Bluescon Inc

Μέσα στον αχταρμά της ελληνικής μουσικής είναι πάντα άξιο αναφοράς ότι υπάρχουν ακόμα υγιή μυαλά που εμπνέονται από τα blues (από τι άλλο;) για να προσφέρουν τη δική τους εκδοχή του βρώμικου, αλήτικου και διαποτισμένου με αλκοόλ (από το artwork μέχρι τους στίχους) rock 'n' roll. Το κουαρτέτο των Bluescon Inc δρα στη Θεσσαλονίκη και στο demo αυτό προσφέρει το πρώτο δείγμα της δουλειάς του υπό τη μορφή τεσσάρων ενδεικτικών τραγουδιών.

Το πρώτο εξ' αυτών, υπό την επωνυμία "Rocking", θα μπορούσε με αυτό το όνομα αλλά και τον αντίστοιχο ήχο με ευκολία να υιοθετηθεί ως ο ύμνος του site. Σε στυλ southern boogie και με έντονη την παρουσία της slide κιθάρας αφήνει πολύ θετικά δείγματα. Η απόδοση όλου του γκρουπ είναι πολύ καλή, με την κιθάρα όμως να έχει εμφανώς τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα φωνητικά πάντως, που θα μας απασχολήσουν και στη συνέχεια, δείχνουν εξ' αρχής να μην είναι το πιο δυνατό ατού του συγκροτήματος.

Η συνέχεια με το α λα Free ρυθμικό "The Lie" θα περνούσε ως η πιο αδύναμη σύνθεση από τις τέσσερις, αν δεν υπήρχε το εντυπωσιακό σόλο της κιθάρας στη μέση του τραγουδιού που το απογειώνει. Κλασική περίπτωση σύνθεσης που καταπιέζεται στη στουντιακή της εκδοχή, αλλά σίγουρα αποκτά άλλη δυναμική στις συναυλίες. Έχει πάντως πολλά περιθώρια βελτίωσης.

Το τρίτο τραγούδι, "Troubles", ξεχωρίζει κατευθείαν από τα άλλα τρία. Μεγαλειώδες αργό blues, με μελωδική μπασογραμμή και εξαιρετική κιθαριστική δουλειά που ώρες ώρες αγγίζει την jazz. Αλλά... Εδώ τα φωνητικά δείχνουν πραγματικά εκτός κλίματος και αδικούν την ατμόσφαιρά του.

Το φινάλε θα έρθει με το "No Balls" και την επιστροφή στο boogie στυλ που θα έκανε περήφανους τους Canned Heat και τον John Lee Hooker. Και σε αυτό, όπως και στα προηγούμενα τραγούδια, δεν υπάρχει ρεφρέν, παρά μόνο μία σειρά από κουπλέ που περιλαμβάνουν και τη φράση-κλειδί που συνήθως αναφέρεται στον τίτλο (στη συγκεκριμένη περίπτωση τη σαφή προειδοποίηση "if you ain't got balls you can't play rock 'n' roll"!).

Σε γενικές γραμμές οι υποσχέσεις που αφήνει το συγκρότημα είναι μεγάλες. Η έμπνευση υπάρχει, οι σωστές βάσεις έχουν μπει και αρκεί να βρεθεί ο τρόπος να βελτιωθεί η φωνητική μελωδία και να αξιοποιηθεί η γρέζα φωνή του τραγουδιστή για να είναι έτοιμοι για επίσημες πλέον ηχογραφήσεις. Καλό θα ήταν επίσης να δοθεί και μεγαλύτερη βαρύτητα στους στίχους, γιατί μπορεί η επανάληψη του ίδιου μοτίβου σε τέσσερα τραγούδια να είναι αμελητέα, αλλά σε ολοκληρωμένο δίσκο μπορεί να στοιχίσει.

Στο επανιδείν, λοιπόν, με το επόμενο βήμα.