Nephylim

Ο κύκλος της ζωής, κάθε ανθρώπου. Το δέντρο της εξέλιξης που ξεκινάει από σπόρος και καθώς ο χρόνος προχωρά μεγαλώνει, αναπτύσεται και αναπόφευκτα, αφού ζει, οδηγείται στην παρακμή και το θάνατο. Οι Ολλανδοί χρησιμοποιούν το μελωδικό death metal για να υμνήσουν τη ζωή και την πορεία της. Το εξώφυλλο, του Γιάννη Νάκου, τα λέει όλα με απόλυτα ταιριαστό τρόπο.

Το "Circuition" είναι ο δεύτερος δίσκος των Nephylim, με έξι τραγούδια και μια, αχρείαστα μεγάλης διάρκειας, εισαγωγή. Μπαίνουμε κατευθείαν στην ουσία προσπερνώντας το δυομισάλεπτο (γιατί;) πρώτο μέρος του "Anima" και ξεκινάμε από το "Animus". Δηλαδή, για να είμαστε και on topic, εισαγωγή είναι ένα "From now on we are enemies… You and I" και μετά πόλεμος. Τέλος πάντων, υπερβάλλω και λίγο, πίσω στους Ολλανδούς όμως. Το "Animus" λοιπόν θέτει από νωρίς το μουσικό πλαίσιο στο οποίο κινείται ο δίσκος - επιρροές από Dark Tranquility και Be’lakor, με λίγο από συμφωνικό χαρακτήρα, πολλή μελωδία, φωνητικά που πλησιάζουν στο στυλ του Johan Hegg και σκανδιναβικές κιθάρες. Λέω σκανδιναβικές κι όχι Σουηδικές γιατί έχουν κι από Φινλανδία στο μείγμα. Ενδιαφέρον κομμάτι αν και όχι το καλύτερο του άλμπουμ. Στα υπόλοιπα που κυριαρχεί λίγο περισσότερο το Gothenburg θα έλεγα ότι πέρασα καλύτερα. Στο "Amaranth" αν δεν ήταν τόσο μεγάλη η εισαγωγή που στηρίζεται σε ένα σταθερό θέμα στα τύμπανα θα δήλωνα πολύ πιο ενθουσιασμένος. Εύκολα θα μπορούσαν να παραλείψουν το πρώτο ενάμιση λεπτό και θα είχαν στα χέρια τους ένα πολύ καλό κομμάτι με τα Amorphis και Dark Tranquility συστατικά του να δουλεύουν πολύ σωστά.

Το δεύτερο μισό του δίσκου με ικανοποίησε πάντως περισσότερο. Οι κιθάρες έχουν πιο σημαντικό ρόλο, δεν υπάρχουν περιττά δίλεπτα και το σύνολο βγαίνει πιο ομαλά, χωρίς μάλιστα να είναι επίπεδο. Προφανώς δε μιλάμε για μια δουλειά που στηρίζεται στην πρωτοτυπία ή στις μουσικές τομές του, αλλά στα τραγούδια και τις μελωδίες που κινούνται θετικά μέσα σε ένα οικείο και ασφαλές πλαίσιο. Συνθέσεις όπως το ομώνυμο, το "Withered" και το, full In Flames της δεύτερης περιόδου, "Inner Paradigm", θα κρατήσουν το ενδιαφέρον και θα ικανοποιήσουν τον οπαδό του χώρου. Δίπλα στη δισκάρα των The Halo Effect, η μάλλον κάτω από αυτήν, θα ανακουφιστεί κι η συγκεκριμένη φαγούρα προς το παρόν.

Εν κατακλείδι το "Circuition" δεν είναι καμία δισκάρα που έρχεται να αλλάξει τον κόσμο του melodic death metal, όσο κι αν αυτό είναι εντελώς απαραίτητο σήμερα, είναι όμως αρκετά αξιόλογο ώστε να δώσει ακροάσεις που θα ευχαριστηθούμε και δε θα μας αφήσουν να πεινάσουμε για σουηδικές κιθάρες και μελωδίες όσο περιμένουμε.