Ανασκόπηση 2015: Alternative Rock

Από τα στάδια μέχρι τα γκαράζ των σπιτιών μας

Συνήθως, οι επιστροφές μεγάλων ονομάτων από το παρελθόν είναι στην καλύτερη περίπτωση, αξιοπρεπείς. Φέτος, τα πήγαν ακόμα καλύτερα. Η αίσθηση είναι πως τα εμπορικά ονόματα δεν ρίσκαραν πολλά, και έτσι απέμεινε το συνεχές ψάξιμο, μπας και ανακαλύψεις κάτι εξαιρετικό. Κάτι προσπαθήσαμε, διαβάστε μας, και πάρτε σειρά!


 Τα μεγάλα ονόματα του παρελθόντος 

Faith No More

1. Faith No More - "Sol Invictus"
Όσο απίστευτο κι αν μοιάζει, έχουμε νέο άλμπουμ από τους Faith No More στα '10s. Και το σημαντικότερο, αξίζει να φέρει το βαρύ όνομά τους. Λίγο διαφορετική να ήταν η παραγωγή και θα βρισκόμασταν στο 1999, δίχως κανένα δισκογραφικό κενό.
2. New Order - "Music Complete"
Με τον Peter Hook να τους βρίζει όπου σταθεί, οι εναπομείναντες βγάζουν δίσκο μετά από 10 χρόνια με όλους να τους περιμένουν στη γωνία. Τζίφος! Μεστοί, γυαλισμένοι, με την ίδια εγκεφαλική και την  ίδια στιγμή απλή προσέγγιση της pop/rock.
3. Blur - "The Magic Whip"
Σχεδόν 30 χρόνια είναι μαζί. Πολλά χώρια και τσακωμένοι. Ο δίσκος είναι η απόδειξη για το πόσο έλειψε η παρέα του καθενός στον άλλο. Η ηχητική ωρίμανση μαζί με την ηλικία, δεν βρωμάει ναφθαλίνη αλλά μοντέρνες ιδέες.
4. Noel Gallagher's High Flying Birds - "Chasing Yesterday"
Εν μέσω δηλώσεων και θαψίματος για καθετί εκεί έξω, ο Noel παρέδωσε έναν δίσκο με πανέμορφα τραγούδια που αποδεικνύουν πως τα έχει για... πρωινό. Λογικά, στο μέλλον θα περιμένουμε το κυρίως γεύμα.
5. Marilyn Manson - "The Pale Emperor"
Με τον συνθέτη Tyler Bates δίπλα του, έφτιαξε μια δισκάρα και ξεκινήσαμε να συζητάμε ξανά για τα τραγούδια του και τίποτε άλλο.


 Τα μεγάλα ονόματα του σήμερα 

Alabama Shakes

1. Alabama Shakes - "Sound & Color"
Δεύτερος δίσκος το ίδιο εντυπωσιακός με το ντεμπούτο, για μια μπάντα που έφτασε στην επιτυχία μόνο με το ταλέντο της και τη φωνάρα βέβαια της Britanny. Αλλάζει ο κόσμος ή απλά μας φαίνεται;
2. Eagles Of Death Metal - "Zipper Down"
Και με αυτόν τον δίσκο ήθελαν απλά να μεταφέρουν τη χαρά του rock 'n' roll στο μυαλό, καρδιά και πόδια όλων. Τελικά, όλοι τους έμαθαν με τραγικό τρόπο, αλλά έστω κι έτσι, το rock θα νικήσει τα πάντα!
3. Foals - "What Went Down"
Η πορεία προς την κορυφή συνεχίζεται. Ο πιο πετυχημένος εμπορικά δίσκος τους, είναι πιθανότατα ένα σκαλί πιο κάτω από τα υψηλά στάνταρ των προηγούμενων, αλλά έτσι κι αλλιώς ψηλότερα από το 70% των alt rock ονομάτων.
4. Muse - "Drones"
Αυτοί, δεν μπορούν πλέον να κάνουν κάτι «μικρό» σε σύλληψη. Και μάλλον δεν θέλουν. Επιστροφή στην κιθάρα ως πρωταγωνιστή, χτίζουν μια δυστοπική rock όπερα, με κλισέ στίχους, αλλά και -ξανά- μερικά εξαιρετικά τραγούδια.
5. Editors - "In Dream"
Οι Βρετανοί πάντα έδειχναν μια τάση προς το ηλεκτρονικό και τον πειραματισμό. Η φωνή του Smith οδηγεί τους υπόλοιπους, όχι σε επικίνδυνα μονοπάτια, αλλά σε νέους τόπους με τους φίλους τους να ακολουθούν.


