«10»: Οι δίσκοι που διαμόρφωσαν τους Tramhaus

Λίγους μήνες μετά την ξεχωριστή εμφάνισή τους στο Release Athens, οι Tramhaus επισκέπτονται και τη Θεσσαλονίκη

26/11/2024 @ 19:30

Οι Ολλανδοί Tramhaus ήταν ένα από τα ονόματα που εμφανίστηκαν στο Release Athens το καλοκαίρι που μας πέρασε και είχαν αποδώσει πολύ ωραία κάτω από αντίξοες συνθήκες ακραίας ηλιοφάνειας. Αφού περάσανε από αυτή την ομολογουμένως δύσκολη πίστα, η τωρινή τους περιοδεία περνάει από τη Θεσσαλονίκη κι έτσι έχουμε την ευκαιρία να τους δούμε σε μια δική τους συναυλία, σε κλειστό χώρο. Εν όψει αυτής της εμφάνισης, τα πέντε μέλη των Tramhaus μας μιλάνε για δέκα αγαπημένους τους δίσκους που τους έχουν διαμορφώσει είτε ως ακροατές, είτε ως μουσικούς. Οι επιλογές τους είναι πολυσυλλεκτικές και ενδιαφέρουσες και εξηγούν ορισμένα από τα πράγματα που ακούμε στον ήχο τους.

Tramhaus

Queens Of The Stone Age - Era Vulgaris

Nadya van Osnabrugge, κιθάρες: Το ηχητικό τοπίο, οι σοβαροφανείς αλλά κατά βάθος σαρκαστικοί στίχοι, οι συνολικές επιβλητικές ροκ δονήσεις αυτού του δίσκου, διαμόρφωσαν τον τρόπο με τον οποίο παίζω κιθάρα. Δεν νομίζω ότι θα ήμουν στους Tramhaus αν δεν υπήρχε αυτός ο δίσκος και πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να ακούσει ότι έχει άμεση επιρροή στα μέρη μου στην κιθάρα σχεδόν σε όλα μας τα τραγούδια.

Sonic Youth - Washing Machine

Nadya van Osnabrugge, κιθάρες: Δεν ήξερα ότι η παραμόρφωση, η παραφωνία και τα εννιάλεπτα τραγούδια θα μπορούσαν να είναι τόσο ωραία μέχρι που άκουσα αυτόν τον δίσκο, όσο ήμουν ακόμα μαθήτρια. Είναι σχεδόν σαν να αγνόησαν οποιαδήποτε προσδοκία ή ανάγκη από τους ακροατές τους και απλώς να ηχογράφησαν αυτό που ήθελαν να παίξουν. Πραγματικά θαυμάζω τη συγκεκριμένη προσέγγιση και πιστεύω ότι είναι κάτι σημαντικό που πρέπει να λαμβάνει κάποιος υπόψη όταν φτιάχνει μουσική. Το να κάνει δηλαδή μουσική μόνο για χάρη της ίδιας της μουσικής.

Phoebe Bridgers - Stranger In the Alps

Julia Vroegh, μπάσο: Κάθε χρόνο γύρω στον χειμώνα, όταν οι μέρες γίνονται μικρότερες και πιο κρύες, με κάποιον τρόπο επιστρέφω σε αυτόν τον δίσκο. Τον αισθάνομαι σαν μια ζεστή, νοσταλγική κουβέρτα.

Galaxie 500 - Today

Julia Vroegh, μπάσο: Ένας απόλυτα κλασσικός δίσκος, ο οποίος νιώθω ότι είναι διαχρονικός. Είναι ένας από τους πρώτους δίσκους με τους οποίους είχα εμμονή ως έφηβος και αυτή η εμμονή είναι που με έκανε να βουτήξω περισσότερο στη μουσική.

Greg Freeman - I looked Out

Micha Zaat κιθάρες: Παίξαμε με τον Greg Freeman σε μια συναυλία στο Austin του Texas. Δε γνώριζα ούτε τον ίδιο ούτε και τη μουσική του, αλλά ενθουσιάστηκα από το φωνητικό του στυλ. Μου δίνει την αίσθηση του εύθραυστου και του βάναυσα ειλικρινούς. Στον δρόμο της επιστροφής με το αεροπλάνο για το σπίτι μας για την Ολλανδία έβαλα τον συγκεκριμένο δίσκο στη λίστα και τον άκουσα. Αμέσως κατάλαβα ότι θα έμενε για πολύ μαζί μου.

Various Artists - Jazzmatazz Vol. 1

Micha Zaat κιθάρες: Αυτός είναι ένας δίσκος στον οποίο μπορώ πάντα να επιστρέφω. Είναι ένας τέλειος συνδυασμός hip hop, jazz και soul. Είναι ό,τι χρειάζεσαι σε μια βροχερή μέρα. Ή σε μια ηλιόλουστη μέρα. Ή απλά, οποιαδήποτε μέρα.

Nujabes - Modal Soul

Jim Luijten drums: Αυτό το άλμπουμ του αείμνηστου Nujabes, Ιάπωνα παραγωγού hip hop, είναι ένα πραγματικό στολίδι. Έμαθα για αυτόν τον δίσκο όταν ήμουν 15 χρονών και σήμερα, 13 χρόνια αργότερα, εξακολουθώ να τον ακούω σχεδόν κάθε εβδομάδα. Έχει μερικά από τα καλύτερα instrumental beats που έχω ακούσει ποτέ.

MJ Lenderman - Manning Fireworks

Jim Luijten drums: Αυτή είναι μια μάλλον φρέσκια κυκλοφορία, αλλά βρίσκεται σε καθημερινή λούπα στα ακούσματά μου από τότε που κυκλοφόρησε. Στην τελευταία περιοδεία νομίζω ότι το άκουγα από την αρχή μέχρι το τέλος τουλάχιστον μία φορά κάθε ημέρα. Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα αν σας αρέσει το εναλλακτικό ροκ με μια μεγάλη δόση americana.

Death - …For The Whole World To See

Lukas Jansen φωνητικά: Κλασικό proto-punk. Γκρουβάτο, χορευτικό αλλά και μοχθηρό. Συνοδεύεται από μια από τις καλύτερες μουσικές ιστορίες που έχω ακούσει (σ.σ. έγχρωμη μπάντα από το Detroit που από το funk το «γύρισε» στο punk, η εταιρεία δεν έβγαλε ποτέ τον δίσκο τους γιατί τους ζήτησε να αλλάξουν όνομα και αρνήθηκαν) και από ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ που τα εξηγεί όλα και αξίζει σίγουρα να δει κανείς.

The Coneheads - L.P.1. aka 14 Year Old High School PC-Fascist Hype Lords Rip Off Devo for the Sake of Extorting $$$ From Helpless Impressionable Midwestern Internet Peoplepunks L.P.

Lukas Jansen φωνητικά: Αυτός ήταν ο πρώτος δίσκος που με έκανε να κολλήσω σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε "egg-punk". Πολύ μπροστά από την εποχή του. Μου ανατίναξε το μυαλό γιατί ήταν τόσο φρέσκο όταν το άκουσα για πρώτη φορά. Αυτό το συγκρότημα με έκανε να στήνω συναυλίες στο Ρότερνταμ, να στήνω συγκροτήματα και να δημιουργώ μια τοπική σκηνή με ομοϊδεάτες μου.

Οι Tramhaus εμφανίζονται στο Eightball Club στη Θεσσαλονίκη στις 28 Νοεμβρίου. Εισιτήρια διαθέσιμα εδώ.