Forest Swords

Περιμένετε τη νέα σεζόν του "Vikings" αγαπητοί μου χιπστερο-επικούρες (νέα γενιά οπαδών και την πάμε φουλ) με περισσή αγωνία για το ποια μούσια θα πάρουν πρώτα φωτιά; Κι εγώ το ίδιο, αλλά μέχρι τότε έχουμε το όχημα της μουσικής να μας ταξιδεύει στο χωροχρόνο. Και αν οι μεταλλάδες κατ' εξοχήν κατέχουν τα σκήπτρα του επικού (υπάρχει ολόκληρη δισκάρα που μιλάει αποκλειστικά για την ιστορία του Ragnar και των απογόνων του), η εν λόγω σειρά του History Channel και η εκπληκτική μουσικός που ακούει στο παρατσούκλι Fever Ray και ακούγεται στους τίτλους αρχής μας έμαθαν να συναισθανόμαστε τα ξίφη με άλλους ήχους, πιο ηλεκτρονικούς... Μια δουλειά που ήρθε να αποτελειώσει ο Matthew Barnes -ή αλλιώς Forest Swords- με το απίστευτο δισκογραφικό του ντεμπούτο, που σε πιάνει από το γιακά και δεν σταματάει μέχρι να σε σύρει στην απέναντι μεριά της Βρετανίας.

Οι Forest Swords τράβηξαν πολύ ενδιαφέρον προς τη μεριά τους με το EP "Dagger Paths" του 2010. Έπειτα, ο Matthew Barnes σίγησε εξαιτίας κάποιων προβλημάτων με την ακοή του. Καταπιάστηκε αποκλειστικά με το άλλο του πάθος, τη ζωγραφική και το σχεδιασμό, κάνοντας ταυτόχρονα λίγες, επιλεκτικά, παραγωγές σε μουσικές άλλων καλλιτεχνών. Τελικά, το 2012 και το 2013 πήρε τα βουνά της χερσονήσου Wirral, στο βορειότερο σύνορο της Ουαλίας με την Αγγλία, και στα εδάφη όπου αιώνες πριν ο Γουίλιαμ ο Κατακτητής έσπερνε τον τρόμο, έκανε τη μίξη του "Engravings". Το αποτέλεσμα μπλέκει την ambient dub με το trip-hop, με πάμπολλες world music πινελιές και μια πυκνόρρευστη μεσαιωνική αύρα.

Το άλμπουμ δεν θέλει πολύ για να «λειτουργήσει». Κραδαίνει το σπαθί του εξαρχής, με την τριπλέτα "Ljoss", "Thor's Stone" και "Irby Tremor". Ο Barnes σου δίνει να καταλάβεις με το καλημέρα (ή μήπως καληνύχτα;) ότι εδώ μιλάμε για μια απόλυτα ιδιαίτερη μουσική πρόταση. Μπορεί να κατεργάζεται αρκετές ambient επιρροές, αλλά κάθε άλλο παρά background μουσική έχουμε εδώ. Οι συνθέσεις έχουν σαφή ταυτότητα και απαιτούν αμέριστη προσοχή, ενώ είναι τόσο δουλεμένες ώστε μετά την αρχική σου (θετικότατη) εντύπωση, ανακαλύπτεις μικρά πραγματάκια ακρόαση με την ακρόαση. Το "Thor's Stone" πέρα από αξιοθέατο του Wirral είναι και απίστευτη κομματάρα και καλύτερη στιγμή του δίσκου, τσεκάρετέ το στο video clip για του λόγου το αληθές.

Οι εξαιρετικές στιγμές δεν περιορίζονται στην αρχή του άλμπουμ. Επωμιζόμαστε στους ώμους μας το βάρος του φοβερού "The Weight Of Gold", το οποίο κάνει την τεχνολογία τόσο ταιριαστή σε ένα σκηνικό μιας φωτιάς στο πυκνό σκοτάδι ενός δάσους, με πολεμιστές τριγύρω να ετοιμάζουν τα σχέδια της επόμενης ημέρας. Ο δίσκος συνεχίζει σε υψηλότατα επίπεδα με επαναλαμβανόμενες μελωδίες και ρυθμούς, κατεβασμένες μπασογραμμές και πολλά πειραματικά ευρήματα. Τα φωνητικά (λέξεις διάσπαρτες, επεξεργασμένες) λειτουργούν ως ακόμα ένα όργανο ανάμεσα στα πολλά που έχει χρησιμοποιήσει ο Barnes - αληθινά ή ψηφιακά.

Ολόκληρο το όχημα του "Engravings" είναι καθαρά ηλεκτρονικό, αλλά βυθιζόμενος στα έγκατα της ουσίας του, προσωπικά, δεν βλέπω τίποτα άλλο παρά σκοτεινή, πειραματική folk. Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται το «folk με υπολογιστή», αυτό ακριβώς είναι το θαυμαστό συγκέρασμα που πέτυχαν οι Forest Swords. Στα χρόνια που έρχονται θα έχουμε όλο και περισσότερους «σκεπτόμενους» ηλεκτρονικούς δίσκους που θα ανακατεύουν στοιχεία από παντού, με κυρίαρχο όχημα την ambient dub. Ακόμα και φέτος, η ατμοσφαιρική ηλεκτρονική μουσική είχε μεγάλο ανταγωνισμό (βλέπε π.χ. δισκάρα των The Haxan Cloak), αλλά για μένα, το ντεμπούτο των Forest Swords στέκει εύκολα στην κορυφή. "Friend, You Will Never Learn" μας λένε στο πολύ καλό τελευταίο κομμάτι του δίσκου, αλλά νομίζω ότι ο Barnes μας δίδαξε καλά για αρχή.