Tristania

"Illumination" ή αλλιώς «όταν η βάρκα αρχίζει να γέρνει προς το goth"... Καινούριο άλμπουμ για τους Νορβηγούς Tristania, δύο χρόνια περίπου μετά το πολύ καλό "Ashes". Η πρόκληση μεγάλη και οι προσδοκίες επίσης. Δεν ξέρω όμως κατά πόσο θα ικανοποιήσει τους φανατικούς του είδους.

Σημείο των καιρών, "music is business and business is good" ή απλά συμβαίνει; Δεν ξέρω πως αλλιώς να ονομάσω αυτό που παρατηρείται τα δυο τελευταία χρόνια με μπάντες όπως οι Macbeth, After Forever, Trial Οf Tears κλπ που από το ατμοσφαιρικό draconian metal με τα σκοτεινά φωνητικά και τις ακραίες συνθέσεις το ρίχνουν στο goth - symphonic metal και δίνουν όλη τη βαρύτητα στις γυναικείες, αιθέριες φωνές, αποκλείοντας όλη την καφρίλα για την οποία τους αγαπήσαμε στο παρελθόν.

Αυτό ακριβώς βλέπουμε και στο νέο άλμπουμ των συμπαθέστατων Tristania (όχι μόνο λόγω καταγωγής αλλά και γιατί η κυρία Vibeke Stene είναι φωνάρα). 10 συνθέσεις που θαρρεί κανείς ότι είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της κυρίας Stene, παραμερίζοντας διακριτικά το σκοτεινό παρελθόν του συγκροτήματος.

Καλές στιγμές θα βρείτε σε όλο το άλμπουμ, αν και εγώ ξεχώρισα τα "Destination Departure" και "Deadlands", αλλά πιστεύω ότι θα σας πάρει αρκετές ακροάσεις μέχρι να χωνέψετε το καινούριο τους πρόσωπο. Πολύ σταθερές συνθέσεις, αρκετά διαφορετικές από το προγενέστερο τους και μίλια μακριά από τα "World Of Glass" και "Beyond The Veil", καταπληκτικά τύμπανα και καλώς συνδυασμένες οι φωνές των Stene, Bergoy.

Αν είστε fan του συγκροτήματος μάλλον το "Illumination" θα σας απογοητεύσει. Αν πάλι όχι, το αγοράζετε ανεπιφύλακτα και το προσθέτετε στη συλλογή σας με τα υπόλοιπα Lacuna Coil, Nightwish, Moonspell, Sirenia... Ο νοών νοήτω...