Mode Plagal: «Η δουλειά μας είναι να αναδεικνύουμε την διαφορετικότητα μέσω της μουσικής έκφρασης»

Για όποιον έχει και την ελάχιστη σχέση με την jazz της ημεδαπής, οι Mode Plagal δεν χρειάζονται και πολλές συστάσεις. Μετρώντας σχεδόν 35 χρόνια πορείας, πέντε studio άλμπουμ και αναρίθμητες συναυλίες, το σχήμα έχει γράψει σημαντική ιστορία και, ευτυχώς για όλους μας, συνεχίζει ακάθεκτο.

Στις 29 Δεκεμβρίου 2024, οι Mode Plagal θα βρεθούν στην σκηνή του Down Lip Festival για μια εμφάνιση που προμηνύεται συναρπαστική. Με αυτήν την αφορμή, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον Θοδωρή Ρέλλο (σαξόφωνο) για την ψυχοακουστική εμπειρία της μουσικής τους, την παγκοσμιοποίηση, τον κόσμο των ιδεών, τον Γιάννη Χρήστου και για αναμνήσεις από το Αλγέρι… Μην χάσετε τους Mode Plagal ζωντανά για κανέναν λόγο. Εξάλλου, όπως λένε κι οι ίδιοι, η ζωντανή μουσική είναι η καλύτερη μουσική.

Σας καλωσορίζουμε με χαρά στο Rocking.gr! Η αφορμή για αυτήν την συζήτηση δόθηκε από την συμμετοχή σας στο Down Lip Festival. Τι μας ετοιμάζετε για αυτήν την βραδιά;

Στο διήμερο αυτό θα υπάρξει σίγουρα ένας διάλογος με τα συγκροτήματα που συμμετέχουν, καθώς όλοι οι μουσικοί γνωρίζονται μεταξύ τους και κατά καιρούς έχουν συνεργαστεί. Λίγο πολύ έχουμε τις ίδιες επιρροές και περιμένουμε με ενδιαφέρον την σύμπραξη επί σκηνής του γκρουπ Afrodyssey Orchestra με τον Mc Yinka την πρώτη μέρα, και των γκρουπ Los Tre και Mode Plagal, την δεύτερη.

Ποια είναι η συνηθισμένη προετοιμασία σας για κάθε live; Έχετε έναν σταθερό κορμό κομματιών ή φτιάχνετε το setlist σας θεματικά για το κάθε show;

Η προετοιμασία γίνεται στον εσωτερικό μας κόσμο, γιατί αυτός εκτίθεται. Τα υπόλοιπα δεν τα προετοιμάζουμε. Τα κομμάτια όπως λέγαμε και παλιότερα δεν είχαν και τόσο σημασία. Ήταν αφορμές για παίξιμο, για να υπάρχει αυτός ο ήχος του γκρουπ, αυτό το ψυχοακουστικό φαινόμενο. Αυτά θα μας επιλέξουν.

Προτιμάτε την σκηνή ή το studio, και γιατί;

Αναγκαστικά και τα δύο. Το ένα είναι απαραίτητη προϋπόθεση του άλλου. Αλλά η ζωντανή μουσική είναι η καλύτερη μουσική.

Προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε σε ένα σχεδόν εχθρικό πλαίσιο για τον πολιτισμό

Μιλώντας για studio, είναι αναπόφευκτο να ρωτήσουμε γιατί δεν έχετε κυκλοφορήσει νέο άλμπουμ για τόσα χρόνια, από το 2010; Και φυσικά, αν υπάρχουν σχέδια για καινούριο studio άλμπουμ;

Έχουμε πολύ ανέκδοτο υλικό το οποίο ελπίζουμε κάποια στιγμή να βρει τον χρόνο του ανάμεσα στις πολλές άλλες δραστηριότητες του καθενός μας, όπως μουσική για θεατρικές παραστάσεις, συμμετοχές σε άλλα μουσικά σχήματα και συνεργασίες, υποχρεώσεις. Τέλος πάντων προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε σε ένα σχεδόν εχθρικό πλαίσιο για τον πολιτισμό, κάνοντας μια δουλειά που όλως περιέργως την έχουμε ακόμη.

