Συνέντευξη Chris Eckman

«Ποτέ δεν κάνω κάτι μόνο ως δουλειά. Ό,τι κάνω το κάνω επειδή με ενδιαφέρει, και αν μέσα σ' όλο αυτό υπάρχει και η δουλειά ως συνέπεια, είναι καλοδεχούμενη»

Από την Κέρη Καραλή, 12/02/2015 @ 10:04
Για πολλούς οι The Walkabouts υπήρξαν ένα συγκρότημα της alternative pop rock σκηνής, με αρκετούς φανατικούς θαυμαστές στην χώρα μας. Ύστερα από χρόνιες μουσικές περιπλανήσεις, τόσο ως duo Chris & Carla, όσο και ως solo artist και ως μέλος της νεοσυσταθείσης Distance, Light & Sky, ο Chris Eckman (συντραγουδιστής των The Walkabouts μαζί με την Carla), επιστρέφει στην Ελλάδα, σε μια συνεργασία άκρως αινιγματική με τους δικούς μας Μητέρα Φάλαινα Τυφλή (MFT), αλλά και το επικείμενο live τους την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015 στο Six D.O.G.S.. Στις περιεκτικές του απαντήσεις, θα μάθουμε γι’ αυτήν την συνεργασία, το νέο άλμπουμ του συγκροτήματός του, αλλά και πόσο καλά θυμάται το ελληνικό κοινό.«Ποτέ δεν κάνω κάτι μόνο ως δουλειά. Ό,τι κάνω το κάνω επειδή με ενδιαφέρει, και αν μέσα σ' όλο αυτό υπάρχει και η δουλειά ως συνέπεια, είναι καλοδεχούμενη»

Ύστερα από την εικοσιπενταετή πορεία στο χώρο της μουσικής, ως τραγουδιστής και ως συνθέτης, σε groups όπως οι the Walkabouts, ή ως solo artist, επιστρέφεις στην Ελλάδα, ως μέρος των γεμάτων «χαρά και ξεγνοιασιά» Μητέρα Φάλαινα Τυφλή (MFT), υπογράφοντας την μίξη ήχου στο νέο τους άλμπουμ, "Ναυάγια Στη Στεριά". Όμως τόσο οι στίχοι σου, όσο και η μουσική σου είναι αρκετά εσωτερικοί και κάπως σκοτεινοί. Έχω την εντύπωση ότι οι MFT είναι αρκετά «αισιόδοξοι» για τα γούστα σου. Τι σε «τράβηξε» και καταλήξατε σε συνεργασία;
Εκείνο που με τράβηξε στην μουσική των MFT  ήταν το ότι χρησιμοποιούν έγχορδα και πνευστά, μέσα όμως σ' ένα pop-rock context. Μου θυμίζουν πτυχές των μουσικών προσεγγίσεων ή υφών των The Walkabouts, κυρίως εκείνων στα τέλη της δεκαετίας του '90. Τέτοιου είδους αναμείξεις ηχητικών στοιχείων αποτελούν -πάντοτε- πρόκληση, και εμένα μου αρέσουν οι προκλήσεις, οπότε ήταν κι αυτό ένας λόγος που ανέλαβα το project. Εξάλλου, λίγη αισιοδοξία -ποτέ- δεν βλάπτει! Σίγουρα, η αισθητική τους είναι σε πολλά σημεία διαφορετική από τη δική μου, όπως για παράδειγμα, οι μείζονες συγχορδίες (ματζόρε) -που χρησιμοποιούν- εν αντιθέσει με τις ελάσσονες συγχορδίες (μινόρε) -που εγώ χρησιμοποιώ- κ.λ.π. Όμως, όπως είπα, στο εν λόγω project, αντιλαμβάνομαι κάποιες ηχητικές ομοιότητες με πράγματα που έχω κάνει κι εγώ στο παρελθόν.

Chris Eckman

Ορμώμενη από τον τίτλο του δίσκου σου "The Last Side Of The Mountain" (2008), αναρωτιέμαι αν πιστεύεις ότι η δουλειά των MFT ανήκει -κατά έναν τρόπο- στην «τελευταία πλευρά του βουνού», την πιο φωτεινή, που εύχεσαι κάποτε να φτάσεις, στιχουργικά και μουσικά, ή το είδες περισσότερο ως δουλειά;
Ποτέ δεν κάνω κάτι μόνο ως δουλειά. Ό,τι κάνω το  κάνω επειδή με ενδιαφέρει, τώρα αν μέσα σ' όλο αυτό υπάρχει και η δουλειά ως συνέπεια, είναι καλοδεχούμενη. Σίγουρα όμως θα πρέπει αυτό που κάνω ν' ανήκει στον κατάλογο των πραγμάτων που έχω επιλέξει να κάνω.

