Underground Express #6: Οι θόρυβοι του μεσοκαλόκαιρου

"All the world's a stage". Ο μεσαιωνικός στίχος του Shakespeare γίνεται όλο και πιο επίκαιρος σε κάθε περαστικό αιώνα, πάντα όμως πέρα από τα λαμπερά φώτα και τις μεγάλες σκηνές, σε κακοφωτισμένα προβάδικα, σε μικρά υπόγεια και γκαράζ, σε κάθε γωνιά αυτής της τρελής σφαίρας, η μουσικη του αύριο παίζεται ήδη σήμερα.

Το τρένο της φαντασίας μας που βαφτίσαμε Underground Express θα κάνει ένα ταξίδι κάθε μήνα προς κάθε πιθανό και απίθανο προορισμό με μόνο σκοπό να ανακαλύψει μουσικές χωρίς σύνορα και συμβάσεις, ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στον πολιτισμό των πόλεων που επισκέπτεται.

Ταξίδι # 6: Ο παραδοσιακός μήνας των διακοπών έφτασε και γίνεται δυσκολότερο να βρεις το δικό σου ήρεμο σημείο και να χαράξεις μυστικές διαδρομές. Οι ήχοι και οι θόρυβοι που θα μας συντροφεύσουν σε αυτές τις στιγμές έχουν πάντα μια εξέχουσα σπουδαιότητα. Το Express έχει τη δική του, ιδιότυπη αίσθηση του χιούμορ και αυτόν τον μήνα διαλέγει να μας πάει σε μεγάλες χώρες αλλά και στον χειμώνα του νότιου ημισφαιρίου. Σε άλλα ενδιαφέροντα μοτίβα, θα πάμε σε τέσσερις διαφορετικές αγγλόφωνες χώρες ενώ θα παρουσιάσουμε τρία ντεμπούτα. Last but not least, θα γράψουμε δυο αποθεωτικά λόγια για τη φανταστική RareNoise records. Από τις Άλπεις ως την California κι από τη γη των Maori (βλ. main image) ως την πατρίδα της μπύρας, το ταξίδι έχει πάντα τη δική του συνείδηση. Καλές διακοπές σε όλους!

Στάση 1η: Oakland, ΗΠΑ
Καλλιτέχνης: Vale
Άλμπουμ: Burden Of Sight
Είδος: Black metal/Crust
Εταιρεία: The Flenser
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24-05-2019
Bandcamp
''Final Flesh'' on Youtube

Η The Flenser δεν είναι καμιά τυχαία εταιρεία αλλά μία που αφουγκράζεται καλά τα τεκταινόμενα του αμερικανικού underground ήχου. Ξελαρυγγιάστηκαν να μας λένε πόσο σπουδαίο είναι το ντεμπούτο των Vale, οι φωνές τους τελικά εισακούστηκαν και δίκιο είχαν. Τρομερό, ορμητικό και καλοπαιγμένο, το black metal των Vale είναι ευθύ και διαθέτει πάμπολλες crust αναφορές, όντας σάπιο και παρακμιακό στα όρια του επικού. Ως συνήθως αντιπαραβάλλει καθαρό κι εντυπωσιακό ήχο στις (παρωχημένες;) σπηλαιώδεις ευρωπαϊκές παραγωγές και παραδίδει μερικά από τα καλύτερα πρόσφατα riffs του ιδιώματος. Από τα καλύτερα ακραία ντεμπούτα για φέτος, σειρά μας να το φωνάξουμε κι εμείς τώρα.

• To Oakland είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της California με πληθυσμό περίπου μισό εκατομμύριο ανθρώπους. Είναι η 4^η πόλη στις ΗΠΑ σε δημογραφική ποικιλία και 1^η στη χώρα σε ποσοστό καλλιτεχνών ανά κάτοικο!

• Κόσμος και κοσμάκης έχει γεννηθεί στο Oakland αλλά θα κάνουμε μια αναφορά στον Seasick Steve διότι πολύ αγαπάμε τα blues του.

