En Lefko Festival (Archive, Jessie Ware, Bebe, John Talabot) @ Τεχνόπολις, 14/06/13

Το πρώτο χρονικά φεστιβάλ του καλοκαιριού μας βρήκε στο Τεχνόπολις για την παρακολούθηση της πρώτης προσπάθειας που διοργάνωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Εν Λευκώ 87.7. Η συνταγή γνωστή και επιτυχημένη: ένα «γκανιάν» συγκρότημα (Archive), μια τραγουδίστρια που έχει παίξει ξανά στην Ελλάδα (Bebe) και ένα φρέσκο όνομα που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία (Jessie Ware). Επιπρόσθετα είχαμε έναν εκπρόσωπο της ηλεκτρονικής σκηνής, τον John Talabot, που στον χώρο του θεωρείται μεγάλο όνομα, ενώ είχαμε και την ύπαρξη της δεύτερης σκηνής με εγχώρια ονόματα, Ειρήνη Σκυλακάκη, Fever Kids, Φανταστικοί Ήχοι, ΝΤΕΪΒΙΝΤ.

Αρκετοί από εμάς έχουν παρευρεθεί ξανά σε συναυλία στην Τεχνόπολη. Νομίζω ότι είναι κοινά παραδεκτό ότι είναι ο καλύτερος συναυλιακός  χώρος εντός Αθήνας για το καλοκαίρι. Δίπλα σε μετρό, εύκολή πρόσβαση, καλός ήχος στις περισσότερες συναυλίες και οι διοργανωτές είχαν προσέξει τις διάφορες λεπτομέρειες με αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετά stands για το πάρεις το ποτό σου ή κάτι πρόχειρο να φας. Και από πλευράς εμφανίσεων οι ώρες που είχαν ανακοινωθεί τηρήθηκαν με μια δεκάλεπτη καθυστέρηση μόνο. Η μικρή σκηνή εκ των πραγμάτων λειτουργούσε σαν συμπλήρωμα της μεγάλης. Στο διάστημα που περίμενες να ετοιμαστεί το σκηνικό για να βγει το επόμενο συγκρότημα , άρχιζε να παίζει κάποιος από την μικρή σκηνή. Αρκετοί έκαναν την διαδρομή μεγάλη-μικρή σκηνή απλά για να τσεκάρουν τι παίζει, αλλά μετά από ένα «βλέφαρο» ξαναγύριζαν στην μεγάλη. Αυτό δεν πτόησε τα ονόματα της δεύτερής σκηνής να παίξουν με όρεξη και να ικανοποιήσουν αυτούς που κάθισαν να τους δουν. Το ζουμί όμως ήταν στην μεγάλη σκηνή.

Bebe



«Η Bebe έκανε τεράστια επιτυχία στη χώρα μας, αλλά και παγκοσμίως, με το πρώτο single "Malo", στην κορυφή των chart το 2004, από το άλμπουμ της "Pafuera Telaranas". Το 2005, η Ισπανίδα τραγουδίστρια και συνθέτης από τη Βαλένθια, με στυλ που έχει χαρακτηριστεί και «φλαμένγκο-πανκ» κέρδισε το Latin Grammy καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου και από τότε μετράει άλλες δέκα υποψηφιότητες στα ίδια βραβεία». Μας είχε έρθει ξανά πρόσφατα, παίζοντας μάλιστα στο Αθηνών Αρένα. Το ξεκίνημα ήταν λίγο υποτονικό μέχρι να βρει τα πατήματα της. Όταν όμως ζεστάθηκε και πήρε και την κιθάρα στα χέρια της άρχισαν σιγά-σιγά οι ρυθμοί να ανεβαίνουν. Άκρως επικοινωνιακή, κάλεσε μια κοπέλα από την διοργάνωση να μεταφράσει τα λεγόμενα της και αφού μας είπε αρκετά «χαριτωμένα» μας παρουσίασε μερικές από τις επιτυχίες της όπως τα "Con Mis Manos", "Pa Mi Casa", "Me Fui", "Adios" με τον κόσμο να έχει αρχίσει από νωρίς το χορό. Από άποψη (;) δεν έπαιξε την μεγαλύτερη επιτυχία της, το "Malo", αλλά αυτό δεν πτόησε το κοινό που στο τέλος χειροκρότησε με ενθουσιασμό.

Jessie Ware



Ένα μικρό κοριτσάκι κάνει τις διακοπές του στην Σκόπελο. Είναι μόλις έξι χρονών. Από τότε και για πολλά χρόνια το κοριτσάκι έρχεται για διακοπές στην χώρα μας. Φαντάζομαι σε παιδικές συζητήσεις θα έλεγε ότι το όνειρο της είναι να γίνει τραγουδίστρια. Το 2012 κυκλοφορεί το "Devotion" που το περιέγραψαν κάτι ανάμεσα σε Sade και Adele με το άλμπουμ να γνωρίζει τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Η Jessie Ware φαινόταν ότι ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένη που έπαιζε στην Ελλάδα. Αν και όλοι μας το λένε αυτό, η Ware πραγματικά το πίστευε καθώς έχει περάσει πολλές ευχάριστες στιγμές στη χώρα μας.



