Η Μέση Ανατολή είναι μια περιοχή που δεν της έχουν πάει καλά τα πράγματα σε κανένα τομέα τον τελευταίο αιώνα και βάλε. Αν και τόσο κοντά μας, πόσα πράγματα ξέρουμε στα αλήθεια για αυτούς τους όχι και τόσο μακρινούς μας γείτονες; Ευχή και κατάρα το πλούσιο υπέδαφός της με πετρέλαιο. Αλλά με τις συνεχείς αιματοχυσίες, πολέμους, την υπανάπτυξη, τα καταπιεσμένα ανθρώπινα δικαιώματα και πρόσφατα τις εξελίξεις με την λεγόμενη Αραβική Άνοιξη και το ΙSIS, δύσκολα κάποιος θα συνέδεε αυτήν την περιοχή με το rock και το metal. Παρόλα αυτά ο κόσμος διψά για μουσική και ειρήνη.
Οι Pentagram (ή Mezarkabul) και φυσικά οι Orphaned Land έχουν εξασκήσει λίγο τα ευαίσθητα αυτιά μας στις ανατολίτικες κλίμακες συνδυασμένες με τον «σκληρό» ήχο. Εξάλλου ως κάτοικοι αυτής της χώρας, καλώς ή κακώς, έχουμε μια κοντινή επαφή με το oriental, είτε κάποιοι το ονομάζουν σκυλάδικα ή τσιφτετέλια ή μπουζούκια ή κάποιον άλλο πιο αμφιλεγόμενο όρο.
Καλύπτοντας ολόκληρο το φάσμα της μουσικής που συνήθως ασχολούμαστε εδώ στο Rocking, θα σας παρουσιάσω 10 συγκροτήματα που αξίζουν παραπάνω από την προσοχή σας και προέρχονται ακόμα και από χώρες όπου το rock και το metal αλλά ακόμα και το indie ουσιαστικά είναι απαγορευμένα. Παρόλα αυτά, η ποιότητα και η αρτιότητα της μουσικής τους δεν υστερεί σε τίποτα.
Επομένως, αφήνοντας στην άκρη στερεότυπα και πρόωρα συμπεράσματα δείτε τα πιο rocking μουσικά μυστικά της Μέσης Ανατολής.
 |
|
| 1 |
|
Empty Yard Experiment (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) |
| Progressive rock |
Μπορεί στο υπερ-πάμπλουτο Ντουμπάι να μην μπορείς να φιλήσεις δημοσίως το έτερόν σου ήμισυ γιατί θα σε μπουζουριάσουν, αλλά έχουν τουλάχιστον τους E.Y.E. να πνίγουν την μελαγχολία τους. Πολύ κοντά στο ύφος των Anathema, αλλά που και που ακουμπάνε και τους Porcupine Tree, οι E.Y.E παραδίδουν ένα μοναδικό progressive rock που θα ζήλευαν πάρα πολλοί καταξιωμένοι στο είδος καλλιτέχνες στην Ευρώπη. O δίσκος τους "Kallisti" άλλωστε ψηφίστηκε ως ο καλύτερος του 2014 από το TripleW.me, που θεωρείται από τα μεγαλύτερα μουσικά webzine της Μέσης Ανατολής. Απορώ πως ξέχασα να το βάλω στην δικιά μου λίστα τον Δεκέμβρη.
Δείγμα |
| |
|
|
 |
|
| 2 |
|
Myrath (Τυνησία) |
| Progressive / power metal |
Οι Μyrath ενσωματώνουν την αγάπη τους για τo prog και το power με τα τουμπερλέκια και τα strings της αραβικής παράδοσης με μια απίστευτη ισορροπία που δεν ξενίζει καθόλου. Παρόλο που τα ανατολίτικα στοιχεία είναι έντονα, ειδικά ο τελευταίος δίσκος τους "Tales Of The Sands" ξεχωρίζει λίγο παραπάνω με την εκπληκτική παραγωγή του και είναι πέρα για πέρα metal με πολλά grooves που παραπέμπουν και στους Dream Theater αλλά χωρίς τους πολλούς τεχνικούς εντυπωσιασμούς.
Δείγμα |
| |
|
|
 |
|
| 3 |
|
Go! Save The Hostages! (Αίγυπτος) |
| Post-rock |
Εδώ δεν υπάρχει ίχνος ανατολίτικων στοιχείων, αλλά υπάρχει μια απροσδόκητη αγνότητα στην προσέγγιση του μελαγχολικού downtempo post-rock που παίζουν. Συνεχείς έντονες μελωδίες διακατέχουν την instrumental μουσική τους με ελάχιστα ψήγματα ηλεκτρονικών περασμάτων ίσα-ίσα για την επιπρόσθετη ατμόσφαιρα εκεί που χρειάζεται. Σε σημεία θα θυμίσουν τους χιπστερόπληκτους Tame Impala, ενώ στα πιο «μεταλλικά» τους ξεσπάσματα τους Monkey3. Χωρίς περίεργες ιδιαιτερότητες και καινοτομίες είναι ένα γνήσια ξεχωριστό post rock συγκρότημα.
