Suma, Sadhus, Gomgoma @ 6 D.O.G.S., 08/11/13

Εξαιρετική sludge βραδιά, υποδειγματική διοργάνωση, κόσμος αρκετός, μουσικάρες, μπαντάρες και γενικά όλα τέλεια

Από τον Μανώλη Κληρονόμο, 11/11/2013 @ 13:44
Δεν είχα καταφέρει μέχρι πρότινος να τιμήσω κάποια από τις συναυλίες της νεοσύστατης Smoke The Fuzz αλλά όταν φέρνεις τους Suma, δηλαδή μία από τις καλύτερες sludge μπάντες τις περασμένης δεκαετίας, τότε η ανάγκη για προσέλευση είναι επιτακτική. Αν και πρόσφατο δίσκο δεν έχουν, με το τελευταίο τους πόνημα "Ashes" να έχει κυκλοφορήσει το 2010, οι Suma κρατιούνται σε εξαιρετική φόρμα, παρά τη φυγή του τραγουδιστή τους και την ανάθεση των φωνητικών στον μπασίστα τους.

Η βραδιά ξεκίνησε ιδανικά, αρχικά γιατί είχαν μπόλικο merch (επιτέλους αγόρασα και τα "Suma" και "Let The Churches Burn" σε βινύλιο, που τα ήθελα διακαώς) αλλά κυρίως γιατί οι support μπάντες που άνοιξαν τη συναυλία ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετικές.

Χωρίς χρονοτριβές και τηρώντας το πρόγραμμα άψογα κατά τις 21:00 ανέβηκαν οι Χαλκιδαίοι Gomgoma στη σκηνή. Τους Gomgoma τους είχα δει τελευταία φορά όταν άνοιγαν τη συναυλία των Church Of Misery και Eyehategod και μου είχαν αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις και εκτός αυτού το ντέμο που κυκλοφόρησαν πριν δυο χρόνια ήταν τούμπανο. Αν και με σχετικά λίγο κόσμο, παρουσιάστηκαν πολλοί κεφάτοι, ο Μίλτος (φωνητικά) αλώνιζε τη μικρή σκηνή του Six Dogs και όταν έβλεπε ότι δεν τον έφτανε πήδαγε κάτω συνεχίζοντας το χοροπήδημα. Το sludge τους είναι νευρικό, τύπου Buzzoven, γκρουβάτο και παρά την έλλειψη μπάσου, οι δύο κιθάρες, των Δημήτρη (ex-Routes) και Βασίλη, προσέφεραν τον απαραίτητο όγκο που χρειαζόταν, ενώ ο Τεό (Routes) βομβάρδιζε αδιάκοπα πίσω από το drum kit του, αν και στους Routes μου αρέσει περισσότερο όπως παίζει (βέβαια τους Routes τους έχω δει πολλές φορές και τους γουστάρω και κάργα, οπότε ίσως και να μου φάνηκε).

Το σετ τους στηρίχτηκε κυρίως στο εντυπωσιακό ντέμο τους, "Sick Theories", έπαιξαν και ένα καινούριο κομμάτι, καθώς επίσης και μια διασκευή που δεν άκουσα, δυστυχώς, ποια ήταν (όχι πάντως τη γαμάτη διασκευή που έπαιξαν στο live των Eyehategod, στο "Wolverine Blues" των Entombed). Πολύ καλή εμφάνιση, άνετοι, σε κάποιο σημεία Δημήτρης και Βασίλης μπερδεύτηκαν λίγο για το ποιος από τους δύο θα άνοιγε ένα κομμάτι, αλλά πέρα από αυτό (τελείως αμελητέο κιόλας), ήταν γαμηστεροί, με κερασάκι στην τούρτα την guest εμφάνιση του Δημήτρη 'Spoon' (Hedvika, Earth Of Distrust) σε ένα κομμάτι που μοιράστηκε τα φωνητικά με τον Μίλτο.

Επόμενοι ήταν οι Sadhus που ανέβηκαν στην σκηνή και ενώ τους έχω δει 2-3 φορές, αυτή τη φορά μου φάνηκαν καλύτεροι απ' όλες. Sludge με τρομερό groove πάνω σε λασπωμένα riff και ένα λαρύγγι που έφτυνε τραχειές τσιρίδες τρυπώντας αυτιά. Το κομμάτι που υπήρχε στον διπλό compilation δίσκο της Spinalonga, "Miss Fortune Was A Henhouse Manager", ονόματι "Foondamentalist" για άλλη μια φορά έκανε τους αυχένες μας να πιαστούν με το ανελέητο groove του. Οι επιρροές τους από Cavity και Bongzilla, με λίγο από Johnny Morrow (Iron Monkey) στα φωνητικά, είναι έντονες και αυτό μόνο ως θετικό μπορώ να το πάρω. Στα σημεία που αποφασίζουν να παίξουν αργά παίζουν βασανιστικά αργά με επαναλαμβανόμενα riff που ζαλίζουν, ενώ όταν αποφασίζουν να παίξουν γρήγορα, ξεριζώνουν κεφάλια. Στα συν να βάλουμε και τα visuals που έπαιζαν από πίσω cult ταινίες τρόμου, κάτι που δείχνει ότι έχουν μεράκι και περαιτέρω ανησυχίες ασχολούμενοι και με άλλα πράγματα εκτός των μουσικών (σε κάποια φάση κόλλησε βέβαια το βίντεο αλλά κλάιν). Άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση. Μπράβο τους.