• Επίσης από την ίδια πολιτεία οι Dire Wolves μόλις κυκλοφόρησαν το εξαιρετικό "Grow Towards The Light". Πολυστυλιστική ψυχεδέλεια που απλώνει τα πλοκάμια της από την acid folk ως την avant jazz, οι Dire Wolves αποτελούν μια μπάντα που πρέπει να ακούσεις για να το πιστέψεις.

• Αυγουστιάτικες αλητείες: Μια έρευνα στα live που μπορεί να δει κανείς στο Oakland αυτόν τον Αύγουστο θα προκαλέσει αναστεναγμούς. Μέσα στον κακό χαμό θα πρότεινα King Gizzard & The Lizard Wizard, Kamasi Washington, Lynyrd Skynyrd και Blondie φυσικά.

Στάση 2η: Wellington, Νέα Ζηλανδία
Καλλιτέχνης: Beastwars
Άλμπουμ: IV
Είδος: Sludge/Stoner Metal
Εταιρεία: Self-Released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 28-06-2019
Bandcamp
''Wolves and Prey'' Official Youtube Video

Χρόνια περπατάω σαν τυφλός μέσα στον doom/sludge/stoner/psych συρφετό, παρακαλώντας να βρω τίποτα καλό μέσα στην τρομερή μετριότητα κι ενίοτε ο ρομαντισμός θριαμβεύει. Οι Beastwars από τη μακρινή Νέα Ζηλανδία δεν κάνουν κάτι διαφορετικό αλλά να, κουβαλούν πολλή ψυχή αδερφέ μου. Φωνακλάδικο και πυρακτωμένο sludge, θορυβώδες ξαδερφάκι του πατροπαράδοτου doom, η μουσική τους υπακούει μόνο έναν κανόνα: «προσκύνα το Riff». Και το κάνει με περηφάνια και αναίδεια, λεβεντόκαρδα και λαβωμένα. Πίσω από τα βαριά τραγούδια και την επικαλυμμένη επικούρα τους κρύβεται μια ανθρώπινη νότα αντρικής φιλίας αφού η μπάντα έγραψε μουσική εσπευσμένα όταν ο τραγουδιστής Matt την έβγαλε καθαρή από τον καρκίνο. Προσκύνημα λοιπόν στο Riff και στη ζωή.

• To Wellington είναι η πρωτεύουσα και δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Νέας Ζηλανδίας. Ο πρώτος οικισμός φτιάχτηκε πιθανόν το 10^ο αιώνα από τον ίδιο τον Kupe - θρυλικό εξερευνητή και αρχηγό των Maori.

• Για όλους εμάς τους πωρωμένους με το Lord Of The Rings, Νέα Ζηλανδία βασικά σημαίνει Μέση Γη. Το γεγονός ότι ο Peter Jackson χρησιμοποιεί συνεχώς τα κινηματογραφικά στούντιο του Wellington για πολλές ταινίες έχουν δώσει στην πόλη το προσωνύμιο Wellywood.

• Οι Beastwars είναι από τις γνωστότερες metal μπάντες της χώρας, αν και ο τίτλος πάει μάλλον στους Ulcerate - τους είδαμε μόλις πρόσφατα για πρώτη φορά live και οι αναμνήσεις μας βασανίζουν σαν θηρία. Σε εντελώς άσχετο κλίμα, νεοζηλανδοί είναι και οι θεούληδες Fat Freddy’ s Drop.

• Αυγουστιάτικες αλητείες: στις 30/8 θα δούμε live την Aldous Harding που πολύ indie κουβέντα έχει ξεσηκώσει. Μην ξεχάσουμε να πάρουμε μπουφάν, εκεί τώρα έχει χειμώνα. Άσε πίσω σου το δίχαλο.