Δείγμα |
| |
|
|
 |
|
| 4 |
|
Dawn Of Rage (Ιράν) |
| Death metal - djent |
Αυτή η μπάντα είναι προσωπική υπόθεση ενός πολύ τσαντισμένου τυπάκου από το Ιράν ονόματι Pouria Kamali. Οι επιρροές από Meshuggah και από τους πολυαγαπημένους μου Gojira είναι κάτι παραπάνω από διάχυτες, αλλά χωρίς να τους αντιγράφουν. Παρατηρείς μια ιδιάζουσα αρμονική και ρυθμική ροή στους δίσκους τους, χωρίς πολλές υπερβολές στους χρόνους και τα tempo των τραγουδιών και η προσμονή για τις απειροελάχιστες, ως μηδενικές αναφορές, σε πιο ανατολίτικες φόρμες κάνουν τα δύο άλμπουμ των Dawn Of Rage να ξεχωρίζουν. To βίντεο που παραθέτω παρακάτω δεν είναι το αγαπημένο μου τραγούδι από τη δισκογραφία τους, αλλά μόνο αυτό υπήρχε ως μεμονωμένο track.
Δείγμα |
| |
|
|
 |
|
| 5 |
|
Mor Ve Otesi (Τουρκία) |
| Alternative rock |
Από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα γενικώς. Δεν ξέρω τι πρόβλημα έχω και τι μπορεί να σημαίνει αυτό για μένα, αλλά έχω θέμα με δαύτους. Οι Mor Ve Otesi είναι πλατινένιοι στη χώρα τους και έχουν εκπροσωπήσει την Τουρκία στην Eurovision. Οk, και αυτό μπορεί να μην είναι η καλύτερη διαφήμιση αλλά σίγουρα είναι από τα πιο επιμελή και συμπαθή συγκροτήματα που έχω συναντήσει και δουλεύουν τον ήχο τους και τις συνθέσεις όσο λίγοι. Μέσα από την μεγάλη δισκογραφική παρουσία προτείνω ανεπιφύλακτα το "Büyük Düşler" (2006) και το "Masumiyetin Ziyan Olmaz" (2010).
Δείγμα |
| |
|
|
 |
|
| 6 |
|
MaNga (Τουρκία) |
| Alternative - anatolian rock / metal |
Τα παλικάρια από την Άγκυρα θεωρούνται οι Linkin Park της Τουρκίας και όντως έχουν κοινά χαρακτηριστικά με τους αμερικάνους, όπως τα turntables και τo συνδυασμό nu-metal με rap, αλλά αυτοί κοτσάρουν και μερικά μπουζούκια και τουμπερλέκια όπου μπορούν, ενώ είναι φιλικοί προς το ράδιο και τις πιο δυτικές χώρες. Και αυτοί έχουν εκπροσωπήσει την Τουρκία στην Eurovision (είμαι φαν και δεν το παραδέχομαι μάλλον, θα το ψάξω) και ο πρώτος δίσκος τους έγινε χρυσός. Και στην Τουρκία χρυσός σημαίνει κάτι, αφού τα μεγέθη είναι πολύ διαφορετικά από εδώ και δεν μετράνε οι πωλήσεις CD από εφημερίδα. Από τους τρεις δίσκους τους, αγαπημένος μου είναι ο "Şehr-i Hüzün".
Δείγμα |
| |
|
|
 |
|
| 7 |
|
Absolace (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) |
| Alternative metal / progressive rock |
Με βάση το Ντουμπάι και διεθνές line-up που έχει και ελληνικό ενδιαφέρον (αμέ, αμέ) οι Absolace έχουν καταφέρει να περάσουν τα σύνορα των Εμιράτων και να δημιουργήσουν δειλά-δειλά ένα μικρό ντόρο γύρω από το όνομά τους. Αν και οι επιρροές τους από Tool και Perfect Circle για κάποιους μπορεί ξεπερνάνε το επιτρεπτό όριο, δεν παύουν να είναι ένα ενδιαφέρον σχήμα με πολλές προοπτικές να βάλουν στο χάρτη την ανύπαρκτη rock - metal σκηνή του Κόλπου.
Δείγμα |
| |
|
|
 |
|
| 8 |
|
Khalas (Παλαιστίνη) |
| Rock |
Εδώ έχουμε να κάνουμε με την πιο τσιφτετελάτη εκδοχή rock από την Μέση Ανατολή. Επίσης είναι και κολλητοί με τους Orphaned Land που τους είχαν πάρει μαζί και σε περιοδεία πρόσφατα. Αυτοί ταυτίζουν τους εαυτούς τους με αραβικές εκδοχές των AC/DC, των Black Sabbath και των System Of A Down. Εγώ δεν ακούω βέβαια κάτι τέτοιο στην μουσική τους, αλλά άμα πάτε σε κάποιο γάμο και κόβετε φλέβες μπορείτε να ροκάρετε διακριτικά με τους Khalas και να μην το καταλάβει καμία θεία σας.
