Πιστεύει ακράδαντα ότι υπάρχουν μόνο δύο είδη μουσικής, η καλή και η κακή. Σχολιάζει και από τα δύο στις σελίδες του Rocking.gr, αν και οι κακές γλώσσες λένε ότι γράφει κυρίως για ό,τι είναι ή μοιάζει...

Ο Martin Bisi έχει ως βασικό του επάγγελμα την ηχογράφηση και παραγωγή δίσκων. Έχει συνεργαστεί με αυτή του την ιδιότητα με ονόματα αντιφατικά μεταξύ τους, όπως οι Sonic Youth, ο Herbie Hancock, ο Afrika Bambaata και οι Dresden Dolls.
Αποφασίζοντας να κοινοποιήσει τις δικές του δημιουργικές ιδέες, μας προσφέρει το "Sirens Of The Apocalypse", ένα δίσκο που το λιγότερο που μπορεί να ειπωθεί για αυτόν είναι ότι είναι αλλόκοτος. Η μουσική του, μία μίξη του goth/dark wave με τη λογική του Frank Zappa (!), θα μπορούσε να καταταχθεί εξίσου στο no-wave και την avant garde. Κινείται συνήθως σε μίνιμαλ ρυθμούς, με αποδομημένες μελωδίες και ήχους, πολλά θεατρικά στοιχεία, απαγγελίες και τραγούδι στο στυλ του Lou Reed, ρυθμικά και ατονικά μέρη αλλά και σύντομες μελωδικές φράσεις.
Οι συνθέσεις του Bisi είναι καλογραμμένες και πρωτότυπες. Το κακό είναι ότι τα σημεία που είναι καλογραμμένα δεν είναι πρωτότυπα και τα σημεία που είναι πρωτότυπα δεν είναι καλογραμμένα. Το αποτέλεσμα είναι το όλο θέμα να μοιάζει σα μία άσκηση στο «περίεργο», παρά μια ολοκληρωμένη μουσική πρόταση. Η ακρόασή του είναι σίγουρα μία εμπειρία, κατά πάσα πιθανότητα όμως όχι η καλύτερη που θα μπορούσε κανείς να επιλέξει. Για όποιον, δε, η ηχητική εμπειρία δεν είναι αρκετή, περιλαμβάνεται και ένα αναλόγου ύφους video clip.
Μόνο για δυνατούς λύτες.