Greenleaf: «Μας έχουν λείψει πολύ οι ζωντανές εμφανίσεις»

Έπειτα κι από το φετινό "Echoes From A Mass", φαντάζει ακραίο σενάριο να κυκλοφορήσουν οι Greenleaf έναν απλώς καλό δίσκο. Ένας εκ των βασικών υπαίτιων για το εξαιρετικό δισκογραφικό τους σερί είναι ο κύριος συνθέτης/μελωδική riff-ο-μηχανή της μπάντας, Tommi Holappa και μέσα σε λίγες γραμμές και λέξεις κατάφερε να με κάνει να τους αγαπήσω ακόμα περισσότερο. Λες και δεν είχα πιάσει ταβάνι ο φανμπόης...

Τους χαιρετισμούς μας από την Ελλάδα. Πώς πάνε τα πράγματα εκεί με τον ιό; Εδώ σε μας φαίνεται πως έχουμε μπερδέψει την προστασία με τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών.

Στη Σουηδία μπορούμε ακόμα να κάνουμε σχεδόν ό,τι θέλουμε. Δεν έχει υπάρξει lockdown ή κάτι παρόμοιο. Τα πάντα κυλάνε ως συνήθως, εκτός από κάποιες κυβερνητικές συμβουλές όπως το να κρατάμε αποστάσεις, να πλένουμε τα χέρια μας και να μην έχουμε άσκοπες μετακινήσεις όπως ταξίδια κλπ. Όλα τα καταστήματα και τα εστιατόρια παραμένουν ανοιχτά, απλά δέχονται περιορισμένο αριθμό πελατών. Οπότε ναι, είμαστε αρκετά ελεύθεροι αλλά με μεγάλο κόστος, καθώς οι νεκροί μας είναι στους δεκατρεις χιλιάδες σε μια χώρα που υπερβαίνει τα δέκα εκατομμύρια. Κάνε τα μαθηματικά κι αναρωτήσου αν τα πήγαμε καλά. Δε νομίζω.

Μια από τις συνέπειες της καραντίνας είναι η δημιουργία περισσότερης μουσικής. Λειτούργησε έτσι και για σας ή ο δίσκος βγήκε όπως το είχατε προγραμματίσει;

Το πλάνο για την ηχογράφηση του νέου δίσκου ήταν για τον Οκτώβρη προ πανδημίας. Είχαμε 6-7 ιδέες για τραγούδια από πριν, εκ των οποίων οι τέσσερις μπήκαν στο άλμπουμ και το υπόλοιπο υλικό γράφτηκε κατά τη διάρκεια (της πανδημίας). Αυτό που άλλαξε είναι η διαδικασία, καθώς ο Hans ο μπασίστας μας μένει στο Βερολίνο κι έτσι το πήγαιν' έλα με τα e-mail έγινε κανόνας όσον αφορά τις ιδέες και τα riff. Έχε υπόψιν πως ο Hans δε μπορούσε να ταξιδέψει στη Σουηδία λόγω του lockdown. Αυτό που καταφέραμε ήταν να βρεθούμε για τέσσερις ημέρες ως μπάντα και να προβάρουμε τα τραγούδια λίγες εβδομάδες πριν την ηχογράφηση, αλλά ναι, ήταν αρκετό διάστημα τελικά και τα καταφέραμε. Όλα πήγαν κατ’ ευχή στο στούντιο. 

Άλλη μια συνέπεια, είναι και η μη πραγματοποίηση συναυλιών. Από το 1 μέχρι το 10 πόσο σου λείπουν τα live και τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο;

Από το 1 μέχρι το 10; 11! Έχουμε να παίξουμε ζωντανά από τον Γενάρη του 2020 οπότε μας λείπει υπερβολικά πολύ! Μου λείπει πολύ αυτό το μαγικό συναίσθημα ένωσης μπάντας και κοινού. Όταν εμφανίζεσαι μπροστά σ’ ένα εξαιρετικό κοινό, όταν τα πάντα πάνε τέλεια κι όλοι μαζί περνάμε καλά και χαμογελάμε. Αν και να σου πω μια πρόσφατη αλήθεια, μου λείπει και η προθέρμανση με Jack & Cola με τα παιδιά της μπάντας (γέλια).

