Unida, Void Droid, Under The Sun @ Κύτταρο, 13/10/23

Καιρό είχαμε να δούμε ένα πλούσιο stoner rock συναυλιακό δρώμενο όπως τον παλιό καλό καιρό. Μεγάλο στοίχημα βέβαια η πρόσφατη επανένωση των Unida, υπό πολύ ιδιαίτερες συνθήκες. Για όσους δεν γνωρίζουν ή έχουν καιρό να παρακολουθήσουν το συγκρότημα, οι Unida είναι ένα δημιούργημα του John Garcia των Kuyss, που μετά από ένα καταιγιστικό πρώτο album, "Coping With The Urban Coyote", διαλύθηκαν και επανενώθηκαν αρκετές φορές. Όπως λένε οι ίδιοι, οι Unida είναι απλά ένα όχημα για να εκφράσουν την έμπνευση και την ανάγκη τους με το καλλιτεχνικό αποτύπωμα του συγκεκριμένου σχήματος. Μετά την περσινή, πρόσφατη επανένωσή τους, ο Garcia δεν βρέθηκε σε θέση ή διάθεση να πάρει μέρος, ωστόσο συνεχίζει να αποτελεί μέλος του σχήματος και μάλιστα του αρέσει η ιδέα του να μην τους περιορίσει για κάποια επανένωση εφόσον, αυτή τη φορά δεν επιθυμεί να συμμετάσχει. Με τον Mark Sunshine των RiotGod λοιπόν να αναλαμβάνει ρόλο φωνητικών, οι Unida είναι και πάλι ενεργό συγκρότημα.

Παρασκευή βράδυ λοιπόν, την καθόλου τυχαία ημερομηνία στις 13 του μήνα, αριθμός τυχερός για μας τους κατατρεγμένους, οι δρόμοι μας έπιασαν λίγο απροετοίμαστους για την κατάβαση στο κέντρο της Αθήνας. Δεν είναι εδώ ο χώρος που θα δώσουμε απόψεις και απαντήσεις για φλέγοντα πολιτικά ζητήματα της επικαιρότητας, οπότε θα μείνω στο πραγματικό γεγονός ότι κάποιες διαδηλώσεις παρεμπόδισαν την ομαλή πρόσβαση στο χώρο του Κυττάρου από πολύ νωρίς, δεν ήταν βέβαια ικανές να σταθούν εμπόδιο στην παρουσία μας. Με το πρόγραμμα να κυλάει με απόλυτη ακρίβεια της πρότερης εντός της ημέρας ανακοίνωσης, οι Under The Sun και το ντουμαριστό heavy rock τους βρέθηκαν επί σκηνής για να προϋπαντήσουν τους Unida.

Με τον πρώτο τους full length δίσκο, "The Bell Of Doom" να έρχεται ως ιδιαίτερα φρέσκια κυκλοφορία μόλις φέτος, αλλά και μια ήδη πολύ επιτυχημένη εμφάνιση φέτος μαζί με τους Dopelord στο ενεργητικό τους, οι Under The Sun υπήρξαν ιδανικό ζέσταμα. Το τρίπτυχο ήταν πολύ ενδιαφέρον - η ώρα έναρξης του λάηβ που δεν ήταν υπερβολικά νωρίς για μια εργάσιμη μέρα, έδωσε την ευκαιρία σε πολύ κόσμο να βρεθεί από νωρίς στο χώρο για να απολαύσει όλο το line-up. Αν προσθέσουμε σε αυτό και την εξαιρετικά άνετη παρουσία των Under The Sun στο σανίδι, οι προδιαγραφές για το απόλυτο Παρασκευιάτικο stoner rock πάρτυ ήταν όλες τσεκαρισμένες.