Ο κόσμος των ιδεών είναι σαν τις τσάντες. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα μέσα και κάποια στιγμή βρίσκεις κάτι που σχεδόν από πάντα ήταν εκεί και που το είχες για χαμένο

Ποιες είναι οι πιο πρόσφατες μουσικές σας ανακαλύψεις και αναζητήσεις; Πλην μουσικών τεχνοτροπιών από Βαλκάνια, Αφρική και Μέση Ανατολή, έχετε αρχίσει να πειραματίζεστε σε κάτι νεότερο; Κι αν ναι, από ποια γειτονιά του κόσμου;

Ο κόσμος των ιδεών είναι σαν τις τσάντες. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα μέσα και κάποια στιγμή βρίσκεις κάτι που σχεδόν από πάντα ήταν εκεί και που το είχες για χαμένο. Έτσι είναι και οι ιδέες. Εμφανίζονται αυθαίρετα. Πάντα νομίζουμε ότι κάτι έχουμε ανακαλύψει και αυτό είναι η μοναδική απόδειξη πως δεν έχουμε ανακαλύψει τίποτα. Δεν πειράζει, προετοιμαζόμαστε.

Η δουλειά μας είναι να αναδεικνύουμε την διαφορετικότητα στην σύγχρονη κοινωνία μέσω της μουσικής έκφρασης

Πολλοί αναλυτές εντοπίζουν ομοιότητες σε όλες τις folk μουσικές απ’ όλον τον κόσμο. Συμφωνείτε; Όταν ανακαλύπτετε την γέφυρα ανάμεσα σε διαφορετικές folk παραδόσεις, είναι συνήθως ο ρυθμός, οι κλίμακες ή η αίσθηση της μουσικής που τελικά μοιάζουν;

Η δουλειά μας αναπόφευκτα είναι να αναδεικνύουμε την διαφορετικότητα στην σύγχρονη κοινωνία μέσω της μουσικής έκφρασης, σε αντίθεση με την παγκοσμιοποιημένη τάση που θέλει όλοι στον πλανήτη να έχουμε τα ίδια ήθη και έθιμα να ντυνόμαστε να τρώμε τα ίδια και γενικά να καταναλώνουμε τυποποιημένα προϊόντα. Απέναντι σ’ αυτήν την τουριστική λαίλαπα αν εμβαθύνει κανείς, βλέπει επιφανειακά άσχετα πράγματα υπογείως να διακλαδώνονται. Αυτό το προχώρημα προς τις ρίζες επιτρέπει την συνύπαρξη όλων αυτών διαφορετικών παραδόσεων στην μουσική μας.

Θα λέγατε πως στην ουσία τους οι Mode Plagal είναι περισσότερο μια jazz ή μια folk μπάντα;

Πρόκειται για ένα υβρίδιο. Αφενός της μουσικής της παιδικής μας ηλικίας που προέρχεται από το περιβάλλον μας, τους γονείς μας κ.λπ. και αφετέρου της μουσικής με την οποία ήρθαμε σε επαφή μέσα από τα βιβλία και τους δίσκους μεγαλώνοντας.

Υπάρχει κάποια συνεργασία που θα ονειρευόσασταν/θέλατε πολύ να κάνετε;

Θα θέλαμε κατ’ αρχάς να είμαστε καλά και να συνεχίζουμε να υπάρχουμε σαν γκρουπ.

Έχετε να επιδείξετε μια μεγάλη χρονικά πορεία με σταθερό line-up. Υπάρχει κάποιο μυστικό πίσω από την τόσο επιτυχημένη συνεργασία σας;

Ίσως δεν αισθάνεται κάποιος από μας τόσο τραγουδιστής... Ξέρετε είναι δύσκολο να διατηρήσει κάποιος την ακεραιότητά του μέσα σ’ αυτού του είδους τις σχέσεις. Εμείς φαίνεται σ’ ένα βαθμό τα καταφέρνουμε λόγω της μακροχρόνιας φιλίας μας και το δικό σας ενδιαφέρον.

Έχετε μια τεράστια εμπειρία σε συναυλίες, μπορείτε να ξεχωρίσετε κάποια συγκεκριμένη ως αγαπημένη σας στιγμή/live ανάμνηση;

Θα μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία απ' τ' Αλγέρι.

