Wÿntër Ärvń

Οι αισθαντικές περιπλανήσεις που προσφέρει το neofolk είναι μια εμπειρία που αν βιωθεί, θεωρώ πως δεν δύναται να αγνοηθεί. Ο τρόπος που, ακουστικά όργανα, πάλλονται και δημιουργούν συνθέσεις, ευθείες μεν, αλλά συναισθηματικά πολυεπίπεδες, του έχει επιτρέψει, είτε στη σκανδιναβική εκδοχή του, είτε στην πιο ψυχεδελική, να επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια. Όπως είχα σχολιάσει και στην εισαγωγή του αφιερώματός μας με τον φίλο Αντώνη, οι δυναμικές και τα προτερήματα του εν λόγω ήχου, πλέον βρίσκουν μια δεξαμενή στο(extreme) metal. Εδώ εισέρχονται οι Wÿntër Ärvń.

Το γαλλικό one man band, που αυτήν τη φορά ενώνει τις δυνάμεις του με τον Vittorio Sabelli (κλαρινέτο - Dawn of A Dark Age), επιδίδεται σε ένα, ορχηστρικό, με νεοκλασικές επιρροές neofolk, το οποίο όμως, όπως επισημαίνουν, αντλεί έμπνευση από το black metal. Ο δεύτερος δίσκος τους, "Abysses", που κυκλοφόρησε πριν λίγες εβδομάδες, βρίσκει το σχήμα, να πραγματοποιεί το βήμα παραπέρα καθώς και να παρουσιάζει μια διαφορετική οπτική σε σχέση με το ντεμπούτο του. Πέραν της προσθήκης κλαρινέτου, η κύρια διαφοροποίηση, είναι η έμφαση σε συναισθήματα και μελωδίες ανάτασης, που λειτουργούν ως το φως έναντι του σκοταδιού του dark-folk του ντεμπούτου. Στα 31 λεπτά που διαρκεί το άλμπουμ, αποτυπώνει, μια γαλήνια, εμψυχωτική και νοσταλγική περιπλάνηση καταμεσής των ηχοτοπίων που σκηνοθετεί.

Οι προσεγμένες ρυθμικές πινελιές των κρουστών, επιτρέπουν στα ακουστικά όργανα να διαθέτουν την πρωτοκαθεδρία. Αυτή η επιλογή, σε συνδυασμό με τον εξέχοντα ρόλο του κλαρινέτου, που ισορροπεί την απουσία φωνητικών, προσδίδει στο "Abysses" τη δυναμική που είναι απαραίτητη, ώστε, μια λιτή μουσική πρόταση να καταστεί αιχμηρή και όχι απλώς ambient χαλί. Το "Aux Aurores", νωρίς στον δίσκο, επιβεβαιώνει τη στροφή προς το φως, μια ανέλιξη που δεν παραγκωνίζει το μελαγχολικό συναίσθημα. Το cello του Raphael Verguin (Spectrale, Riciin, Psygnosis) δένει άψογα με το σύνολο. Παρά τον γενικότερο, πιο ελαφρύ του τόνο, το "Abysses" υπενθυμίζει συχνά πως μπορεί να καταστεί ιδιαίτερα περιπετειώδες. Ο τρόπος που ο δίσκος, έπειτα από το "Nocturne II" (οι προαναφερθείσες black metal επιρροές), πραγματοποιεί μια στροφή πιο υποβλητική, είναι και αυτός που του επιτρέπει να αναζητήσει την κάθαρση.

Το "Contemplation", όπου συνδράμει σε αιθέρια φωνητικά η Hexenn, τοποθετημένο στα μέσα του δίσκου, είναι το ηχητικό πέρασμα από την καταβύθιση στην ανύψωση του βλέμματος. Το κομμάτι, μετά το κτίσιμο των πρώτων τριών λεπτών, όπου υποβόσκει μια εσωτερική αναταραχή, πραγματοποιεί μια ευθεία επίθεση προς τον ουρανό. Η περίφημη εσωστρέφεια, η οποία αντηχεί και στα συναισθήματα που μεταδίδει το ομότιτλο, δεν οφείλει να λογίζεται ως μια, σκοτεινή και αρνητική ανθρώπινη κατάσταση. Η εξωτερίκευση των διδαχών που βρίσκουμε μέσα μας, είναι αυτή που επιτρέπει τη μεταμόρφωση. Οι lack metal επιρροές, δεν είναι ηχητικές. Μπορεί η, εξαιρετική, διασκευή στο "Marcheurs De Mondes Dissonants" των Xasthur, να οδηγεί προς αυτήν την κατεύθυνση, είμαι όμως πεπεισμένος πως, οι black metal μουσικοί πίσω από αυτήν την καλλιτεχνική οντότητα, αξιοποιούν τη δυναμική του ήχου ως μήνυμα και όχι ως μέσο, διοχετεύοντας την σε ένα ριζικά διαφορετικό πλαίσιο.

Η αποδοχή όλων των πτυχών του Εγώ, η διαύγεια πνεύματος και η απομακρυσμένη, εξέταση της πραγματικότητας, είναι περιστάσεις που βρήκαν στο εν λόγω ιδίωμα, το πιθανώς απόλυτο, πεδίο εφαρμογής στον σκληρό ήχο. Το "Abysses", πραγματοποιεί μια τρόπον τινά αντεστραμμένη πορεία. Η διαλεύκανση ψυχικών εκφάνσεων και η ενσωμάτωσή τους στο είναι του καλλιτέχνη, βρήκε πολλές φορές το black metal να αντλεί επιρροές από άλλα είδη. Αυτή τη φορά όμως, το «δάνειο» επιστρέφεται. Το φως, δεν διώχνει απλώς το σκοτάδι, αλλά δύναται και να επιφέρει έναν ριζικό ξεσηκωμό, μια πράξη άρνησης και αντίστασης, ενάντια σε νόρμες και συμβάσεις. Η νεοκλασική χροιά του "Abysses", του επιτρέπει να συνθέσει ένα ολοκληρωμένο και συμπαγές ταξίδι, με όπλο τον αφοπλισμό, καταμεσής της κοιλάδας του θανάτου και του σκότους στην οποία έχει συνηθίσει να παρέχει πέρασμα το black metal. Η γαλήνη και η ηρεμία, είναι απλά η αρχή και η αφορμή και οι Wÿntër Ärvń το γνωρίζουν.

Bandcamp
Youtube