Seasick Steve

Sonic Soul Surfer

There's A Dead Skunk (2015)
Από τον Αντώνη Μουστάκα, 21/04/2015
Τα ζεις; Τα παίζεις. Τα blues ντε
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Αγαπημένο μας παιδί ο Seasick Steve, έγινε και δικό σας μετά την παρουσίαση του πολύ δυνατού "You Can't Teach An Old Dog New Tricks" από το site μας το μακρινό 2011. Θα ξεκινήσω με τον ίδιο τρόπο όπως τότε, ο δίσκος πραγματεύεται τα blues.

Τώρα λοιπόν που μείναμε μόνοι ας γράψω δυο κουβέντες για τον «σκύλο». Να αρχίσω δηλώνοντας πως η κριτική του δίσκου γράφεται την πρώτη καλή μέρα μετά από μήνες μουνταμάρας και βροχής. Επί τούτου. Δεν τον άκουγα πριν, θα ήταν σαν να μερακλώνω με το "Surfin' USA" μπροστά από αναμμένο τζάκι.

Να συνεχίσω γράφοντας πως ο μουσικός αυτός παίζει όπως τότε που σας τον πρωτοπαρουσιάσαμε το 2010 στο άρθρο με τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας 2000-2009. Για να είμαι σωστότερος παίζει ακόμα πιο straightforward αφού μετά από μερικά άλμπουμ σε μεγάλες δισκογραφικές επιστρέφει στο low budget σύστημα όχι πια από ανάγκη για λεφτά αλλά από ανάγκη για απλότητα. Βρισκόμαστε στο 2006 δηλαδή ξανά, και σε "Dog House Music" καταστάσεις. Κιθάρα ντραμς μόνο (ελάχιστα τα δώρα από τους εκλεκτούς μουσαφιρέους) και μηδαμινά κόλπα στην παραγωγή. Καρδιά και απλότητα κόντρα στο τελικά εύκολο. Το «λουστράρισμα».

Από το σαλόνι της φάρμας του ηχογραφεί και μας βάζει στο σπιτικό του ειδικά στις country μπαλάντες σαν το "Right On Time" και το "In Peaceful Dreams". Ηχογραφεί όπως του έρχονται οι ιδέες και οι καλεσμένοι παρτάρουμε μαζί του με σκληρά boogie, όπως το υπέροχο "Roy's Gang", τα οποία κάνουν τις ορδές αντιγραφέων των Black Keys και των White Stripes να μοιάζουν ακόμα περισσότερο με βυζανιάρικα μωρά που αν τους ρωτήσεις τι είναι rock θα ρωτήσουν τους φίλους τους μέσω What's App και μάλλον θα λάβουν για απάντηση την φωτογραφία γνωστού γυμνασμένου «ηθοποιού».

Ο George Carlin είχε πει πως οι λευκοί δεν μπορούν να παίξουν blues γιατί δεν τα έχουν ζήσει (συγκεκριμένα η φράση ήταν «Γιατί οι λευκοί είναι μελαγχολικοί; Χάλασε η εσπρεσιέρα;»). Ο Seasick και τα έχει ζήσει και -κυρίως- τα νιώθει. Δεν χρειάζεται κάποιες φορές πάνω από μια χορδή στην κιθάρα του.

Πρωτοπορία; Καμία. Επαναλήψεις; Πολλές. Ανεβαστική διάθεση; Στο φουλ.

Χρειάζεται να γράψω περισσότερα;
  • SHARE
  • TWEET