«10»: Ξεχωριστές live εκτελέσεις ύμνων των Helloween
Λίγο πριν την πολυαναμενόμενη επιστροφή τους στη χώρα μας, ξεσκονίζουμε τις ζωντανά ηχογραφημένες στιγμές τους
Από τον Σπύρο Κούκα, 13/06/2023 @ 20:38
Μερικές ημέρες απομένουν για τη συναυλιακή επιστροφή των Helloween στην Ελλάδα, στα πλαίσια του Release Athens Festival, κι αυτή τη φορά με την απόλυτη, reunion σύνθεση τους να μας υπόσχεται μεγάλες συγκινήσεις. Έτσι, προετοιμαζόμαστε για όσα σπουδαία μας επιφυλάσσει η μεγαλύτερη power metal μπάντα για το βράδυ του ερχόμενου Σαββάτου, σταχυολογώντας δέκα μοναδικές στιγμές μέσα από τις live κυκλοφορίες που μας έχουν χαρίσει μέχρι σήμερα.
1
Future World
("Live In The U.K.", 1989)
Ο συναυλιακός ύμνος των πρώτων χρόνων των Κολοκυθών εδώ βρίσκεται σε μια εκτεταμένη εκτέλεση με έντονη συμμετοχή του κοινού. Ο Michael Kiske μπολιάζει λίγο Elvis ανάμεσα στα παθιασμένα sing along, οι επιρροές από Edvard Grieg θέλουν τον Mountain King να κλείνει το μάτι σε συγκεκριμένα κιθαριστικά περάσματα, δείχνοντας την μπάντα στα απολύτως καλύτερα της.
2
How Many Tears
("Live In The U.K.", 1989)
Αν και η συγκεκριμένη σύνθεση του Michael Weikath έγινε καταρχάς γνωστή με τραγουδιστή τον Kai Hansen, στη συγκεκριμένη εκτέλεση της, ντυμένη με τα ουράνια φωνητικά του Michael Kiske, αποτελεί μια από τις κορυφαίες στιγμές της power metal ιστορίας. Ταχύτητα, τραχύτητα, αλλά και μια ευαίσθητη μελαγχολία, το "How Many Tears" στέκεται ως μια συγκλονιστική στιγμή, με το τμήμα των κιθαριστικών leads και δισολιών του να συνεχίζει να προκαλεί ανατριχίλες σε κάθε ακρόαση.
3
The Chance
("High Live", 1996)
Ερχόμενο μέσα από το άνισο "Pink Bubbles Go Ape" και σε μια περίοδο που η μπάντα βίωνε σημαντικές αλλαγές στο εσωτερικό της, το "The Chance" υπήρξε μια ευχάριστη έκπληξη που από τότε δεν συνηθίζουν συχνά οι Κολοκύθες να επαναφέρουν συναυλιακά. Μόλις τα τελευταία χρόνια ξαναβρέθηκε στο set τους σποραδικά, με την εδώ εκτέλεση να θέλει τον Andi Deris να κάνει δικό του το κομμάτι, με μια ερμηνεία που μένει πιστή στην αυθεντική εκτέλεση, κρατώντας τις αναμενόμενες ερμηνευτικές προσαρμογές κι αποστάσεις.
4
The Time Of The Oath
("High Live", 1996)
Ακόμη ένα αγαπημένο ομότιτλο long epic το οποίο λάμπει δια της απουσίας του τα τελευταία χρόνια από το set της μπάντας, το "Time Of The Oath" έχει τη δική του επίσημη ζωντανή ηχογράφηση στο "High Live". Σε μια εκτέλεση στιβαρή, που κρατάει τις ζωντανές δυναμικές της αποδίδοντας τα δέοντα σε εκτελεστικό κι ερμηνευτικό επίπεδο, δείχνει με τον πιο πειστικό τρόπο γιατί οι Helloween των πρώτων Deris χρόνων φαντάζουν έως κι αδικημένοι στις συνειδήσεις.
5
Hell Was Made In Heaven
("Live In Sao Paulo", 2007)
Σύνθεση του πάντα ευδιάθετου Markus Grosskopf, το "Hell Was Made In Heaven" αποτελεί ένα από τα πιο συναυλιακά κομμάτια των ύστερων Helloween, αλλά και το πιο catchy μέσα από το euro-power "Rabbit Don’t Come Easy", το δέκατο άλμπουμ της μπάντας. Σε αυτήν του την εκτέλεση, καταλαβαίνουμε την σπάνια ικανότητα του Deris, ως χαρισματικός frontman, να κάνει το κοινό τους να συμμετέχει παθιασμένα ακόμη και σε ένα τραγούδι που δεν συγκαταλέγεται στα γνωστότερα hits τους, με τρόπο που θα ζήλευαν μπάντες για τα πιο δημοφιλή από τα κομμάτια τους.