Είστε μια μπάντα που μετράει κάτι παραπάνω από είκοσι χρόνια ιστορίας κι εξακολουθείτε να βγάζετε ποιοτική μουσική μέσω εξέλιξης. Πόσο δύσκολο το βρίσκεις, ειδικά στον -ας τον ονομάσουμε για χάρη της κουβέντας- stoner/heavy rock χώρο;

Κοίτα, κάποιες φορές είναι δύσκολο και κάποιες άλλες είναι εύκολο να γράφεις riff. Όπως είπες κι εσύ, είμαστε στη σκηνή για κάμποσα χρόνια και το κύριο μέλημά μου είναι να παρουσιάζω πάντα κάτι φρέσκο. Κάτι που θα ‘ναι νέο για τους Greenleaf κι όχι αναμασημένες ιδέες ξανά και ξανά. Μπορεί τώρα να μας παίρνει περισσότερο χρόνο να γράψουμε ένα τραγούδι σε σχέση με 15-20 χρόνια πριν, πίστεψέ με όμως πως αξίζει τον κόπο γιατί έτσι ωριμάζουμε ως μπάντα. Δίσκο με δίσκο. 

Θεωρώ πως η εν λόγω σκηνή έπνεε τα λοίσθια μέχρι που ξεκινήσατε ένα σερί εξαιρετικών δίσκων κι αυτήν τη φορά κάνατε τον ήχο σας λίγο πιο μοντέρνο. Λίγο. Πόση βάση δίνετε στις αντιδράσεις των οπαδών σας;

Ώστε είμαστε οι σωτήρες της stoner/heavy rock σκηνής (γέλια). Χαίρομαι που το βλέπεις έτσι! Όπως είπα και πριν, μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε βήμα - βήμα, δίσκο με δίσκο. Δεν έχουμε κάποιο πλάνο προτού ξεκινήσουμε να γράφουμε, απλά αρχίζουμε μέχρι να αισθανθούμε πως έχουμε καμιά ντουζίνα καλές και δυνατές συνθέσεις. Συνθέσεις, που να έχουν το ειδικό βάρος να μπουν σε δίσκο κι αυτήν τη φορά ήταν τέτοιο το στυλ τους που έπαιρνε και λίγο μοντέρνο ήχο, οπότε το δοκιμάσαμε. 

Προφανώς και μας ενδιαφέρουν οι οπαδοί, κυρίως όμως θέλουμε να είμαστε εμείς χαρούμενοι. Αν αυτό τώρα συμβαδίσει και με την αποδοχή των οπαδών, θα μας κάνει πολύ χαρούμενους. Αν όχι, δεν υπάρχουν και πολλά να κάνουμε. Είναι αδύνατο να ικανοποιήσεις τους πάντες. Το καταλαβαίνεις κι εσύ πως ο καθένας έχει διαφορετικό αγαπημένο του τραγούδι, διαφορετικό αγαπημένο του δίσκο, οπότε προσπαθούμε να κάνουμε καλά αυτό που ξέρουμε να πράττουμε: Να γράφουμε όσο το δυνατόν καλές συνθέσεις κι αν αυτές φτιάξουνε ένα δίσκο για τον οποίο θα είμαστε περήφανοι και τον εκτιμήσουν και οι οπαδοί μας, τότε ναι, θα ‘ναι τέλεια!

Να μου επιτρέψεις τώρα μια τολμηρή επισήμανση: Σε κάθε δίσκο σας από το "Nest Of Vipers" και μετά, γράφετε τουλάχιστον 2-3 ύμνους. Αυτήν τη φορά έχετε 5-6 και μόνο ο ένας έγινε single. Αλήθεια, ποιος τα διαλέγει; "On Wings of Gold" & "Needle In My Eye". Μιλάμε για top 5 καριέρας εδώ!

Βλέπεις; Είσαι το παράδειγμα που μόλις ανέφερα: Δε μπορούμε να τους έχουμε όλους χαρούμενους (γέλια). Χαίρομαι πάντως που βρήκες τόσους ύμνους στον δίσκο. Νιώσαμε κι εμείς σχεδόν το ίδιο όταν ήρθε η στιγμή να επιλέξουμε τα singles. Πολλά καλά τραγούδια, αλλά μόνο τρεις επιλογές. Αυτά είναι δύσκολα διλήμματα (γέλια). Ξέραμε πάντως πως το "Tides" θα ήταν το πρώτο, μιας και μας αρέσει πολύ από τη μία κι από την άλλη θέλαμε να δώσουμε το στοιχείο της έκπληξης, της διαφορετικότητας. Δε θέλαμε ένα τυπικό Greenleaf τραγούδι αυτήν τη φορά. Τα υπόλοιπα τα διαλέξαμε μαζί με την εταιρεία (Napalm). Αυτά που ανέφερες πάντως, συμφωνώ. Είναι δύο από τα αγαπημένα μου και θα μπορούσαν πολύ εύκολα να είναι single, αποφασίσαμε όμως να πορευτούμε με τα μικρής διάρκειας.