Με κομμάτια που ακούγονται απολύτως εντός του κλίματος με μια ιδιαίτερα μοντέρνα αφήγηση, οι Under The Sun, χαβαλέδες τόσο όσο για να ενεργοποιήσουν το κοινό, μας απασχόλησαν για ένα πολύ ευχάριστο μισάωρο που η μπύρα έρεε ήδη άφθονη. Εντυπωσιακά καλός ήχος επίσης, από τα πρώτα δευτερόλεπτα του set των Under The Sun, που διατηρήθηκε μέχρι και το τέλος. Το γρέζι στα φωνητικα, το φαζάρισμα στις κιθάρες, όλα συνέβαλαν στην ιδανική έναρξη της βραδιάς. Θα δανειστώ τον δικό τους αυτοχαρακτηριστικό όρο, "slugerotic", για να περιγράψω την αποψινή τους εμφάνιση. Bonus κερασάκι στην τούρτα της θετικής επίγευσης που μου άφησαν, η υπογραφή στο δίσκο τους: "We are all equal under the sun".

Πρώτο πράγμα που συνέβη πριν περίπου δέκα χρόνια: οι Void Droid σε κάποια τοπικά στέκια της Πάτρας, ακολουθούν το όνειρό τους και δημιουργούν μια άκρως ενδιαφέρουσα μπάντα, που περπατά στα μονοπάτια που χάραξαν οι rock ηρωές τους, τη δεκαετία μάλιστα που οι τελευταίοι ήταν στα ντουζένια τους. Ίσως να φάνταζε άπιαστο όνειρο τότε, μα πλέον οι Void Droid μετρούν δύο δίσκους σταθμούς για το εγχώριο heavy rock και μέταλ και γιόρτασαν μόλις πέρυσι τα δέκα τους χρόνια σε έναν κατάμεστο χώρο. Το καραντινικό "Bipolar" δε, εκφράζει απόλυτα τη λεπτή γραμμή που οι Void Droid ισορροπούν σαν άλλη μεγάλη επιτυχία των Iron Maiden, μεταξύ rock και metal - οι κιθάρες τους, τους προδίδουν για το τελευταίο. Τους τιμά επίσης, η φανερή κοινωνική τους ευαισθησία με συμμετοχές στις πρωτοβουλίες Unity και Ark εντός των τελευταίων τεσσάρων ετών.

Στα της ίδιας της συναυλίας της Παρασκευής τώρα, οι Void Droid αποδεικνύουν για μία ακόμη φορά ότι κατέχουν το άθλημα. Με το set τους να επικεντρώνεται κυρίως στο πιο ταιριαστό στην τωρινή τους φύση, "Bipolar", αλλά χωρίς να βασίζεται εκεί αποκλειστικά, οι Void Droid πρακτικά γέμισαν το χώρο τόσο με τη δική τους παρουσία όσο και κυριολεκτικά με τον κόσμο που πλέον είχε καταστήσει το Κύτταρο υγιώς γεμάτο. Οι εμφανίσεις τους είναι πλέον ξεκάθαρα επαγγελματικές και έχει φτάσει η ώρα θαρρώ, να αναμένουμε κάτι νέο δισκογραφικά. Έφτασα στο σημείο να σκεφτώ αλλά και να ξεστομίσω ότι δεν αργεί πολύ η στιγμή που οι Void Droid θα μπορούν να φιγουράρουν σε φεστιβάλ του εξωτερικού, ψηλότερα από τους ίδιους τους Unida.

Βέβαια, σύντομα έγινε ξεκάθαρο γιατί αυτό δεν συμβαίνει ακόμη. Δεύτερο πράγμα που συνέβη πριν από περίπου δέκα χρόνια και στη σκέψη αυτή χαϊδεύω απαλά τη μέση μου: οι Unida μαζί με τον Garcia κι ενώ οι Void Droid λογικά κάνουν τις πρώτες τους πρόβες, επανενώνονται και δίνουν ένα εξαιρετικό live στην Αθήνα. Η μπάντα, μοιάζει από τότε να πάγωσε το χρόνο, να μπήκε σε μια κατάψυξη και να βγήκε ακριβώς ίδια και απαράλλαχτη. Δεν αρκούν παρά λίγα δευτερόλεπτα για τον Sunshine να αποδείξει ότι έχει κάθε άνεση και έφεση να γεμίσει τα, τεράστια καθ’ ομολογία, παπούτσια του Garcia. Με μια φωνή στεντόρεια και με ψηλές νότες και κορώνες που φτάνει για πλάκα, αλλά και με ξεσηκωτική διάθεση, τα κλασσικά για τον ήχο κομμάτια των Unida βρίσκουν σπίτι στη φωνή του Sunshine, ήδη από το εναρκτήρια "Wet Pussycat" και "Thorn". Το κοινό τους υποδέχεται σαν να μην υπάρχει καμία διαφορά και φαίνεται προετοιμασμένο για αυτό το ιδιαίτερο line-up.

