε οικονομικά όυτε για να πάμε η δουλειά έγινε από μακριά.

Ποιό από τα δύο άλμπουμ σας φάνηκε πιο δύσκολο δημιουργικά; Το πρώτο επειδή δεν είχατε την εμπειρία ή το δεύτερο που έπρεπε να αποδείξει πως οι Electric Litany είναι εδώ για να μείνουν;
Και τα δύο άλμπουμ είναι διαφορετικά μεν αλλά με χαρακτήρα Electric Litany δε και η δημιουργικότητα γύρω από αυτά πάντα είναι το καλύτερο σημείο. Είχαμε πολλές ιδέες στις πρόβες για το "Enduring Days You Will Overcome" που μας άρεσαν και στη συνέχεια αρχίσαμε να τις διαμορφώνουμε σε τραγούδια. Υπό αυτή την άποψη η όλη διαδικασία έμοιαζε με του "How To Be A Child & Win The War". Υπάρχουν περισσότερα ψηφιακά θέματα στο τελευταίο άλμπουμ, μερικά κομμάτια που δημιουργήθηκαν πιο ορθολογικά ("Silence") και άλλα όπως το ομώνυμο που προήλθε από ένα 45λεπτο τζαμάρισμα.

Δεν πιστεύω πάντως πως κάποιος από εμάς έβαλε σκοπό να αποδείξουμε κάτι στο δεύτερο άλμπουμ και κάτι τέτοιο θεωρώ πως θα δημιουργούσε άμεσα ένα πρόβλημα που θα έπρεπε να ξεπεράσουμε από την αρχή. Η διαδικασία κράτησε αρκετά παραπάνω, το να βρούμε και να δημιουργήσουμε χώρους για πρόβες, να βρούμε λεφτά για ηχογράφηση και μίξη και να αλλάξουμε το μέρος που θα είχαμε ως βάση καθώς όπως είπαμε δεν πήγαμε στην Καλιφόρνια όπως είχαμε προγραμματίσει. Όλα αυτά τα πράγματα βάρυναν το χρόνο μας και στην επόμενη δισκογραφική μας προσπάθεια θα προσπαθήσουμε να είμαστε πιο σύντομοι. Δυστυχώς είχε να κάνει και με το κόστος.

Δεν έχω την πρόθεση να οδηγήσω τη συζήτηση στα πολιτικά αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ και να μη σας ρωτήσω για την απόφασή σας να βάλετε σε συναυλιακή «μαύρη λίστα» τον Πειραιά και τον Βόλο. Στη δηλωσή σας στρέφεστε εναντίον της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων των δύο πόλεων. Δεν πιστεύετε πως ίσως καλύτερος τρόπος για να συμπαρασταθείτε στη μειοψηφία των ψηφοφόρων σε αυτές της πόλης θα ήταν να πάτε εκεί να δώσετε συναυλίες και ταυτοχρόνως να περάσετε το «μήνυμά» σας;
Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες για να επιτύχεις τον στόχο σου, δύο ή και περισσότεροι τρόποι μπορούν να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα και την ίδια σημασία. Αυτό που θέλαμε εμείς ήταν να εστιάσουμε την προσοχή του κόσμου σε ένα θέμα το οποίο είναι πολύ ανησυχητικό. Με σαφήνεια ξεκαθαρίσαμε που απευθυνόμαστε, όχι στις πόλεις ακριβώς αλλά σε μία τάση μερίδας ψηφοφόρων αυτών των πόλεων. Το αποτέλεσμα της δήλωσής μας ήταν αμέτρητες συζητήσεις για το θέμα από πολύ κόσμο ασχέτως με το ποιοι είμαστε εμείς. Οι συζητήσεις αυτές ήταν άλλες π.χ. για το μέχρι πιο σημείο ένας καλλιτέχνης/συγκρότημα πρέπει να εκφράζει απόψεις και δράσεις κι άλλες για την άνοδο της ακροδεξιάς/φασισμού/νεοναζισμού στην Ελλάδα κ.α. Αλλά ακόμα κι αν παίζαμε σε αυτές τις πόλεις ή όπως δεν παίξαμε εξηγώντας το γιατί, το αποτέλεσμα είναι σχεδόν το ίδιο: η διάδοση μιας στάσης που έχουμε ως μπάντα ανεξαρτήτως με ποια μέθοδο χρησιμοποιούμε.

