Blackbriar

A Thousand Little Deaths

Nuclear Blast Records (2025)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 25/09/2025
Το συμφωνικό metal του σήμερα μοιάζει πολύ με το συμφωνικό metal του χθες
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τα χρόνια φεύγουν. Οι μόδες περνάνε. Ο μουσικός κόσμος αλλάζει μέρα με τη μέρα. Μια όχι ακριβώς αμελητέα μερίδα του σκληρού ήχου αντιστέκεται πεισματικά, για καλό ή για κακό. Δίπλα σε καθιερωμένα είδη που δοξάστηκαν τέσσερις ή πέντε δεκαετίες πίσω, ακούγεται ένα σαφώς πιο καθαρό, σύγχρονο στενοχωρημένο βιολί. Μπορεί η symphonic σκηνή να εμφανίστηκε μία γεμάτη γενιά μετά τα χαμόγελα των AOR ηρώων και τις glam φορεσιές, ωστόσο ο τρόπος που αρνείται να αφήσει το παρελθόν πίσω δεν απέχει πραγματικά.

Στο αραχνιασμένο τεφτέρι με τα ονόματα που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, η εγγραφή των Blackbriar ξεχωρίζει σχετικά εύκολα ανάμεσα στις υπόλοιπες που έχουν προστεθεί τον τελευταίο αρκετό καιρό. Το σεστέτο από την Ολλανδία έχει μάθει από τους καλύτερους τις καλύτερες και φοράει το παράσημο της τοπικής παράδοσης στο πέτο. Η πεντάμορφη στο κέντρο, χωρίς τέρας δίπλα της, τα πελώρια συνοδευτικά πλήκτρα, οι επιμελώς μαυρισμένες ατμόσφαιρες, το μεταλλικό περιτύλιγμα, οι γυαλισμένες λεπτομέρειες, όλα βρίσκονται εδώ.

Δεν χρειάζονται πολλαπλές αναγνώσεις ή τραβηγμένες αναλύσεις. Τα πρώτα δείγματα γραφής είχαν ήδη δοθεί στο ντεμπούτο και, κυρίως, το προ διετίας "A Dark Euphony". Αν για όποιο λόγο υπήρχε η παραμικρή ανησυχία σχετικά με ενδεχόμενη αλλαγή πλεύσης, αυτή διαλύεται πανηγυρικά πριν ολοκληρωθεί κουπλέ-ρεφραίν. Ο αέρας κρατάει ακόμα αυτό το κάτι που έβαλε το ύφος στα μεγάλα σαλόνια κάπου μετά την αλλαγή της χιλιετίας. Η φωτεινότητα μένει χαμηλά. Ο φακός δεν ξεκολλά στιγμή από τη Zora Cock. Το υλικό είναι καλά στημένο.

Με τον τρόπο του, το εξώφυλλο του "A Thousand Little Deaths" δίνει την αλήθεια του δίσκου από την πρώτη ματιά· απλό, γνώριμο, χωρίς κόλπα, με όλη την αυτογνωσία. Οι ερμηνείες είναι το άλφα και το ωμέγα. Τα στιχουργικά μοιάζουν βγαλμένα από χαμένα ημερολόγια. Οι ανατροπές απουσιάζουν ολοκληρωτικά κι εκκωφαντικά. Παρά τα όποια μεμονωμένα ανεβάσματα, τα δέκα κομμάτια κυλούν χωρίς πραγματικές μεταπτώσεις. Η μη συμπερίληψη του "Moonflower", με τη Marjana Semkina των Iamthemorning, κρίνεται ως γενναία αλλά δύσκολη.

  • SHARE
  • TWEET