Σε διάθεση «καλοκαιρινή» με το "Summer" οι Unida παραδέχονται, και η αλήθεια είναι ότι μοιάζει αρκετά ειλικρινής η παραδοχή αυτή, πως η Ελλάδα θέτει τον πήχη για το πως πρέπει να είναι οι συναυλίες. Δίκαιη παρατήρηση μιας που το κοινό ήταν υποδειγματικό - επιθετικός χορός, ενθουσιασμός, αλκοόλ τόσο ώστε να υπάρχει διάθεση αλλά όχι ανεξέλεγκτες συμπεριφορές, πολλές αγορές από το merch. Παρουσία βέβαια που έχρηζε επιβράβευσης: κατά την καθιερωμένη τους διασκευή στο κομμάτι "Stay" των Left Hound, o Sunshine μοιράζει στο κοινό πλαστικά ποτήρια και ο Seay τα γεμίζει με Jack Daniels. Υπό το άγρυπνο βλέμμα της καπνίζουσας νεκροκεφαλής του logo τους που μας επιβλέπει στο φόντο, κοινό και συγκρότημα κάνουν πρόποση σε ένα τέλειο βράδυ - η ευχή ήταν αναμενόμενο να πραγματοποιηθεί.

Η υπόλοιπη συναυλία ήταν ακριβώς ό,τι μπορεί να φανταστεί κάποιος έπειτα από την παραπάνω περιγραφή: εύθυμη διάθεση, χωρός, κοπάνημα, φυσικά stagedives με την ένθερμη υποστήριξη του συγκροτήματος, τον Sunshine να μοιράζει μπύρες στο κοινό, κι αυτό χωρίς οι Unida να μοιάζουν να κουράζονται. Παραλάβαμε επίσης σε πλήρη έκπληξη, ένα ολοκαίνουριο κομμάτι, πρώτο δείγμα νέας μουσικής από τους Unida έπειτα από είκοσι και βάλε χρόνια. Καιρός ήταν, μετά από όσα τράβηξε αυτή η μπάντα με συμφωνίες και δισκογραφικές. Φυσικά, η συναυλία κορυφώθηκε όταν τα διαμάντια του "Coping With The Urban Coyote" βγήκαν στην επιφάνεια - "Black Woman", "Human Tornado" αλλά και το μοναδικό "If Only Two" που αποτέλεσε highlight της βραδιάς μαζί με τα σφηνάκια Jack. Οι Unida δεν χρειάζονται encore. Μέσα σε μιάμιση ώρα, τα ισοπέδωσαν όλα με ένα τεράστιο χαμόγελο, μας έβγαλαν φωτογραφίες και φυσικά έμειναν για κουβέντα και ποτάκι με τον κόσμο, σχεδόν αμέσως μόλις τελείωσαν τη συναυλία. Είχε επικρατήσει μία περίοδο να χρησιμοποιείται ο όρος "stoner rock/metal" ως όχι και τόσο τιμητικός για ένα σχήμα ή μουσική προσπάθεια. Οι Unida χαμογελούν καλοπροαίρετα σε αυτή την παρατήρηση και μας χαρίζουν ένα από τα πιο feelgood συναυλιακά βράδια της σεζόν, σε μια επανοικειοποίηση άνευ προηγουμένου..