Στο Αλγέρι πήγαμε και γυρίσαμε μέσω Ρώμης. Στην επιστροφή είχαμε αρκετό χρόνο ανάμεσα στις πτήσεις κι επισκεφτήκαμε την αιώνια πόλη. Φτάνοντας στο Αλγέρι, - μια από τις πιο δυσμενείς μεταθέσεις για το διπλωματικό σώμα - μας παρέλαβαν με θωρακισμένα αυτοκίνητα της πρεσβείας για να μας πάνε στο ξενοδοχείο. Πλησιάζοντας έβλεπες μια όμορφη πόλη, χτισμένη αμφιθεατρικά σ' ένα λόφο, με άσπρα σπίτια και μπλε παραθυρόφυλλα, με θέα τη θάλασσα. Όσο πλησίαζες, έβλεπες πάνω στα πολυόροφα κτίρια, στα μπαλκόνια, στις ταράτσες, μυριάδες δορυφορικά πιάτα, σαν μανιτάρια, λες κι είχαν μια παράξενη αρρώστια. Μαζί με τους ξεφτισμένους σοβάδες που κρεμόντουσαν σαν σεντόνια στις προσόψεις, το θέαμα γινόταν όλο και λιγότερο θελκτικό. Συνειδητοποιούσες την ύπαρξη ενός κόσμου δύο ταχυτήτων, ένα χάσμα μεταξύ τους. Υπήρχε ένας κόσμος που κλειδωνόταν στα λόμπι πολυτελών ξενοδοχείων για να πιει ένα ποτήρι κρασί, που το πλήρωνε αδρά - κι από την άλλη, ένας λαός που ζούσε οπουδήποτε. Οικογένειες κάτω από σκάλες, κάτω από γέφυρες, ημιυπόγεια, οπουδήποτε.

Το φεστιβάλ γινότανε σ' ένα εμπορικό κέντρο, όλες τις μέρες είχε κόσμο. Ήμασταν το μοναδικό γκρουπ την τελευταία μέρα του φεστιβάλ. Ο κόσμος - που έμοιαζε σα να είναι από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη - ενθουσιασμένος. Αρκετοί, πιο πολύ οι μουσικοί, μας ευχαρίστησαν, ζητώντας CD και πληροφορίες για το γκρουπ.

Πίσω στη Ρώμη, κάποιοι από εμάς σκεφτήκαμε ότι το ταξίδι στο Αλγέρι ήταν σαν μια επιστροφή στο παρελθόν. Εγώ πάλι σκεφτόμουνα ότι θα μπορούσε να ήταν και μια «επιστροφή στο μέλλον».

Είστε μια από τις πιο παλιές και ιστορικές ελληνικές jazz μπάντες. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο σας επίτευγμα; Αναγνωρίζετε την επιρροή που ασκήσατε σε νεότερους καλλιτέχνες; Την εντοπίζετε;

Δεν ξέρω ίσως να αλλάξαμε τον τρόπο που βλέπει κάποιος τα πράγματα, την καθημερινότητά του, όπως πολύ απλά προσδοκά κάποιος διαβάζοντας ένα βιβλίο, να αλλάξει η ζωή του. Αν υπάρχει έστω και ένας στο ακροατήριο που να επικοινωνήσει με αυτό που κάνουμε και το δει κάπως έτσι, είναι αρκετό για μας.

Αγαπημένοι σας Έλληνες καλλιτέχνες/μπάντες αυτήν την στιγμή;

Πάρα πολλοί εκτός από αυτούς τη τηλεόρασης και των διαφημίσεων.

Τι να περιμένει το κοινό από την εμφάνιση σας στις 29 Δεκεμβρίου;

Το κοινό θα πρέπει να έρθει με εμπιστοσύνη. Να αγαπήσει αυτή του την ενέργεια, αυτήν του την πράξη και θα ανταμειφθεί. Θα πάρει αυτό που θα του δοθεί. Αυτό που του αξίζει. Εμείς θα είμαστε ουσιαστικά παρόντες σαν καλοί υφαντές και όλοι μαζί ας αφήσουμε την μουσική να κάνει την δουλειά της.

«The function of music is to create soul,
by creating conditions for myth,
the root of the of all soul.
Where there is no soul, music creates it.
Where there is soul, music sustains it.»

Γιάννης Χρήστου, Χίος, Αύγουστος 1968.

Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ!

Εγώ ευχαριστώ.