Συνέχεια μας ευχαριστούσε και μας ανέφερε ότι μόλις μίση ώρα πριν την συναυλία πληροφορήθηκε ότι το τραγούδι "Wildest Moments" είχε συμπεριληφθεί στο soundtrack της ταινίας "Αν" του Παπακαλίατη, που έφτασε στο Νο1 στο αγγλόφωνο airplay chart της Ελλάδας. Εκτός από το τραγούδι αυτό που το περίμενε ο κόσμος πως και πως, παίχτηκε σχεδόν όλο το "Devotion" με το κλείσιμο να είναι μια δυναμική εκτέλεση του "Running". Είχαμε καιρό να δούμε ένα τόσο «φρέσκο» όνομα στην Ελλάδα και μακάρι να έχουμε την ευκαιρία στο μέλλον να δούμε και άλλους νέους καλλιτέχνες που βρίσκονται σε καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία στο ξεκίνημα της καριέρας τους.



Setlist: Devotion / Night Light / If You're Never Gonna Move / Sweet Talk / Swansong / Valentine / Imagine It Was Us / Not To Love / Wildest Moments / Running

Archive



Υπάρχουν πια ορισμένα συγκροτήματα που στην χώρα μας δεν χρειάζονται συστάσεις. Λες Archive και αρχίζει ο καθένας να σου απαριθμεί τις φορές που τους έχει δει, το πώς έπαιξαν τότε, εάν μέχρι και σήμερα λείπει ο Craig Walker και το τραγούδια που με ανυπομονησία περιμένουν να ακούσουν. Είχα κάνει μια μικρή έρευνα σε πρόσφατα setlist και είχα δει ότι παίζουν σχετικά λίγα τραγούδια με τον μεγαλύτερο αριθμό να φτάνει για φέτος τα δεκατέσσερα. Εγώ τους θυμόμουν να παίζουν δίωρο και είχα μια ελπίδα ότι λόγω της σχέσης τους με την χώρα μας να έπαιζαν αρκετά.



Το ξεκίνημα με ένα από τα πιο γνωστά τους τραγούδια, το "You Make Me Feel", και από την έναρξη κέρδισαν το κοινό. Για την συνέχεια ένα ακόμα αγαπημένο τραγούδι, το "Finding It So Hard", για να τιμήσουν στην συνέχεια το πρόσφατο άλμπουμ τους "With Us Until You're Dead" παίζοντας τέσσερα τραγούδια από αυτό. Αυτό που χαρακτηρίζει το τελευταίο τους άλμπουμ είναι ότι είναι περισσότερο ηλεκτρονικό σε σχέση με προηγούμενες κυκλοφορίες τους και κακά τα ψέματα ο κόσμος έχει συνηθίσει και αγαπήσει τους Archive σε διαφορετικά στυλ.



Όσο ανταπόκριση και εάν υπήρχε από μια μερίδα του κοινού έπρεπε να περιμένουμε να φτάσει η ώρα για το "Again" και ακόμα περισσότερο για το "Fuck U" για να ξεσηκωθεί ο κόσμος. Εκεί που είχες αρχίσει να παίρνει πάλι τα πάνω της η συναυλία παίζουν οι Archive το "Dangervisit" και καληνύχτα. Πού πάτε ρε παιδιά; Encore δεν έχει; Όσο και να φωνάξαμε τίποτα, η συναυλία ολοκληρώθηκε παίζοντας το σύνηθες για φέτος setlist με δώδεκα τραγούδια. Κάπου χαλάστηκα γιατί περίμενα ότι σαν headliners θα έπαιζαν λίγο παραπάνω. Βέβαια τους Archive τους έχουμε «χορτάσει» και εάν κάποιος θέλει να πάρει επιπλέον «δόση» από αυτούς σε λίγο καιρό θα δούμε και τον Craig Walker.



Με το τέλος της εμφάνισης των Archive για πολλούς σήμαινε και το τέλος του φεστιβάλ καθώς οι περισσότεροι οπαδοί, που πρέπει να ήταν πάνω από 6-7 χιλιάδες, αποχώρησαν. Για το κλείσιμο του φεστιβάλ είχαμε τον John Talabot και μετά ένα after party από τους παραγωγούς του Εν Λευκώ που ολοκληρώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες.



Το πρώτο φεστιβάλ του Εν Λευκώ στέφτηκε με επιτυχία. Δεν νομίζω κάποιος να έχει κάποια παράπονα για το οτιδήποτε, εκτός βέβαια από τα μπαλόνια που έκρυβαν την ορατότητα κάπως της σκηνής, αλλά αυτό είναι ένα θέμα που δεν ευθύνεται ο ραδιοφωνικός σταθμός. Ας είναι αυτό το φεστιβάλ οδηγός για τους ίδιους, αλλά και για άλλους ενδεχομένως σταθμούς, που να θέλουν να διοργανώσουν κάτι παρόμοιο. Εμείς περιμένουμε και του χρόνου παρόμοιο εγχείρημα.

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com - Παναγιώτης Λουκάς