 Πέντε ντεμπούτα που αξίζουν την προσοχή μας 

Dilly Dally

1. Dilly Dally - "Sore"
Τούτοι οι Καναδοί γουστάρουν το '90s rock, έχουν στιλ, δυνατό ήχο, δεν ξεπουλιούνται για ένα χιτάκι και έχουν μια τραγουδίστρια την Katie Monks που ...φωτιά και λάβρα!
2. Wolf Alice - "My Love Is Cool"
To λονδρέζικο ντουέτο, έγινε κουαρτέτο, άλλοτε «δαγκώνει», άλλοτε ψιθυρίζει όμορφες μελωδίες. Γουστάρουν grunge, έχουν pop ψυχή, λογικά έχουν και μέλλον.
3. The Arcs - "Yours Dreamily"
Στην σκιά των Black Keys (side project του Dan Auerbach), τραγούδια με πάθος, σε πιο πειραματικά soul, funk και ψυχεδελικά μονοπάτια. Καλά περνάς.
4. Beach Slang - "The Things We Do To Find People Who Feel Like Us"
Τέσσερις τύποι από την Philadelphia που σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν ήδη σούπερ σταρ. Παθιασμένοι, άμεσοι και χωρίς την κλάψα των πιτσιρικάδων, αρπάζουν τη στιγμή.
5. Vennart - "The Demon Joke"
Frontman των Oceansize και κιθαρίστας για λίγο στους Biffy Clyro, o Mark Vennart παρουσιάζει ένα δίσκο γεμάτο ιδέες, με heavy pop ρεφρέν, ικανά να ικανοποιήσουν όσους θέλουν δύναμη και όσους ευαισθησία.


 Απογοητεύσεις 

Shinedown

1. Shinedown - "Threat To Survival"
Aνούσιοι και χωρίς περιεχόμενο, θέλουν να κυριαρχήσουν στα mainstream ραδιόφωνα, αλλά εν τέλει βρήκαμε το τελικό αποτέλεσμα κατώτερο του παρελθόντος τους.
2. Dave Gahan & Soulsavers - "Angels & Ghosts"
Λίγη φαντασία και έμπνευση, απλοϊκές / κλισέ μουσικές ιδέες και ακόμα πιο κλισέ στίχοι. Ταλέντο υπάρχει, η φωνή του Gahan μοναδική, κάποιες καλές συνθέσεις, αλλά μας έχουν συνηθίσει σε πολύ περισσότερα...
3. Imagine Dragons - "Smoke + Mirrors"
O δεύτερος δίσκος των αμερικανών αγαπημένων της mainstream alt-rock σκηνής, είχε πολύ καπνό αλλά καθόλου φωτιά. Επιχειρούν με άγαρμπο τρόπο να φτιάξουν ραδιοφωνικά ροκάκια και αυτό χτυπάει άσχημα.
4. Archive - "Restriction"
Μόλις έναν χρόνο μετά το “Axiom”, οι Archive φαίνεται πως βιάστηκαν να κυκλοφορήσουν τον δέκατο δίσκο τους, ο οποίος εστιάζει στις φωνητικές γραμμές αλλά χάνει σε μέγεθος και ουσία.
5. Three Days Grace - "Human"
Η αλλαγή τραγουδιστή περιμέναμε να δώσει φρέσκο αέρα στους Καναδούς. Αντίθετα, τους πλήγωσε με ένα ανέμπνευστο δημιούργημα, το οποίο κάθε άλλο παρά αποτελεί τη ζωτική ανάσα που επιζητούν σ’ αυτήν την πτωτική πορεία.


