Melvins

Οι Melvins έπαιζαν grunge πριν το grunge. Έπαιζαν alternative metal πριν παραδεχτούμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο. Έπαιζαν sludge πριν αυτό γεννηθεί. Έχουν καταφέρει να είναι πάντα λίγο μπροστά από την εποχή τους, κάνοντας ότι τους κατεβαίνει στο κεφάλι. Μπορούν να κάνουν ότι στα κομμάτια θέλουν. Αν τους καπνίσει, μπορούν να ξεκινήσουν το 24ο (!) άλμπουμ τους διασκευάζοντας Beach Boys και να τραγουδάνε πολυφωνικά "I Fuck Around". Αυτοί είναι οι Melvins.

Κι ύστερα το πρώτο κανονικό τραγούδι "Negative No No" θα ξεκινήσει με ένα riff που ακούγεται σαν μια sludge μπάντα να κάνει σπουδή πάνω στο "Foxy Lady" κι όλα αρχίζουν να βγάζουν νόημα. Αυτό που αχνοφαινόταν από τα singles, αυτό που σας προειδοποίησε και ο Γενιτσαρίδης πρόσφατα, είναι γεγονός. Το original τρίο των Osbourne, Crover και Dillard, για πρώτη φορά μαζί από το "Tres Cabrones" του 2013, είναι εδώ για να βγάλει έναν back to the roots δίσκο. Έναν δίσκο για να κάνεις κέφι. Δεν είναι τυχαίο ότι τον κυκλοφορούν ως Melvins 1983.

Ξέχνα λοιπόν τους πολλούς πειραματισμούς. Το "Working With God" πατάει πάνω στο δίπολο αλητεία και χαβαλέ. Σχετικά με τον χαβαλέ, πέραν της διασκευής στους Beach Boys υπάρχει άλλη μία punk pop εκδοχή του Harry Nillson ("1 Fuck You"), το φοβερό "Good Night Sweetheart" και η διλογία του "Brian, The Horse Faced Goon". Και σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε, η λέξη "Fuck" βρίσκεται σχεδόν παντού. Οι Melvins έχουν πολλή όρεξη να σπάσουν πλάκα και να φερθούν όσο πιο «μικροαστικά» γίνεται.

Κι άλλη τόση, να παίξουν το υπέρβαρο και βρωμερό rock n' roll τους! Υπάρχει μια πολύ έντονη punk-ίλα ("Bouncing Rick", "Boy Mike"), υπάρχουν λασπωμένα metal τραγούδια ("The Great Good Place", "Hot Fish") και πολλές μυρωδιές από γνήσιο proto-grunge - άκου πως η ριφάρα του αγαπημένου μου "Candy Daddy" φέρνει λίγο στο νου τις μέρες του "Louder Than Love". Φυσικά, οι Melvins στέκονται πάνω από όλα αυτά. Ο τρόπος που ροκάρουν είναι μόνο δικός τους και όταν επιλέγουν την αμεσότητα, αισθάνομαι ότι τίποτα και κανείς δεν μπορεί να τους κοντράρει.

Όπως θα έχεις καταλάβει ήδη, οι παλιοί οπαδοί των Melvins θα γουστάρουν απεριόριστα το "Working With God". Είναι άμεσο, εξωστρεφές, γεμάτο ενέργεια κι αυθεντικότητα. Είναι ένας τρομερά ορεξάτος δίσκος που μεταδίδει αυτήν την όρεξη και στον ακροατή, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Επίσης προβάλλει πολύ αυτό το We don't care attitude. Στο δελτίο τύπου αναφέρουν ότι «αυτός είναι ο δίσκος που θα ήθελαν να βγάλουν οι Green Day, οι Metallica και οι Foo Fighters, αν είχαν τα κότσια». Μέσα σε αυτό το αθυρόστομο και χειμαρρώδες κλίμα, αναρωτήθηκα σε στιγμές αν νοιάζονται υπερβολικά να πείσουν για το πόσο ξεχωριστοί είναι.

Δεν θα έπρεπε όμως. Μετά από τέσσερις δεκαετίες απαράμιλλης δισκογραφίας στις παρυφές του αμερικανικού underground, δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν. Το "Working With God" είναι ένας σούπερ απολαυστικός δίσκος, αντάξιος του ονόματος και της μεγάλης πορείας τους. Δεν έχει τον σκοπό να εκπλήξει κανέναν αλλά να σε κάνει να ανοίξεις άλλη μια μπύρα, πατώντας το repeat. Και ποιος να πει όχι;

Bandcamp