Richie Kotzen

Salting Earth

Headroom-Inc (2017)
Από τον Σπύρο Κούκα, 25/07/2017
Μπαρουτοκαπνισμένο funk rocking blues υψηλής ποιότητας και feelgood διαθέσεων από ένα παραγνωρισμένο κιθαριστικό ταλέντο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο Richie Kotzen θεωρώ πως δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις ως μουσικός. Έχοντας σπουδαίες συνεργασίες στο ενεργητικό του (ενδεικτικά, έχει συνεργαστεί με τους Poison για μια μικρή περίοδο, είχε αντικαταστήσει τον «πολύ» Paul Gilbert στους Mr. Big, έχοντας ως τελευταίο παράσημο τους The Winery Dogs των Billy Sheehan και Mike Portnoy), αλλά, το κυριότερο, έχοντας κυκλοφορήσει ήδη 20(!) προσωπικά άλμπουμ, τα οποία είχαν πάντοτε κάτι να προσφέρουν στους ακροατές του μπαρουτοκαπνισμένου hard rocking blues, ο Αμερικάνος κιθαρίστας θεωρείται - και δικαίως - ένα από τα πιο παραγνωρισμένα ταλέντα της γενιάς του.

Φθάνοντας στον 21ο δίσκο του, το "Salting Earth" παρουσιάζεται ως ένα ιδανικό αμάλγαμα των hard rock, blues, funk και soul εμπειριών του Kotzen, ισορροπώντας με άνεση βετεράνου ανάμεσα στα προαναφερθέντα είδη. Με το bluesy hard rock του "End Of Earth" να προσφέρει ένα εμφατικό ξεκίνημα στον δίσκο, η τσαμπουκαλεμένη συνέχεια με το κολλητικό "Thunder" σχεδόν αποπροσανατολίζει, γέρνοντας αρχικώς την πλάστιγγα προς τις σκληρότερες εκφάνσεις της μουσικής του ταλαντούχου τραγουδοποιού.

Ωστόσο, αυτό αλλάζει με τις πρώτες νότες του υπέροχα ταξιδιάρικου "Divine Power", με την άψογη ερμηνεία του Kotzen να κρύβει μέσα της κάτι από τη μοναδικότητα εκείνων του αδικοχαμένου Chris Cornell και τις κιθαριστικές σταυροβελονιές του να φέρνουν στο νου τον αξέχαστο Stevie Ray Vaughan. Το "I've Got You" είναι ένα συμπαθές, ανεβαστικό αλλά αρκετά απλοϊκό στις δομές του κομμάτι, κάτι που δεν ισχύει ακριβώς και για το "My Rock", στο οποίο κυριαρχεί το πιάνο και η γλυκόπιοτη ερμηνεία του Kotzen, σε μια ξεχωριστή μπαλάντα με soul προεκτάσεις.

Οι ήρεμες στιγμές συνεχίζονται με το "This Is Life", μέχρι την εμφάνιση του σχεδόν ορμητικού "Make It Easy" των έξυπνων '70s πλήκτρων εδώ κι εκεί και του Lynyrd Skynyrd αέρα (που προσφέρουν και τα backing vocals της Julia Lage). Φθάνοντας προς το τέλος, ο funk χαρακτήρας του υλικού αναδεικνύεται αρκετά περισσότερο, με το "Canon Ball" να είναι η σύνθεση που μου έμεινε περισσότερο από τις τρεις καταληκτικές του δίσκου, ξεχωρίζοντας λόγω των παιχνιδιάρικων πλήκτρων της και της ανεπιτήδευτα χαλαρής της διάθεσης.

Είναι εντυπωσιακό το πόσο αστείρευτος εμφανίζεται ο Richie Kotzen ακόμη κι έπειτα από τόσες αξιόλογες δουλειές στο ενεργητικό του. Σαφέστατα, λοιπόν, το "Salting Earth" είναι προτεινόμενο σε όσους αναζητούν έναν feelgood δίσκο για να περάσουν την ώρα τους, δείχνοντας πως ο Αμερικάνος μουσικός έχει να μας προσφέρει πολλά ακόμη, τόσο σε επίπεδο προσωπικών προσπαθειών, όσο και με τις εκάστοτε συνεργασίες του.

  • SHARE
  • TWEET