Στάση 3η: Grenoble, Γαλλία
Καλλιτέχνης: Fields Of Naecluda
Άλμπουμ: Fields Of Naecluda
Είδος: Ambient/Prog/Post
Εταιρεία: Self-Released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 30-06-2019
Bandcamp
''Make You Blind'' on Youtube

Η μπάντα με το μυστηριώδες όνομα ξεκίνησε το 2018 ως solo project του μπασίστα/συνθέτη Michel Teyssier αλλά πριν να συμπληρώσουν έναν χρόνο είχαν ήδη μετασχηματιστεί σε ένα ετοιμοπόλεμο τρίο. Οι Fields Of Naecluda στο ντεμπούτο τους δεν στερούνται καθόλου φαντασίας. Σκαρώνουν έναν μελαγχολικό post κόσμο όπου οι προοδευτικές rock αποχρώσεις αναμιγνύονται με ambient metal επιθυμίες, με μια ανεπαίσθητη electronic υποψία. Το στυλ τους παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, ένα μέλλον που απλώς χρειάζεται απελευθέρωση των φωνητικών και συνθετική συγκέντρωση. Άλλο ένα πολύ αξιόλογο ντεμπούτο από την, τρομερά απασχολημένη στο να παράγει prog, Γαλλία.

• Μια πανέμορφη πόλη 170.000 κατοίκων που περιστοιχίζεται από βουνά, η Grenoble αποκαλεί τον εαυτό της «Πρωτεύουσα των Άλπεων».

• Λογοτεχνία, κύριοι. Από εδώ κατάγεται ο Marie-Henri Beyle, λογοτεχνικά γνωστός ως Stendhal. Έζησε τον 19^ο αιώνα, θεωρείται πατέρας του ρεαλισμού και το "Le Rouge Et Le Noir" είναι μάλλον το αριστούργημα του. Η στήλη τον εκτιμάει βαθιά.

• Πολύ ενδιαφέρον αφαιρετικό - μινιμαλιστικό prog rock από τους Γάλλους Ayno και το άλμπουμ "111".

• Αυγουστιάτικες αλητείες: προτείνουμε να αφήσουμε κατά μέρος τα καλλιτεχνικά και να ασχοληθούμε με sport activities. Δες λίγο τι εξορμήσεις ξεκινούν από την Grenoble και τα εγγύς τοπία και θα συμφωνήσεις. Να πέσουν λίγο και οι μπυροκοιλιές!

Στάση 4η: Manchester, Αγγλία
Καλλιτέχνης: Evan Carson
Άλμπουμ: Ocipinski
Είδος: Progressive/Folk
Εταιρεία: Self released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 01-07-2019
Bandcamp
''Shards'' on Youtube

Το ντεμπούτο άλμπουμ του ντράμερ Evan Carson θα έπρεπε να πέσει με κρότο στην prog σκηνή και όχι μόνο επειδή εξασφάλισε τις πολύτιμες συνεργασίες των Gleb Kolyadin (Iamthemorning, στους οποίους παίζει drums ο Evan) και Jim Grey (Caligula's Horse) ανάμεσα σε άλλους. Κυρίως γιατί περιέχει πολύχρωμη και πανέξυπνα αισθαντική μουσική που κοιτάζει ταυτόχρονα προς το prog rock, τη folk και την κλασική με πολύ ιδιαίτερο και συμπαγή τρόπο. Ο Carson στήνει τους περίτεχνους ρυθμούς του στο παρασκήνιο και αφήνει τις συνθέσεις του να περιπλανηθούν ελεύθερες σε μουσικούς τόπους που κυριαρχεί το όνειρο, η φαντασία και οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας - το άλμπουμ αποτελεί φόρο τιμής στον παππού του Evan. Εξαιρετικό άλμπουμ από έναν δημιουργό που αξίζει να συστηθείς μαζί του και ο τίτλος Δίσκος του μήνα για τη στήλη θα πάει αυτήν τη φορά στην Αγγλία.

• Μεγαλούπολη το Manchester και υπεύθυνο για πολλά συγκλονιστικά που έχουν συμβεί στον χώρο της μουσικής. Το ήξερες ότι το 21.000 θέσεων Manchester Arena είναι πιο δημοφιλές και πιο busy από τα αντίστοιχης χωρητικότητας Madison Square Garden και O2 London Arena;

• Μια που είναι τα 40 χρόνια από το "Unknown Pleasures" καταθέτουμε κι εμείς τον σεβασμό μας στον Μαντσεστερίτη Ian Curtis.