♦ Οι ελληνικοί δίσκοι που μας κατέκτησαν 

The Noise Figures

1. The Noise Figures - "Aphelion"
Στο παλιό δίλημμα, αυτή η μπάντα έχει την απάντηση: Κιθαρίστας ΚΑΙ ντράμερ! Ο Ήλιος απομακρύνεται, ο ήχος βαραίνει απειλητικά και μπροστά του πλέον χάσκει ομιχλώδες το μονοπάτι προς ένα αναπόφευκτα πιο τεχνικό παίξιμο.
2. Big Nose Attack - "69"
Οι Big Nose Attack έχουν ανεβάσει πολύ τις μετοχές τους με το "69". Οι αναφορές στους Black Keys και τον Jack White είναι δεδομένες. Από την άλλη πλευρά, ο θείος Ritchie θα χαμογελούσε εάν αντιλαμβανόταν ότι αποτελεί σημείο αναφοράς σε μία ακόμη κυκλοφορία 2015...
3. Cave Children - "Quasiland"
Ετούτοι οι συναισθηματίες άνθρωποι των σπηλαίων της Αθήνας μας παρουσιάζουν ένα άλμπουμ που θα μας ταξιδέψει από το Abbey Road μέχρι τη '90s περίοδο του Steven Wilson και από εκεί στους Flaming Lips και στα σημερινά λημέρια των Tame Impala.
4. Moa Bones - "Spun"
Ο Moa Bones βρήκε την κενή θέση folk τραγουδοποιού στην εγχώρια σκηνή και αποφάσισε να την εκμεταλλευτεί. Η περίπτωση του "Spun" είναι η κλασική του δεύτερου μεταβατικού δίσκου. Διαφοροποιημένος απ' τον προκάτοχό του, δείχνει την εξέλιξη του δημιουργού του.
5. Night Knight - "God Is A Motherfucker"
Αν οι 1000mods και οι Dinosaur Jr. έκαναν παιδί, το παιδί τους άκουγε blues και heavy rock από Dio μέχρι Graveyard, στα κρυφά του άρεσαν οι Radiohead και οι The Black Keys, τότε θα ονομαζόταν "God Is A Motherfucker".


♦ Συναυλίες 

Editors

1. Editors live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 04-05/12/15
Οι Editors έχουν «οπλοστάσιο» μια ντουζίνα τραγούδια, που μπορούν να πλαισιώνουν με καλά νέα. Βάλτε και την άψογη απόδοσή τους στη σκηνή, τι άλλο θες για να περάσεις καλά σε μια συναυλία;
2. The Thurston Moore Band, The Callas @ Fuzz Club, 25/04/15
Δύο ώρες αριστουργηματικής γνήσιας noise rock μουσικής του «βασιλιά» μαζί με μια τριάδα τρομερών μουσικών.
3. Mark Lanegan Band live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 19-20/03/15
Ο Αμερικανός φίλος, πάσχιζε να φτάσει εκεί που πρέπει με την κουρασμένη φωνή του και το αποτέλεσμα είναι πιο αυθεντικό και συναρπαστικό από οτιδήποτε...
4. The Raveonettes, Cyanna Mercury @ Gagarin 205, 30/01/15
Δυνατές παραμορφώσεις, ονειρικά φωνητικά, πάρα πολύς καπνός, εκτυφλωτικά φώτα. 
5. The Stranglers, Moan @ Fuzz Club, 23/05/15
Από το πρώτο κιόλας τραγούδι "Toiler On The Sea" μέχρι το φινάλε "No More Heroes", ήταν μια κλασική Stranglers εμπειρία!

  • SHARE
  • TWEET