Πριν ξεκινήσω να μιλάω για τους Suma, να πούμε ότι και οι δύο παραπάνω μπάντες το κατέχουν το πράγμα, έχουν ιδεάρες, κομματάρες και πολύ όρεξη και το μόνο που μένει είναι να στρώσουν κώλο (ανάλογα και τα φράγκα πάντα που παίζουν) και να γράψουν τα ντεμπούτα τους, τα οποία ανεμένεται να είναι υπερτούμπανα.

Περνώντας στο κυρίως πίατο της βραδιάς, έχουμε τους sludge θεούς τους ευρωπαϊκού underground, Suma, οι οποίοι μας προσέφεραν 90 λεπτά ανείπωτης κάβλας. Όπως είπα και στην αρχή της ανταπόκρισης, ο επί έντεκα χρόνια τραγουδιάρης τους, Jovan, την έκανε από τη μπάντα πέρσι, με τον μπασίστα Johan, να αναλαμβάνει και το δύσκολο έργο των φωνητικών, ενώ στη μπάντα εισχώρησε καινούριο μέλος, ο Rick, ο οποίος έχει αναλάβει τα sample. Το στήσιμο πάνω στη σκηνή έφερε τον drummer πολύ κοντά στο κοινό, κάτι που ήταν γαμάτο γιατί ο τύπος καθοδηγεί όλη τη μπάντα με το εκπληκτικό παίξιμό του και ήταν εντυπωσιακό να τον βλέπει κανείς, με τον Rick και την κονσόλα του να πηγαίνουν πίσω, ενώ κιθάρα και μπάσο αγκυροβολήθηκαν αριστερά και δεξιά. Κάπου εδώ να πω ότι το αριστερό ηχείο όπως βλέπουμε τη σκηνή είχε από την αρχή της συναυλίας κάποια προβλήματα και ανά διαστήματα ακούγονταν μερικά εκνευριστικά παράσιτα και, λέγοντας αυτό, φυσικό κι επόμενο ήταν να έχει τα προβληματάκια του και ο Peter με την κιθάρα του, που ήταν από εκεί.

Πέρα από αυτό, ο ήχος τους ήταν καλός αλλά θα τον ήθελα πιο δυνατό, ενώ και τα φωνητικά αρκετές φορές δεν ακούγονταν καθόλου, αλλά αυτό δεν ξέρω αν οφείλεται και η θέση όπου στο κάγκελο αρκετά αριστερά. Και για να μιλήσουμε για μουσική τώρα: Η μουσική των Suma, είναι ένα είδους εγκεφαλικού sludge, όπου κάθε riff και κάθε χτύπημα στα τύμπανα, είναι μια τελειότητα. Άψογα εναρμονισμένοι, εδώσαν βάση στον τελευταίο δίσκο τους, "Ashes", παίζοντάς τον σχεδόν ολόκληρο (μόνο το "Orissa" δεν έπαιξαν), καθώς επίσης και στο προηγούμενο από αυτό και τρομερά αγαπημένο μου, "Let The Churches Burn". Δεν ξέρω αν το γεγονός του να μην παίξουν κανένα κομμάτι από το ομώνυμο ντεμπούτο τους είναι γενικό ή απλά έτυχε σε μας αλλά είναι κρίμα γιατί πρόκειται περί δισκάρας και είναι κρίμα που το 'κλασαν.

Παρ' όλα αυτά μπορώ να καταλάβω ότι στο τίγκα stoner ύφος του ντεμπούτο δεν ταιριάζει πολύ με το ύφος των επόμενων δίσκων αλλά εντάξει παίξε εκεί ένα "Doin' Nothing" να προσκηνήσουμε ομαδικώς, ρε γαμώτο. Βέβαια από την άλλη, όταν ακούς τις υπερκομματάρες "Let The Churches Burn", "Headwound", "Justice" και για φινάλε το με-λένε-το-καλύτερο-riff-του-σύμπαντος, "Hypno Assassin", απλά χαμογελάς και απολαμβάνεις με το σαγόνι να ακουμπάει στο πάτωμα. Η επιλογή του να παίξουν ένα θανατερά αργόσυρτο τζαμάρισμα για κάνα δεκάλεπτο, για encore, πριν μπει το "Hypno Assassin" είναι η δεύτερη και τελευταία μου ένσταση (μετά το γράψιμο στο ντεμπούτο), γιατί ήταν λίγο βαρετό η αλήθεια είναι, αλλά όταν ακολούθησε το προαναφερθέν κομμάτι, ακολούθησε και όλεθρος ταυτόχρονα, οπότε τους το συγχωρώ. Στα συν επίσης, το γεγονός ότι δεν έβγαλαν άχνα σε όλη την εμφάνισή τους, αφήνωντας τη μεγαλοπρεπή μουσική τους να τα πει όλα.
SETLIST

Ashes
Headwound
Blood Pony
War On Drugs
Justice
Let The Churches Burn

Encore:
Hypno Assassin

Εξαιρετική sludge βραδιά, εν κατακλείδι, που έμελλε να αποτελεί και το πρώτο μισό ενός φανταστικού sludge διημέρου, που ολοκληρώθηκε με τους Jucifer που ακολούθησαν την επόμενη μέρα. Κόσμος αρκετός, μουσικάρες, μπαντάρες και γενικά όλα τέλεια. Μπράβο στους διοργανωτές για την υποδειγματική διοργάνωση και περιμένουμε κι άλλες τέτοιες χορταστικές, heavy και βαλτώδεις συναυλίες.
  • SHARE
  • TWEET