Δείγμα |
| |
|
|
 |
|
| 9 |
|
Anarchadia (Συρία) |
| Death metal - thrash |
Η συγκεκριμένη μπάντα από την Δαμασκό κατάφερε να ξεπεράσει τις δυσκολίες που είχαν προκύψει από το περιορισμό του Facebook, του Twitter και γενικά όλου του internet στη χώρα και να κάνουν αισθητή την παρουσία τους εκτός Συρίας. Παρόλο που αυτή την στιγμή ο πόλεμος ακόμα μαίνεται, αυτοί κάπως κατάφεραν να ψήσουν τον Jon Schaffer των Iced Earth και τους έκανε φωνητικά σε ένα τραγούδι. Τεχνικό, με παραγωγή υψηλής ποιότητας και εξαιρετικές συνθέσεις, σίγουρα κάτι μη αναμενόμενο από μια χώρα που στα ανατολικά της αυτή τη στιγμή κάποιοι βλαμμένοι κόβουν κεφάλια.
Δείγμα |
| |
|
|
 |
|
| 10 |
|
The Kordz (Λίβανος) |
| Hard rock / progressive rock |
Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ και στους φοβερά αδικημένους και υποτιμημένους The Kordz, οι οποίοι αν και έχουν να δώσουν καιρό δισκογραφικό σημάδι ζωής τους έβαλα στην δεκάδα. Οι Kordz αν ήταν Ευρωπαίοι θα είχαν κάνει θαύματα και το "Beauty And The East" του 2009 είναι ένα δείγμα πραγματικά πηγαίου και εμπνευσμένου rock / metal που σε στιγμές δένει υπέροχα την παραδοσιακή μουσική του Λιβάνου. Σε σημεία είναι grunge, ενώ σε άλλα ευθυτενές hard rock και αλλού έχει διακριτικά progressive metal περάσματα που πάντα όμως διαφοροποιείται από τις εναλλαγές με τα ανατολίτικα στοιχεία.
Δείγμα |
| |
|
Θα ήταν άδικο όμως να μην αναφερθώ, έστω επιγραμματικά, σε μερικά πολύ σημαντικά συγκροτήματα όπως τους εκρηκτικούς κάφρους
Nervecell από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με μέλη από Λίβανο και Ινδία και τους πολύ ιδιαίτερους και παγκοσμίως επιτυχημένους
Mashrou Leila με το γλυκό indie rock τους από το Λίβανο.
Τέλος δυσκολεύτηκα πολύ ώστε να μην τους βάλω στην δεκάδα τους
Kimaera -από τον Λίβανο- με το (μερικώς μελωδικό) doom - death τους. Βέβαια έχουν μια ασυνέχεια στη μουσική τους κατεύθυνση ώρες-ώρες, αλλά αν τους τσεκάρετε ενδιαφέρον έχει και η διασκευή τους στο "Lost Control" των Anathema.
Επίσης αν απορείτε γιατί δεν αναφέρθηκα σε συγκροτήματα όπως οι Melechesh ή Orphaned Land είναι επειδή το κείμενο αφορά συγκροτήματα που κατά πάσα πιθανότητα δεν γνωρίζετε, ενώ κάποια άλλα συγκροτήματα με έντονα τα ανατολίτικα στοιχεία στο ήχο τους, όπως οι Khepri και οι Arkan δεν συμπεριλήφθησαν επειδή οι πρώτοι είναι Άγγλοι, ενώ οι δεύτεροι Γάλλοι.
Αν πλέον σας έχουν ανοίξει νέοι μουσικοί ορίζοντες με αυτό το άρθρο και θέλετε να μάθετε και άλλα, και για μην αφήσω τελείως κάποιες χώρες απ' έξω, υπάρχουν ακόμα: οι black-μεταλλάδες
Narjahanam από το Μπαχρέιν με το χιτάκι τους περί τζιχάντ, οι ιδιότροποι αλλά ενδιαφέροντες
Al-Qaynah από το Αφγανιστάν, οι εναλλακτικοί ψυχεδελο-indie
El Moreeba από την Ιορδανία που δεν πολύ-αντέχω γιατί η φωνή είναι περίεργη και είναι μπροστά στη μίξη, αλλά και οι συμπαθείς ροκστάρ
Lazywall από το Μαρόκο και οι εξωφρενικοί industrio-blackάδες
Al-Namrood από την Σαουδική Αραβία.
«Μουσική και ειρήνη» λοιπόν, όπως λένε και τα χέρια της κοπέλας στη φωτογραφία που είναι από πόστερ φεστιβάλ στην Τυνησία με αυτό ακριβώς το όνομα, μουσίκα ουασαλέμ.