• Δεν ξέρω αν ο αγαπητός Evan υποστηρίζει United ή City, πρέπει όμως να ξέρει ότι ο τίτλος του χρόνου θα πάει επιτέλους στην σωστή πόλη...

• Πολύς κόσμος δεν έχει καταλάβει πόσο μεγάλη γκρουπάρα είναι οι Βρετανοί Hey Colossus. Τσεκάρετε το καινούριο "Four Bibles", στη συνέχεια την υπόλοιπη δισκογραφία τους κι ελάτε να ξύσουμε με απορία τα κεφάλια μας όλοι μαζί.

• Αυγουστιάτικες αλητείες: δεν θα μείνουμε στο Manchester γιατί το ArcTangent Festival είναι ΑΧΑΣΤΟ. Το καλύτερο φεστιβάλ για math rock/post hardcore στην Ευρώπη και με Meshuggah στη μόνη τους φετινή εμφάνιση. Εισιτήρια υπάρχουν ακόμα...

Στάση 5η: Dublin, Ιρλανδία
Καλλιτέχνης: Alarmist
Άλμπουμ: Sequesterer
Είδος: Experimental/Math Rock
Εταιρεία: Small Pond
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 19-07-2019
Bandcamp
''Bronntanasaurus'' Official Youtube Video

Η μουσική των Alarmist μοιάζει πολύ με μοριακή κουζίνα: ανάμειξη πολλών συστατικών που γεννάνε μία εντελώς διαφορετική γεύση που χάνει εντελώς τα αρχικά της σημεία αναφοράς. Στην περίπτωση του τρίο από το Δουβλίνο τα συστατικά (ίσως και να) είναι η nu jazz, η ηλεκτρονική μουσική και το math rock, όμως ο πειραματισμός και η εντελώς πρωτάκουστη συνθετική τους νοοτροπία καταλύει τα πάντα και τελικά απομένει ένας ήχος άγνωστος και ανεξερεύνητος. Από πολλές απόψεις, οι Alarmist δείχνουν να συνοψίζουν και να διατυπώνουν το μέλλον της ανεξάρτητης μουσικής, ένα μέλλον με ήχους και μια δημιουργικότητα που μπορείς να θαυμάσεις. Διαισθάνομαι ότι δεν θα είναι "underground" και για πολύ ακόμα, θα βρεθούν ένα σωρό «ψαγμένοι» ακροατές και κριτικοί που θα τους προμοτάρουν μόνο και μόνο για τους γρίφους που θέτουν.

• Το Δουβλίνο είναι μια όμορφη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα - η ατμόσφαιρα του μοιάζει με τη Θεσσαλονίκη - με άπειρες pubs, εστιατόρια και καλή νυχτερινή ζωή. Δεν έχει όμως ευρύχωρα υπαίθρια café κι όσο για freddo, καλύτερα ξέχνα το...

• Πώς να μην συμπαθούμε τους Ιρλανδούς; Το νούμερο ένα τουριστικό αξιοθέατο του Δουβλίνου είναι ένα εργοστάσιο μπύρας! Υπάρχει πάντως βαθύτερος λόγος που η Guinness λατρεύεται σαν θεός, το τοπικό εργοστάσιο στήριζε μεγάλο μέρος της εγχώριας οικονομίας όταν η φτώχεια θέριζε τη χώρα.

• Θα προτείνουμε μια επανακυκλοφορία. Οι obscure prog/space θεοί Yurt μόλις προχώρησαν σε reissue του προ δεκαετίας ντεμπούτου τους "Ege Artemis Yurtum". Κατά τ’ άλλα οι επίσης εκ Δουβλίνου Fontaines D.C έχουν βγάλει το ντεμπούτο της χρονιάς για το ανεξάρτητο rock, όπως ίσως ήδη γνωρίζετε.

• Αυγουστιάτικες αλητείες: ο Αύγουστος συνήθως έχει φριχτό φθινοπωρινό καιρό και δεν ενδείκνυται για Έλληνες. Παρόλα αυτά, οι Contortionist στις 19 και οι Beirut στις 26/27 θα ζεστάνουν το κλίμα.

Αντί άλλης στάσης...

