«10»: Rock συνεργασίες των Prodigy
Λίγο πριν την εμφάνισή τους στην Αθήνα, θυμόμαστε γιατί οι Βρετανοί αποτελούν πολλά περισσότερα από ένα συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής
Από τους Αντώνη Αντωνιάδη, Αντώνη Καλαμούτσο, 17/07/2023 @ 14:16
Νομίζω πως οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν πως δεν είναι και τόσα πολλά τα ηλεκτρονικά σχήματα που αγαπήθηκαν όσο οι Prodigy από τους φίλους του κιθαριστικού ήχου. Δεν είμαι βέβαιος αν αυτό έχει να κάνει με την riff-άτη προσέγγιση τους στον τρόπο που γράφουν τραγούδια, με την εκρηκτική ενέργεια που έβγαζαν, και συνεχίζουν να βγάζουν, επί σκηνής, ή με κάτι άλλο, όμως εκτιμώ πως οι Prodigy, από τη δεκαετία του ’90 ακόμη, δεν θεωρήθηκαν ποτέ ένα σχήμα που δεν χωράει στα ακούσματα ενός ροκά ή ακόμη κι ενός μεταλλά.
Όμως και οι ίδιοι, προφανώς θεωρώντας πως αυτός ο κόσμος ανήκει στο κοινό τους, σε όλη τους τη διαδρομή έψαχναν κι έβρισκαν τρόπο να επικοινωνήσουν μαζί του, μέσα από συνεργασίες με σημαντικά ονόματα της rock μουσικής, διευρύνοντας συνέχεια τα όρια της ηλεκτρονικής μουσικής, και διαλύοντας τις διαχωριστικές ταμπέλες μεταξύ των ειδών.
Σε λίγες μέρες, οι Prodigy επιστρέφουν στην Ελλάδα για μια συναυλία στην Πλατεία Νερού στο πλαίσιο του Release Athens Festival. Με αφορμή αυτήν την εμφάνισή τους, μαζέψαμε 10 στιγμές στην ιστορία τους που συνεργάστηκαν με rock μουσικούς και σας τις παρουσιάζουμε. (A.A.)
1
"Music For The Jilted Generation", 1994
Το 1994, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου πέρασε το Criminal Justice and Public Order Act το οποίο ουσιαστικά ποινικοποιούσε τα rave parties και την κουλτούρα τους. Η απάντηση των Prodigy ήταν απλή, λιτή και ξεκάθαρη: «Fuck 'em and their law». Το κομμάτι, στο οποίο το συγκρότημα συνεργάστηκε με το δημοφιλές industrial rock σχήμα Pop Will Eat Itself, συμπεριλήφθηκε στο "Music for the Jilted Generation", στου οποίου το βιβλιαράκι μπορείτε να βρείτε φωτογραφίες από συγκρούσεις οπαδών της rave με αστυνομικούς. Χρόνια αργότερα ο Liam Howlett θα έλεγε πως ήταν χαζομάρα εκ μέρους τους καθώς δεν ήθελε να κάνει έναν πολιτικό δίσκο. Ό,τι και να λέει βέβαια ο ίδιος, το "Their Law" θα αποτελεί πάντα μια δυναμική δήλωση κι ένα τραγούδι που σπάνια θα λείψει ποτέ από τις ζωντανές τους εμφανίσεις. (A.A.)
2
"The Fat Of The Land", 1997
Το "Narayan" είναι, χωρίς υπερβολή, ένα από τα πιο επικά και μυστηριακά τραγούδια σε ολόκληρη την δισκογραφία των The Prodigy. Ακούγοντας το αινιγματικό mantra Om Namah Narayana στα μέσα του κομματιού, καταλαβαίνει κανείς ότι η μπάντα εδώ δεν περιορίστηκε απλά στο να χρησιμοποιήσει τα φωνητικά ταλέντα του Crispian Mills των Kula Shaker. Περισσότερο ακόμα ανέδειξε τις γνώσεις του περί ινδουισμού σε στίχους, φωνητικές μελωδίες αλλά και στην γενικότερη αίσθηση της σύνθεσης, την οποία εξάλλου ο Mills συνυπογράφει. Βάλε μέσα σε όλα αυτά, πως τα χορευτικό beat δεν προέρχεται από drum machine αλλά από τους μαγικούς καρπούς του Matt Cameron των Soundgarden και voila: μια σύμπραξη κορυφής που κατάφερε να αιχμαλωτίσει μια υπέροχη στιγμή 90s μουσικής μαγείας. (Α.Κ.)
