Temperance

‘Welcome to Hermitage’ όπως μας τραγουδάνε ξανά και ξανά στο ομότιτλο κομμάτι του έβδομου album των Ιταλών (πλέον) symphonic metallers Temperance. Καλως ήρθατε σε έναν φανταστικό κόσμο, ένα μαγικό χωριό βασικά που λέγεται Hermitage και όπου τηλεμεταφέρεται ο ήρωας του concept αυτού δίσκου, Victor, με τη βοήθεια μιας γιαπωνέζικης κούκλας (Daruma). Εκεί θα έρθει σε σύγκρουση με τα αδέρφια Anningan and Irin και μόνο ο Victor έχει το κλειδί που θα σταματήσει αυτή τη διαμάχη. Μάλιστα. Μέχρι στιγμής έξτρα πόντους για τη φαντασία και τη δημιουργικότητα και όσοι λάτρεις του fantasy σίγουρα θα το εκτιμήσουν καθώς καθένα από τα 14 κομμάτια του δίσκου είναι και ένα ταξίδι πιό βαθιά στο κόσμο του Hermitage.

Έχουν πλέον στο δυναμικό τους και την πολυτάλαντη οπερατική Kristin Starkey, νέο drummer καθώς και μια πληθώρα guest εμφανίσεων όπως τους Arjen Lucassen (Ayreon), Fabienne Erni (Eluveitie), Laura Fella (Faun) και Alessandro Conti (Twilight Force). Οπότε το ταξίδι σίγουρα ξεκινά με τις καλύτερες των προϋποθέσεων. Το "Daruma" μας παρουσιάζει τον ένα πρωταγωνιστή (Anningan) με τον Lucassen να δίνει το στίγμα του σε ένα δυνατό κομμάτι που σίγουρα κερδίζει με το καλημέρα τις εντυπώσεις. Ακόμα δυνατότερα συνεχίζει το "Glorious" όπου η Starkey αφήνεται να μας εντυπωσιάσει με τις φωνητικές τις δυνατότητες συνοδεία ενός καταιγιστικού galloping ρυθμού. Οι Temperance έξυπνα προσπαθούν να διατηρήσουν τις ισορροπίες ‘σπάζοντας’ τον ρυθμό με πιό ήρεμα κομμάτια που ακολουθούν πιστά την ιστορία μας προσφέροντας ‘ανάσες’ στον ακροατή ("A Hero Reborn") κάνοντας έτσι τα πιό επικά σημεία ("Welcome To Hermitage") να ακούγονται με μεγαλύτερη προσοχή. Δυστυχώς ο ακροατής ίσως κουραστεί και δύσκολα μπορείς να δώσεις ολόκληρη τη προσοχή σου σε όλο αυτόν το μπουκωμένο εγχείρημα με την ιστορία και τις συνεχείς εναλλαγές σε μελωδίες, ύφος ακόμα και τους διαφορετικούς τραγουδιστές. Και ενώ αρκετά κομμάτια σε κερδίζουν, υπάρχουν και αρκετές generic μελωδίες και κουραστικά φωνητικά ("Trust No One But You") που θα μπορούσαν να λείπουν. Βέβαια εκεί που λες στέρεψαν από ιδέες ("Into The Void") και υπάρχει μια κοιλιά στη μέση του δίσκου, ευτυχώς ολοκληρώνουν το ταξίδι στο "Hermitage" δυνατά όπως ξεκίνησαν. Εμπνευσμένο το "Brand New Start" με όμορφο chorus και δυνατές μελωδίες, πολύ συναίσθημα στο "Full Of Memories" και στο φινάλε με το "Cliff", ένα κομμάτι που συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά αυτής της νέας εποχής των Temperance: επικά chorus, χορωδίες, μελωδίες που συνεχώς αλλάζουν και ξεχειλίζουν συναισθήματα και φυσικά το trademark τους με τις τρείς φωνές.

Η αλήθεια είναι πως μετά το φιάσκο του προηγούμενου album "Diamanti", η στροφή στο symphonic metal γίνεται με προσήλωση και προσοχή όσο και υπέρμετρο ενθουσιασμό που προκαλεί τα μικρά φάουλ που αναφέραμε. Σίγουρα αξίζουν και πάλι τη προσοχή μας.