Έχω την αίσθηση πως τίτλοι όπως "Love Undone" & "What Have We Become" δε βασίζονται σε ευχάριστο background. Θα το μοιραστείς μαζί μας;

Ο Arvid, ο τραγουδιστής μας, γράφει όλους τους στίχους και η περσινή χρονιά ήταν πολύ χάλια γι’ αυτόν. Στην αρχή της, τον άφησε η γυναίκα του κι έπειτα ήρθε η πανδημία, οπότε ήταν μια πολύ σκοτεινή και δύσκολη περίοδος. Είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν βιωματικοί στίχοι σε δίσκο μας κι έχουν να κάνουν με τα αισθήματα του Arvid: Θυμού, κατάθλιψης, μοναξιάς και τα παρελκόμενα αυτών.

Νομίζω πως έπειτα από την έλευση του Arvid στην μπάντα, μειώθηκε το fuzz στον ήχο σας και πλέον είναι εμφανής ο λυρισμός στους στίχους.

Περίπου. Οι στίχοι σίγουρα είναι καλύτεροι, το fuzz όμως δεν έχει να κάνει με τον Arvid. Έχει να κάνει με τη φυσιολογική μας εξέλιξη ως μουσικοί, με το να δοκιμάζουμε καινούργια πράγματα. Λατρεύω το fuzz, δεν το θέλω όμως σε όλα τα τραγούδια, όλη την ώρα. Είναι προτιμότερο να σκέφτομαι τις δυναμικές ενός τραγουδιού, πότε να μπαίνει το chorus, πότε να δίνεις περισσότερο χώρο στα τύμπανα, στο μπάσο και στα φωνητικά.

Έχω ακούσει χάλια μουσική από συγκροτήματα που έγιναν διάσημα κι αυτός είναι ένας λόγος που σας θεωρώ υποτιμημένους. Αν ο Hendrix είναι ο νονός του ιδιώματος, μετά ήρθαν οι Kyuss και τώρα είναι η σειρά σας. Έχετε τον σεβασμό που δικαιούστε; 

Τι λες τώρα! Hendrix, Kyuss και τώρα οι Greenleaf; Σ' ευχαριστώ πολύ! Με κάνει περήφανο η οπτική σου αυτή! Κοίτα, νομίζω είμαστε μια χαρά στο επίπεδο που βρισκόμαστε. Γράφουμε τη μουσική που θέλουμε κι αγαπάμε, η βάση των οπαδών μας μεγαλώνει κι από λίγο κάθε φορά που βγάζουμε δίσκο και περιοδεύουμε, περνάμε ακόμα καλά, οπότε δεν παραπονιέμαι! Δεν είναι αυτοσκοπός μας να γίνουμε rock stars (γέλια), αν όμως γίνουμε κι άλλο γνωστοί μόνο ευχάριστο θα είναι, αλλά όπως είπα δεν έχω κανένα παράπονο για τη μέχρι τώρα πορεία μας.

Ένας σπουδαίος μπασκετμπολίστας είπε κάποτε πως αυτό ήταν το καλύτερο παιχνίδι μου μέχρι το επόμενο. Πώς νιώθεις για τον δίσκο αυτόν;

Το "Echoes From A Mass" είναι το καλύτερο παιχνίδι μας ever (γέλια). Μέχρι στιγμής νιώθω πως είναι η πιο δυνατή μας κυκλοφορία, αλλά καλύτερα να μου ξανακάνεις αυτήν την ερώτηση σε κανά δυο χρόνια. Τότε θα ξέρουμε αν και πώς μεγάλωσαν τα τραγούδια, αν τελικά ήταν μπύρες πρώτης ποιότητας ή τίποτα φτηνιάρικες (γέλια).

Και κάτι τελευταίο για να σε αποδεσμεύσω: Είμαστε κάποιοι φίλοι που θέλουμε κάποια στιγμή να επισκεφτούμε το Örebro. Πείσε μας να έρθουμε στο Borlänge αν μπορείς.

Έχουμε πολλές και καλές μπάντες στο Borlänge, δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν πολλοί χώροι να μας φιλοξενήσουν. Υπάρχει ένα event όμως που λέγεται Broken Dreams και συγκεντρώνει καλές μπάντες, προσφέρει φοβερό φαγητό και πάνω από 1000 ετικέτες μπύρας. Ορίστε, μόλις σου έδωσα 1000 λόγους να μας επισκεφτείτε (γέλια). Μεταξύ μας, δε συμβαίνουν και πολλά εδώ, είναι μια γκρίζα βιομηχανική πόλη, οπότε καλύτερα να πάτε στο Örebro (γέλια).