Rocking Raccoon - H Νύχτα του Αγίου Βαλεντίνου

Αποψάρα 40

Δεν μπορώ να ξεπεράσω το γεγονός πως τη στιγμή που αρχίζω και γράφω αυτές εδώ τις αράδες, καίγεται η Αθήνα. Δε σόου μαστ γκόου ον, όμως. Με σιχαίνομαι.

Είπα λοιπόν πως θα αφιερώσω το καταπληκτικό αυτό κείμενο στον Άγιο τον Βαλεντίνο, μεγάλη η χάρη του, μεγάλη και η τιμή του, και αυτό ακριβώς έχω σκοπό να κάνω. Μεγαλωμένος μπροστά από μία τηλεόραση λοιπόν, έμαθα τρία βασικά πράγματα για τη ζωή: Η Ρούλα Κορομηλά είναι η μεγαλύτερη απάτη της ελληνικής σόου μπιζ, ο Ροςς και η Ρέητσελ ήταν ον α μπρέηκ και δεν υπάρχει σημαντικότερη γιορτή από του Αγίου Βαλεντίνου. Απλά πράγματα. Ο κλισέ και τγε μπανάλ κυνικός θα έλεγε «Χα, είναι απλά μια γιορτή φτιαγμένη από την Hallmark, δε γιορτάζεται έτσι ο έρωτας» καθώς θα γύρναγε στο κρύο και άδειο του σπίτι. Γιατί ρε παιδιά; Εγώ θα διαφωνήσω. Είναι μία πάρα πολύ ωραία και πρακτική εορτή. Μας προτρέπει να ζούμε τις δύο πρώτες εβδομάδες του Φεβρουαρίου μέσα στο άγχος και τη σύγχυση, κρατώντας μας σε εγρήγορση, πολύ καλό. Δουλεύει και το μυαλό ε, κάνοντας σενάρια για το πώς θα αντιδράσει ο αντίπαλος το έτερον μας ήμισυ στο καταπληκτικά ρομαντικό σχέδιο που ετοιμάσαμε για την ημέρα και αν θα μπορέσει ποτέ να ανταπεξέλθει στο σαδιστικό αυτό διαγωνισμό στην αγάπη που του δείξαμε. Σκατά -με σαντιγύ και φράουλες- στον Άγιο τον Βαλεντίνο.



Και λένε όλοι για τα κοσμηματοπωλεία, τα ανθοπωλεία, τα εστιατόρια μπλα μπλα που βγάζουν χρήμα με τη σέσουλα στη γιορτή αυτή, αλλά έχει κάτσει να αναρωτηθεί κανείς το πόσο έχει συμβάλλει η μουσική βιομηχανία στη γιγαντοποίηση αυτού του ενοχλητικού θεσμού; Σύμφωνα με έγκυρες έρευνες που έκανα το Σάββατο, ένα στα τρία τραγούδια περιέχουν τη λέξη «love» μέσα. Αυτό τουλάχιστον έδειξε το iΤunes μου στο shuffle, βγάζοντας Bon Jovi, Disturbed και ένα instrumental. Αχ αυτά τα καψουροτράγουδα, φωτιά θα πάρουν πάλι. Ποντάρω στο ότι το "I Will Always Love You" θα δεχτεί ειδική περιποίηση, ένας συγκινητικός φόρος τιμής, ένα χτύπημα δύο σε ένα, καθώς όλοι τώρα αγαπάνε Whitney Houston. Κόντρα όμως στο κατεστημένο, θα 'θελα να γεμίσετε (ή και όχι) τα σχόλια με λινκς με κομμάτια γεμάτα μίσος, γιατί είμαι ένα κουφάρι σάπιο, δίχως ψυχή και αγάπη. Άσε που δε μου 'ρχεται να πω τίποτε άλλο για τον Βαλεντίνο, οπότε θα προχωρήσω σε άλλα θέματα.



Ήταν τα Grammys χθες λέει. Κουλ στόρυ. Δε νομίζω αλήθεια να είναι πολλοί αυτοί που δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη βαρύτητα των βραβείων αυτών, εκτός αν τα κερδίζουν οι ίδιοι, αλλά επειδή κατά ενενήντα τοις εκατό κανένας που έχει προταθεί για Grammy δε θα διαβάζει αυτές εδώ τις γραμμές, θα μείνω στην αρχική μου άποψη. Όπως και να 'χει, οι αγαπημένοι μας Foo Fighters πήραν ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε στις rock κατηγορίες και γίιχα. Αστείο μου φάνηκε και το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου που δόθηκε στον/στους Bon Iver. Πόσα χρόνια μπορεί να θεωρείται κανείς πρωτοεμφανιζόμενος; Έχουν δηλαδή οι Scorpions ακόμα ευκαιρία; Ο αδυναμίας μου ο Skrillex σήκωσε τρία γραμμοφωνάκια και η Adele άλλα μπόλικα. Ξανά γίιχα. Εδώ μπορείτε να δείτε, όσο είναι ακόμα διαθέσιμο, υποθέτω πως σε λίγες ώρες δε θα 'ναι, την εμφάνιση των Foo Fighters με τον Deadmau5, τον David Guetta, εκείνον τον ενοχλητικό ράππερ με τα ράστα και το ανθρώπινο σκουπίδι που ακούει στο όνομα Chris Brown. Ίσως το πιο αδιάφορο πράγμα που 'χω δει ποτέ, και το λέω αυτό έχοντας δει «Μπράβο, Είσαι η Καλύτερη!».

Ο Deadmau5 για άλλη μια φορά επέδειξε πόσο φοβερά γαμάτος τυπάς είναι -οι άλλες συμπεριλαμβάνουν το Tri-Force τατουάζ του, τη συμμετοχή και τη γκόμενά του στο Epic Meal Time και το extended mix του Strobe- φορώντας στα βραβεία ένα μπλουζάκι με το κινητό του Skrillex. Hat tip.



Και ενώ θα 'θελα να πω ένα-δύο πράγματα για τα χθεσινά -τα οποία σίγουρα δε θα μείνουν χθεσινά- δεν είναι εδώ ο τόπος να τα πω, αλλά και να ήταν σίγουρα δεν ξέρω και δεν έχω τον τρόπο να τα πω. Μπορεί να βρίσκομαι 2850 χιλιόμετρα μακριά, αλλά το να βλέπω news feeds με την Αθήνα να καίγεται, τα μέτρα να περνάνε και τον κόσμο να μιλάει για μπάσκετ, με άφησε με μία πολύ μουδιασμένη αίσθηση. Μία αίσθηση ανικανότητας γαρνιρισμένη με μπόλικη αποστροφή αλλά και απόγνωση. Βλέπεις τον κόσμο μπροστά σου να αποσυντίθεται και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι αυτό, να βλέπεις.

Χαρείτε τον Βαλεντίνο σας. Σας μισώ όσο με μισείτε.

Until next week
-godspeed
I.T. The Rocking Raccoon

ps