3
"The Fat Of The Land", 1997
Μπορούμε να μιλάμε για ώρες για το μέγεθος του "The Fat of the Land" και του πως έσκασε σαν οβίδα, διαλύοντας τα πάντα γύρω του. Εδώ όμως θα πούμε για το bonus track με τίτλο "No Man Army", που οι περισσότεροι γνωρίσαμε από το soundtrack της ταινίας "Spawn", το οποίο τελικά συμπεριλήφθηκε στην ιαπωνική έκδοση του δίσκου. Στις κιθάρες συναντάμε το όνομα του Tom Morello σε μια εποχή που οι Rage Against The Machine πιθανά να ήταν το πιο "καυτό" όνομα του rock. Είναι σαφές πως, ο Howlett θα αναγνώριζε στο πρόσωπο του Morello έναν πρωτοπόρο και, κάπως έτσι, η συνεργασία τους θα κατέληγε σ’ ένα κομμάτι που αποδεικνύει γιατί οι Prodigy είναι πολλά παραπάνω από ένα συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής. (A.A.)
4
"Always Outnumbered, Never Outgunned", 2004
Πίσω στο 2004, η λατρεμένη Juliette Lewis επιχειρούσε να μπει δυνατά στον χώρο της alternative μουσικής σκηνής, έχοντας ήδη υπάρξει ένα από τα αγαπημένα μας κινηματογραφικά αλάνια για πάνω από δέκα χρόνια. Οι The Prodigy ίσως διέβλεψαν ότι η παρουσία της ταίριαζε γάντι με την "είμαστε τα outsider αλλά θα κερδίσουμε" αισθητική του "Always Outnumbered, Never Outgunned" και συνεργάστηκαν μαζί της σε τρία κομμάτια, με το "Spitfire" όμως να είναι το καλύτερο και πιο αναγνωρίσιμο εξ αυτών. Η Juliette προσθέτει τσαχπινιά με τα δεύτερα φωνητικά της σε ένα mid-tempo αλλά εξόχως δυνατό τραγούδι, η ενέργεια του οποίου του εξασφάλισε θέση σε διάφορα soundtracks: τα The Sopranos, House Of Wax, Gotham, Freddy vs Jason είχαν σίγουρα καλό μουσικό γούστο. (Α.Κ.)
5
"Always Outnumbered, Never Outgunned", 2004
«Αυτός ο δίσκος είναι για να θυμίσει στον κόσμο πως οι Prodigy ήταν πάντα τα beats και η μουσική». Έτσι δήλωνε ο Howlett για το τέταρτο άλμπουμ τους θέλοντας νομίζω επί της ουσίας να δείξει πως, ειδικά μετά την αποχώρηση του Leeroy Thornhill, αυτό το καράβι έχει μόνο έναν καπετάνιο και είναι αυτός. Εφτά χρόνια μετά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, οι Prodigy επέστρεψαν μ’ έναν δίσκο όπου οι Maxim Reality και Keith Flint, οριακά δεν συμμετείχαν, όμως επιστρατεύτηκαν διάφορα μεγάλα ονόματα τα οποία άφησαν σαφές στίγμα στο τελικό αποτέλεσμα. Στο τελευταίο κομμάτι του "Always Outnumbered, Never Outgunned" συμμετέχουν οι αδερφοί Gallagher με τον Noel να πιάνει το μπάσο και τον Liam να πιάνει το μικρόφωνο, χαρίζοντας μας ένα κάπως διαφορετικό κομμάτι που όμως συνδυάζει εξαιρετικά τα καλύτερα στοιχεία των Oasis με τον δυναμισμό των Prodigy. (A.A.)
6
"Invaders Must Die", 2009
Φαντάζομαι πως αυτή την στιγμή όλοι/ες αναρωτιόμαστε το ίδιο πράγμα: υπάρχει κανείς με τον οποίο ΔΕΝ έχει συνεργαστεί ο Dave Grohl; Πιθανόν όχι. Το θέμα είναι δεν είναι απλώς η συνεργασία, αλλά το γεγονός πως ο Dave κουβαλάει πάντα μαζί του μια αύρα θετικότητας μα και δυναμισμού. Τα τύμπανα λοιπόν στο "Run With The Wolves" είναι πιθανόν το πιο εντυπωσιακό στοιχείο σε ένα ήδη εντυπωσιακό τραγούδι. Ένα τραγούδι που πατάει και με τα δύο πόδια στην αισθητική του rock και φυλάει αρκετό χώρο για τα ντραμιστικά γεμίσματα και το εκρηκτικό performance του Grohl, πίσω από τις πεινασμένες παραμορφώσεις του βασικού riff. Στο ίδιο άλμπουμ ("Invaders Must Die"), η μπάντα χρησιμοποιεί τον Grohl σε ακόμα ένα κομμάτι ("Stand Up"), το "Run With The Wolves" μας αρέσει όμως περισσότερο. Είναι πιο αλήτικο. (Α.Κ.)