RareNoise Records: μια δεκαετία εκλεκτικών θορύβων

Με αφορμή την πρώτη επίσκεψη του Express στην Αγγλία, είναι η καλύτερη στιγμή να πούμε δύο λόγια για μία από τις καλύτερες και πιο πρωτότυπες δισκογραφικές παγκοσμίως. Η RareNoise records εδρεύει στο Λονδίνο αλλά φτιάχτηκε από δυο Ιταλούς πριν από μια δεκαετία και είμαι σίγουρος ότι ούτε αυτοί οι δύο κύριοι δεν θα είχαν φανταστεί τις δισκάρες που επρόκειτο να κυκλοφορήσουν κάτω από τη σκεπή τους.

Είναι εύκολο να δει κανείς ποιες μουσικές αγαπάει η RareNoise: αγαπάει την jazz, το progressive rock, την ηλεκτρονική μουσική, το kraut, το ambient, το noise κι όλες τις καλές μουσικές αυτού του κόσμου. Ακόμα περισσότερο όμως λατρεύει να τις αναμιγνύει και να τις «μπερδεύει» με μουσικούς που επιδιώκουν την ελεύθερη έκφραση και το σπάσιμο των φραγμών, ενώ συχνά σκαρώνει τις πιο απρόβλεπτες συνεργασίες. Τρανό παράδειγμα ο δίσκος των Anguish (κριτική εδώ), μια σύμπραξη ανάμεσα σε jazz (Fire!), Hip-hop (Dalek) και kraut rock (Faust)!

Παρά τα δεκάχρονα γενέθλια της, προσωπικά έχω πλήρη εικόνα για τα τρία τελευταία χρόνια της RareNoise. Σε αυτά δεν υπάρχει ούτε ένας δίσκος που να είναι κάτι λιγότερο από πολύ καλός ενώ κάποια από τα άλμπουμ της είναι σχεδόν αριστουργηματικά. Αν κι ένα top-10 είναι πιο δύσκολο απ’ ότι φαίνεται, θα πρότεινα τα εξής - σε τυχαία σειρά:

• Worldservice Project - Serve (2018)
• Anguish - Anguish (2018)
• Colin Edwin, Lorenzo Feliciati - Twinscapes (2014)
• Sonar with David Torn - Vortex (2018)
• The End - Svarmod Och Vemod Ar Vardesinnen (2018)
• Naked Truth - Shizaru (2011)
• Merzbow, Pandi, Gustafsson - Cuts (2015)
• Cuong Vu Fourtet - A Change In The Air (2018)
• Jamie Saft Quartet - Hidden Corners (2019)
• O.R.k - Souls Of An Octopus (2017)

Τσεκάρετε επίσης τις πιο πρόσφατες κυκλοφορίες της: για το ντεμπούτο των Red Kite (κριτική εδώ) και τον τρόπο που οι Νορβηγοί σπάνε πλάκα με το psych και την jazz τα είπαμε εδώ. Το εξαιρετικό άλμπουμ των Jamie Saft Quartet ("Hidden Corners") επίσης υψώνει ένα απαράμιλλο κατασκεύασμα spiritual jazz για όλους εσάς/εμάς που ψάχνουμε αδιάκοπα τους απόηχους της τέχνης του John Coltrane ακόμα και στο σήμερα.

Βαθιά εκλεκτική και ανένταχτη μέχρι το κόκαλο, η RareNoise είναι από αυτές τις λίγες εταιρίες που διαμορφώνουν ήχους και τάσεις, αντιλαμβανόμενη ότι ο ρόλος ενός label δεν είναι να πιάνει την καλή αλλά να συμμετέχει ενεργά στη δημιουργική καλλιτεχνική διαδικασία και εν τέλει να εκπαιδεύει το κοινό. Δεν μπορώ να την προτείνω αρκετά. Ευχόμαστε πολλά και καλά χρόνια ακόμα και προσωπικά στον κύριο Giacomo Bruzzo να είναι υγιής και να συνεχίσει να κυνηγάει τα πιο τρελά εκλεκτικά του όνειρα.

rarenoiserecords.com