6
Mr. Torture
("Live In Sao Paulo", 2007)
Το "Mr. Torture" αποτελούσε την πιο «συνηθισμένη» επιλογή αντιπροσώπευσης του αδικημένου (από την ίδια την μπάντα) "Dark Ride" – έπειτα, προφανώς, από το "If I Could Fly". Με περίσσιο κιθαριστικό όγκο, το ματζόρε αλλά απειλητικό refrain του και το ενίοτε παραγνωρισμένο rhythm section του (αναμενόμενο, ως track γραμμένο από τον τότε drummer της μπάντας, Uli Kusch), ήταν μια ευπρόσδεκτη αλλαγή ανάμεσα στα κομμάτια μέσα από τα τρία "Keeper…" εκείνης της περιοδείας.
7
Halloween
("United Alive In Madrid", 2019)
Το ένα από τα δύο πιο αντιπροσωπευτικά Helloween κομμάτια, δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτήν τη λίστα. Φυσικά, το τραγούδι έχει αποδοθεί ζωντανά τόσο μονάχα με τα φωνητικά του Michael Kiske, όσο και κατόπιν από τον Andi Deris σε διάφορες περιστάσεις, ενώ μια επίσημη – κι ανταγωνιστικότατη – εκτέλεση του βρίσκεται και στο "Live In Sao Paulo". Εδώ, όμως, πιθανόν μιλάμε για την πλέον ονειρική του απόδοση, με διφωνίες και μια απόλυτα θεατρική απόδοση από τους Kiske και Deris, οι οποίοι δείχνουν να έχουν φοβερή επί σκηνής χημεία, αλλά και υποδειγματική φωνητική αρμονία.
8
Keeper Of The Seven Keys
("United Alive In Madrid", 2019)
Η κορωνίδα του ευρωπαϊκού power metal, το τραγούδι που περικλείει στα κάτι παραπάνω από 13 λεπτά του την τελειότητα του συγκεκριμένου ιδιώματος, είναι κι ένα από τα πλέον απαιτητικά τραγούδια για να αποδοθούν ζωντανά. Διαθέτοντας, όμως, μια από τις κορυφαίες φωνές του σκληρού ήχου – και αυθεντικό ερμηνευτή της – να σιγοντάρεται καίρια από τον ευπροσάρμοστο Andi Deris, δεν υπάρχει καμία ανησυχία για το αν όλα θα πάνε καλά. Πιθανόν, το highlight των εμφανίσεων τους πλέον, ανυπομονούμε να ζήσουμε την εμπειρία του κι εμείς, Kai θέλοντος και Weiki επιτρέποντος.
9
Kai's Medley (Starlight / Ride the Sky / Judas / Heavy Metal Is the Law)
("United Alive In Madrid", 2019)
Η απόλυτα προσωπική στιγμή του Kai και η απόδοση ενός medley από ύμνους που προέρχονται από το πρώτο, ομώνυμο EP και το θρυλικό ντεμπούτο της μπάντας. Σε πραγματικούς χρόνους, ο άνθρωπος στον οποίο πιθανόν πιστώνεται η πατρότητα του ευρωπαϊκού power metal, αποδίδει έπειτα από δεκαετίες τα φωνητικά μέρη στους Helloween, διεκδικώντας την πιο true και οπαδική στιγμή που μας έχει προσφέρει αυτό το reunion.
10
Pumpkins United
("United Alive In Madrid", 2019)
Καθώς η μπάντα απέδειξε πως μονάχα για τα «μάτια του κόσμου» δεν υπήρξε το πολυπόθητο reunion, μιας και ακολούθησε ένα σπουδαίο άλμπουμ που σφράγισε και δισκογραφικά την ολική επαναφορά τους, το "Pumpkins United" είναι το κομμάτι – δήλωση αυτής της συνθήκης. Μια νέα σύνθεση που αποδίδεται από όλα τα μέλη του τωρινού lineup, με φωνητικά και από τους τρεις ιστορικούς τραγουδιστές του, και με το κοινό να το υποδέχεται ως ένα instant classic, το "Pumpkins United" έδειξε το δρόμο για τις συνθέσεις του "Helloween" και συναυλιακά.
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
