Η λεπτή γραμμή μεταξύ επιτυχίας κι αποτυχίας

Η περίπτωση του Bayley Alexander Cooke, ή ευρύτερα γνωστού ως Blaze Bayley, στέκει ως μια από αυτές που δείχνουν πως είναι πολύ λεπτή η γραμμή μεταξύ τύχης κι ατυχίας, επιτυχίας κι αποτυχίας. Βλέπετε, ο 62 χρόνων τραγουδιστής από το Birmingham, βρέθηκε από τραγουδιστής στους ανερχόμενους Wolfsbane, να καλύπτει τη θέση του frontman της μεγαλύτερης heavy metal μπάντας, αντικαθιστώντας έναν iconic ερμηνευτή.

Η επιλογή των Iron Maiden, ή, αν θέλετε, του ίδιου του Steve Harris, όσο περίεργη κι αν υπήρξε στα μάτια κοινού και κριτικών τότε, έφερε μια λογική αλληλουχία που τη δικαιολογούσε. Ο Blaze μπορεί να μην ήταν James LaBrie, Adre Matos ή Damian Wilson, αλλά ήταν ένας νέος Βρετανός τραγουδιστής σε μια μπάντα που είχε κάνει έναν κάποιο ντόρο, και οι δυνατότητες του επί σκηνής ήταν επίσης γνωστές. Σίγουρα, ήταν ρίσκο το γεγονός πως φωνητικά απείχε από τον προκάτοχο του, αλλά το γεγονός ότι η φωνή του μπορεί να θεωρηθεί αρκετά χαρακτηριστική, αλλά και το ταίριασμα με το νέο, τότε υλικό (και την πιο prog δημιουργική μεταστροφή) των Iron Maiden, έδιναν μια ελπίδα ότι το «πάντρεμα» θα κρινόταν επιτυχές.

Αρκετά χρόνια αργότερα, η απάντηση σχετικά με αυτό είναι ξεκάθαρη, αλλά από λίγο έως καθόλου μπορεί να θεωρηθεί ως «φταίχτης» ο Blaze για αυτό. Αντιθέτως, κλήθηκε να γεμίσει κάποια μεγάλα παπούτσια και το προσπάθησε όσο καλύτερα μπορούσε, υπό αντίξοες συνθήκες, και με το "X Factor" να καταλήγει να του «ανήκει», αποτελώντας το κόσμημα μιας καριέρας τίμιας και πλούσιας, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Προφανώς, ο Blaze δεν απέκτησε ποτέ το status του σπουδαίου frontman, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε από το να κάνει αυτό που αγαπά και να προσφέρει ό,τι καλύτερο μπορεί, πάντα με τον απόλυτο σεβασμό στο κοινό που τον ακολουθεί. Από το "Silicon Messiah" μέχρι και το "Circle Of Stone", δισκογραφικά δίνει δουλειές με ποιότητα και μεράκι, ενώ σε ό,τι αφορά τις ζωντανές του εμφανίσεις, δεν υπάρχει κάποιος να μην παραδεχθεί ότι δίνει και τη ψυχή του στο σανίδι. Η πορεία του, δε, μονάχα με ροδοπέταλα δεν ήταν στρωμένη, αφού, μετά την απόλυση από τους Iron Maiden δέχθηκε καταρχάς αρκετό χλευασμό, αλλά κατόπιν αντιμετώπισε και την τραγική απώλεια της γυναίκας του, μα και σοβαρά προβλήματα υγείας που απείλησαν και τη δική του ζωή.

Η στάση του, πάντα άμεση και ανθρώπινη, όντας απόλυτα προσιτός στον κόσμο που τον στήριξε και τον ακολούθησε και μετά τους Iron Maiden, σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόταν. Και, πλέον, με τα άλμπουμ του από την περίοδο με τη Σιδηρά Παρθένο να έχουν ωριμάσει και βρει τη θέση τους στο legacy τους, η επιστροφή του σε αυτά και η ζωντανή απόδοση του υλικού τους είναι κάτι που, καλώς ή κακώς, μπορούμε να περιμένουμε μονάχα από αυτόν σε ευρεία έκταση. Με 30 χρόνια, λοιπόν, να συμπληρώνονται από τη χρονιά που κυκλοφόρησε το "The X Factor", ο ίδιος επιστρέφει στην Ελλάδα για να παρουσιάσει τις συνθέσεις του ζωντανά και, όσοι διαθέτουμε ένα soft spot στο θυμικό μας για αυτό το άλμπουμ, θα είμαστε εκεί, παρόντες.