Electric LitanyΔεν είναι κωμικό αλλά και τραγικό παράλληλα πως αυτή η δήλωση εναντίον του Πειραιά και του Βόλου έδωσε μεγαλύτερη δημοσιότητα στην μπάντα απ' ότι ίσως η ίδια της η μουσική;
To ότι μας ζήτησαν μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια να μιλήσουμε (το οποίο φυσικά αρνηθήκαμε) δεν σημαίνει πως η έκθεση της μπάντας ήταν μεγαλύτερη απ' ότι με τη μουσική μας. Πιστεύω, πως έχουμε την τάση να μπερδεύουμε τι σημαίνει δημοσιότητα για συγκεκριμένα γεγονότα και νέα και τι είναι κανονική δημοσιότητα για κάτι καλλιτεχνικό η μουσική ασχέτως εάν εκτίθεται με έναν επιφανειακό τρόπο. Οι άνθρωποι που μας ακούνε πιθανότατα δεν σχετίζονται με τους ανθρώπους που ασχολήθηκαν με τη δήλωσή μας και οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με τη δήλωσή μας δεν ακούνε απαραιτήτως τη μουσική μας όταν κάνουν έρωτα.

Προσφάτως ανεβάσατε ένα σύντομο clip ενός κομματιού με τον τίτλο "Leverage" το οποίο πρόκειται να περιλαμβάνεται σε ένα χειροποίητο EP όπως ανακοινώσατε. Μπορείτε να μου δώσετε περαιτέρω πληροφορίες για αυτήν την κυκλοφορία; Θα είναι διαθέσιμη στις επερχόμενες συναυλίες σας στην Ελλάδα;
Είχαμε κάποια κομμάτια που έμειναν εκτός άλμπουμ και που θα θέλαμε να είχαμε συμπεριλάβει αλλά ένα άλμπουμ 20 κομματιών θα ήταν υπερβολή! Το "Leverage" είναι ένα από αυτά συν άλλα τρία και ελπίζουμε να έχουμε το EP έτοιμο και διαθέσιμο για αυτές τις συναυλίες.

Τι είναι το «κάτι αρκετά διαφορετικό» που ετοιμάζετε για τη συναυλία σας στο Λονδίνο σε μερικές μέρες;
Nα φορέσουμε spandex... Ευτυχώς όχι. Δεν το έχουμε διαφημίσει ιδιαιτέρως αλλά αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε live κάποια κομμάτια μας μέσα σε κανονική εκκλησία με ένα εξαιρετικό team να μας περιβάλλει. Θα υπάρχει performance χορού από την Ισπανίδα χορεύτρια Alejandra Banho, visuals από τον Λιθουανό visual καλλιτέχνη Migle Ka και το όλο event θα μαγνητοσκοπηθεί και θα σκηνοθετηθεί από τον σκηνοθέτη Jaris Savoglou. Θα έχουμε extra μουσικούς όπως τον αξιοσέβαστο Theo Lais στην κρητική λύρα, τον Theo Ziarkas στο κοντραμπάσο κι όλα αυτά υπό την καθοδήγηση του νέου αγαπημένου μηχανικού ήχου του Alan Parsons, George Botis. Θα είναι πιθανότατα ένα αξιομνημόνευτο βράδυ.

Προσωπικά αγόρασα την CD εκδοχή του άλμπουμ αλλά απ' ότι φαίνεται όλο και περισσότερος κόσμος προτιμάει πλέον το βινύλιο. Ακόμα και το EP "Enemy" το κυκλοφορήσατε σε βινύλιο και σε download αλλά όχι σε CD. Είναι για εσάς το βινύλιο μια ρομαντική πλευρά της μουσικής βιομηχανίας;
Καταρχάς, σε ευχαριστούμε! Αγαπάμε το βινύλιο και όντως όλο και περισσότεροι άνθρωποι εξοικειώνονται με αυτό ξανά ή για πρώτη φορά. Προσωπικά, πιστεύουμε πως πάντα φαίνεται πιο σπέσιαλ / ρομαντικό το να βρίσκεται η μουσική στα χέρια σου και αυτό παρέχει και μια πιο προσωπική σύνδεση με τον καλλιτέχνη. Πλέον κατασκευάζονται καινούρια πικάπ κι αυτό είναι καλό σημάδι, το ότι δηλαδή ο κόσμος επανασυνδέεται με το βινύλιο.

Τα τραγούδια σας είναι διαθέσιμα και στο Spotify. Είστε υπέρ ή κατά των streaming υπηρεσιών; Φαντάζομαι πως για μια μπάντα που προσπαθεί ιδιαιτέρως να προσφέρει κάτι σε ένα εκλεπτυσμένο digipack όπως αυτό το "Enduring Days You Will Overcome", το streaming φαίνεται να ξεγυμνώνει κάποιο μέρος από την ομορφιά της κυκλοφορίας.
Δεν είμαστε εναντίον του streaming και δεν πιστεύω πως μπορούμε να αρνηθούμε ότι είναι ένας σημαντικός και ίσως ο πιο δημοφιλής τρόπος για να ακουστεί η μουσική σου πλέον. Κάθε υπηρεσία που επιτρέπει στη μουσική σου να εκτεθεί σε περισσότερο κοινό είναι κάτι καλό. Βέβαια, η κουβέντα του ποιοι οφελούνται, πως και γιατί είναι πολύ μεγάλη...
  • SHARE
  • TWEET