The Brian Jonestown Massacre

Θα ξεκινήσω δηλώνοντας πως λίγο πολύ, τον Anton Newcombe των The Brian Jonestown Massacre τον διατηρώ στο μυαλό μου ως τον Tommy Wisseau της μουσικής. Αυτό καθώς αυτοπροσδιορίζεται ως τραγουδιστής, πολυοργανίστας, συνθέτης και πολλά ακόμη, η συμπεριφορά του δε, είναι κακόφημα αιρετική/εριστική απέναντι στους συνεργάτες του, αλλά τουλάχιστον, έχει αρκετά περισσότερο ταλέντο από τον εν λόγω Tommy. Ξεπερνώντας αυτή την εικόνα, δεν δύναμαι παρά να αποδεχτώ πως οι Brian Jonestown Massacre σε εκείνο το ομολογουμένως δακρυφέρον line-up του Release του 2016, αποδείχθηκαν σκηνικοί οδοστρωτήρες. Με αυτή την υπόσχεση και παράλληλα υποσημείωση, εξερευνώ το "The Future Is Your Past".

Εικοστός δίσκος για τον ομολογουμένως πολυγραφότατο Newcombe και τους The Brian Jonestown Massacre, όπου γράφτηκε αλλά και κυκλοφόρησε σχεδόν πακέτο με τον προηγούμενο δίσκο του 2022, "Fire Doesn't Grow On Trees". Έχει ένα νόημα να ακουστούν οι δύο δίσκοι συγκριτικά και παρέα, αν και δεν αποτελούν ένα ευδιάκριτο και ορισμένο από τον καλλιτέχνη σύνολο. Κι έτσι, ταιριαστά με τον τίτλο του, το "The Future Is Your Past" αποτελεί την παραδοσιακή πλευρά του "Fire Doesn't Grow On Trees". Αυτό συμβαίνει καθώς το τελευταίο τοποθετεί το αναγνωρίσιμο ψυχεδελικό rock των The Brian Jonestown Massacre μαζί με σύγχρονες garage κιθάρες ενώ το αντικείμενο της κριτικής μας έχει παντρευτεί με folk επιρροές, πνευστά και ακουστικές κιθάρες.

Στο "The Future Is Your Past" o Anton Newcombe καθοδηγεί τους συνεργάτες του σε μία εύθυμη νότα. Προμηνύει ένα γλυκό μήνυμα μνήμης και εναγκαλίασης αυτής, χωρίς να προσκολλάται σε παρωχημένα μουσικά μοτίβα αλλά και χωρίς να δημιουργεί κάτι τόσο καινούριο ή συγκλονιστικά ενδιαφέρον. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της θεματοδομής μπορούν να είναι κομμάτια όπως τα "Nothing Can Stop The Sound", "All The Feels" και "Your Mind Is My Cafe".

Σε αλλες στιγμές, πράγματι ο Newcombe χάνεται λίγο, ορθώς, μέσα στην αγαπημένη του ψυχεδέλεια, όπως αυτή του εναρκτήριου "Rainbows Have Ends" το οποίο αν και φοβερό κομμάτι, η θέση του στην αρχή του δίσκου μάλλον δεν το βοηθάει καθώς προλογίζει κάτι διαφορετικό από αυτό που συναντάμε στη συνέχεια, μπερδεύοντας τον ακροατή. Αντίστοιχη ψυχεδελική αίγλη συνάντησα και στο "Cross Eyed Gods", μια μπαλάντα για αυτά που δεν φτάνει η αλεπού και τα κάνει κρεμαστάρια. Λαμπρή στιγμή του δίσκου και το "The Mother Of All Fuckers", που αν και φθηνό λογοπαίγνιο, τα ακριβά παίγνια του Newcombe στο studio του το έχουν μετατρέψει σε ένα μουσικό indie rock υπερθέαμα.

Μέχρι εκεί όμως φτάνει για εμένα το "The Future Is Our Past", άλλος ένας άκρως συμπαθητικός δίσκος δηλαδή από τους The Brian Jonestown Massacre που σε καμία περίπτωση δεν αγγίζει την, αρκετά απρόσμενη κορυφή που άγγιξε το ομώνυμο τους album του 2019 ή το "Revelation". Σίγουρα όσο γράφει ο Newcombe μουσική θα γυρίζω πίσω να την απολαμβάνω κα να την εξερευνώ αλλά για φέτος, θα πρότεινα μόνο για τους hardcore οπαδούς το σχήματος ή του ψυχεδελικού ήχου.

Spotify