Επί του παρόντος, σε ποιά πλευρά του «βουνού» βρίσκεσαι και με ποιά σχέδια, αφού έχεις ένα νέο group τους Distance, Light & Sky και το ντεμπούτο άλμπουμ σας "Casting Nets", που είναι φοβερό;
Βρισκόμαστε ακόμα στον «πυθμένα» του βουνού! Τώρα αρχίζουμε. Η πρώτη μας περιοδεία θα ξεκινήσει τον Απρίλιο και καλώς εχόντων των πραγμάτων, ετοιμάζουμε νέο album στο τέλος αυτού του χρόνου. Είναι συναρπαστικό να δουλεύεις με την Chantal Acda (The Isbells) και τον Eric Thielemans (the EARR Ensemble, γνωστός και για την συνεργασία του με τον σαξοφωνίστα του Sun Ra Marshall Allen). Έτσι ήταν, τόσο φυσικά και ευχάριστα, από το πρώτο λεπτό που ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί.

Πάνω από δέκα χρόνια έχεις μετακομίσει στην Σλοβενία. Αν και ο τρόπος ζωής -φαντάζομαι- είναι πολύ διαφορετικός από τον αμερικάνικο, πόσο σ’ έχει επηρεάσει αυτή η χώρα εν σχέσει με την έμπνευση και την κοινωνική αντίληψη περί των πραγμάτων;
Μετακόμισα στην Σλοβενία όταν ήμουν 42 ετών. Όταν ήρθα εδώ (Σλοβενία) ήμουν ήδη τραγουδοποιός, έχοντας ικανοποιητικώς εξασκήσει το όραμα και το στυλ μου. Μένοντας λοιπόν, σ' αυτό το μέρος, οπωσδήποτε μ' έχει επηρεάσει με πολλούς τρόπους ως άνθρωπο, όμως νομίζω ότι δεν μπορώ να εντοπίσω επ' ακριβώς τις επιρροές της σλοβένικης μουσικής, που έχω απορροφήσει από τότε που άρχισα να μένω εδώ. Σίγουρα οι μουσικοί με τους οποίους έχω συνεργαστεί, κυρίως ο κοντραμπασίστας Žiga Golob, ο οποίος παίζει και στο "Harney County" και στο "Last Side Of The Mountain", με έχει σπρώξει σε νέα μονοπάτια.

Chris Eckman

Πάει περίπου ένας χρόνος από το τελευταίο solo άλμπουμ σου, "Harney County" (Νοέμβριος 2013). Στο τραγούδι "Nothing Left To Hate", υπάρχει μια διττής σημασίας εξήγηση στον τίτλο: μέσα στο άπλετο μίσος δεν έχει μείνει τίποτε πια να μισηθεί, ή δεν έμεινε τίποτε να μισηθεί, αφού ό,τι υπάρχει είναι αγάπη. Ποιό το νόημα για σένα και ποιό το πιο αγαπημένο σου και πιο μισητό σου πράγμα;
Νομίζω ότι το τραγούδι μιλάει για το δεύτερο σκέλος. Ο αφηγητής έχει μισήσει τα πάντα μέχρι που όλο αυτό απετέλεσε κάτι μοιραίο και θανατερό για εκείνον, ώσπου στο εναπομένον κενό διάστημα κατέληξε στην αρχή της πιθανότητας. Η αγάπη ανήκει σ' αυτήν την αρχή της πιθανότητας. Τώρα, σε ό,τι αφορά σε μένα, μισώ το να μισώ και αγαπώ το να αγαπώ... Όπως και κάθε άλλος λογικός άνθρωπος σ' αυτόν τον πλανήτη.

Είχες ποτέ την ευκαιρία να ακούσεις άλλα ελληνικά συγκροτήματα της σύγχρονης indie pop rock σκηνής; Θυμάμαι τη διασκευή των The Walkabouts στο τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη "Το Τραίνο Φεύγει Στις Οκτώ"; Έχεις ξεχωρίσει κάποιο/-α;
Θα πρέπει να πω ότι δυστυχώς δεν γνωρίζω τα μουσικά τεκταινόμενα της indie σκηνής στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Συνήθιζα να ταξιδεύω στην Ελλάδα πιο συχνά και οι φίλοι μου προσπαθούσαν να με κρατούν ενήμερο για την μουσική σκηνή της Ελλάδας. Αυτούς που πραγματικά ξεχώρισα είναι οι Sigmatropic και οι Last Drive, και άλλες τέτοιες μπάντες εκείνης της εποχής. Όμως θα ήθελα να γνωρίζω περισσότερα για την μουσική σκηνή της τωρινής εποχής.

Chris Eckman

Το επερχόμενο show στην Αθήνα είναι την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015 στο Six D.O.G.S.. Όμως έχεις αρκετές φορές εμφανιστεί μπροστά στο αθηναϊκό κοινό. Τι θυμάσαι πιο έντονα, που συνέβη σε κάποια από αυτές τις εμφανίσεις;
Το τελευταίο show των The Walkabouts στην Αθήνα το 2012 (στις 28.01.2012 στο Κύτταρο Live Club) ήταν ιδιαιτέρως αξιομνημόνευτο. Ήταν απλά η τέλεια συνάντηση μιας μπάντας με το κοινό της! Κάποια στιγμή νόμισα πως η στέγη θα απογειωνόταν, θα έφευγε από τη θέση της.

Η συνέχεια του μουσικού οδοιπορικού θα αποκαλυφθεί την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου στον γνωστό χώρο του Six D.O.G.S.!
  • SHARE
  • TWEET