7
"Take Me To The Hospital" Single, 2009
To "Take Me to the Hospital" αποτέλεσε το τέταρτο single του "Invaders Must Die", το οποίο τότε θεωρήθηκε ως μια επιστροφή στο χαρακτηριστικό στυλ του συγκροτήματος. Πέρα από την επίσημη έκδοση όμως, το κομμάτι κυκλοφόρησε σε έξι remix, εκ των οποίων το Wreckage Mix αποτέλεσε τον καρπό της συνεργασίας τους με τον Josh Homme. Και ναι, όπως μπορείτε να φανταστείτε, αν ήταν κάπου να ποντάρετε τα λεφτά σας με σιγουριά δεν θα τα χάνατε εδώ, αφού το συγκεκριμένο mix, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί και την κορυφαία εκδοχή του κομματιού. (A.A.)
8
"The Day Is My Enemy", 2015
Στον έκτο τους δίσκο, οι Prodigy λειτούργησαν πιο συλλογικά από ποτέ κι έφτιαξαν ένα άλμπουμ που, ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία τους, εξέφραζε όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Μετά λοιπόν από μια συναυλία στην Ίμπιζα, ο Howlett ήθελε να κάνει ένα κομμάτι που θα ασκούσε κριτική σε όλη αυτή την κουλτούρα πολλών διάσημων DJ που βάζουν ένα usb να παίζει, σηκώνουν τα χέρια ψηλά και συμπεριφέρονται σαν να είναι το δώρο του Θεού στην ανθρωπότητα. Και ποιος καλύτερος να τους συνοδεύσει από τον φλεγματικό Jason Williamson; Με δεδομένο εξάλλου πως οι Sleaford Mods τότε ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ανερχόμενα ονόματα, η συνεργασία τους επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά το πως οι Prodigy καταφέρνουν πάντα, όχι απλά να συμβαδίζουν με την εποχή τους, αλλά να βρίσκονται στην εμπροσθοφυλακή του σύγχρονου ήχου. (A.A.)
9
"No Tourists", 2018
Το "No Tourists", πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του παραμένει η τελευταία επίσημη δισκογραφική δουλειά των Βρετανών. Σε αυτή, οι Ho99o9 από το New Jersey, οι οποίοι πριν λίγο καιρό είχαν βγάλει το ντεμπούτο τους, συνεργάστηκαν με τους Prodigy σε ένα κομμάτι γεμάτο εθιστικά beats, punk προσέγγιση και hip hop αλητεία. Η ιδέα ξεκίνησε από ένα remix που είχε συμφωνήσει να κάνει ο Howlett γι’ αυτούς αλλά, όσο προχωρούσε η συνεργασία τους, τόσο και οι δύο κατέληγαν πως προτιμούν αυτό να αποτελέσει ένα νέο αυτόνομο τραγούδι, το οποίο τελικά βρήκε τη θέση του στον έβδομο δίσκο των Prodigy. Κι εδώ που τα λέμε, καλύτερα μιας και το "Fight Fire With Fire" αποτελεί μια από τις κορυφαίες του στιγμές. (A.A.)
10
"No Tourists", 2018
E, τώρα, είναι ο Barns Courtney rock θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο. Από την άλλη βέβαια, το τι περνιέται για rock στις μέρες μας είναι μια μεγάλη, και μάλλον ατέρμονη, κουβέντα. Και ναι, όταν σε παίζουν τα rock ραδιόφωνα κι εμφανίζεσαι σε μεγάλα αντίστοιχα Φεστιβάλ, ε, έχεις κάθε λόγο να δηλώνεις rock καλλιτέχνης. Όπως και να έχει, για άλλη μία φορά, το συγκρότημα μυρίστηκε φρέσκο αίμα κι έσπευσε να συνεργαστεί με τον 28χρονο καλλιτέχνη, ο οποίος μόλις είχε κυκλοφορήσει τον πρώτο δίσκο της καριέρας του. Το κομμάτι κλείνει ιδανικά το άλμπουμ, αφήνοντάς σου την αίσθηση πως οι Prodigy γνωρίζουν το μυστικό της αιώνιας νεότητας και δεν φοβούνται να το επιδεικνύουν σε κάθε δυνατή ευκαιρία. (A.A.)
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
