Reflection

Όσο μου άρεσε αυτός ο τέταρτος δίσκος των epic metallers Reflection κατά την προακρόαση πριν λίγο καιρό, άλλο τόσο και περισσότερο τον εκτίμησα όταν τον άκουσα μόνος και αφοσιωμένος στην ηρεμία του σπιτιού. Μέσα σε σαράντα περίπου λεπτά που διαρκεί, οι Reflection με σεμνότητα και σοβαρότητα προσφέρουν έναν δίσκο πλήρη, γεμάτο φαντασία και γνήσιο heavy metal συναίσθημα. Με σεβασμό στην ιστορία τους (το συγκρότημα είναι στο κουρμπέτι για περισσότερα από 25 χρόνια), διατηρούν το ύφος τους και την ηχητική ταυτότητά τους, χωρίς όμως το αποτέλεσμα να ακούγεται ξεπερασμένο ή «παλιακό», ενώ δεν διστάζουν, διαθέτοντας πια έναν «σωστό» τραγουδιστή, τον Γιώργο Θωμαΐδη, να εμπλουτίσουν με περισσότερη μελωδία απ' ό,τι συνήθως το υλικό τους, προσεγγίζοντας έτσι με τον δικό τους τρόπο το σύγχονο power metal.

Μέσα στην «ασφάλεια» μιας άμεσης ηχητικής παραγωγής, χωρίς πολύ όγκο και περίπλοκες ενορχηστρώσεις, που άλλωστε δεν χρειάζονται και δεν επιδιώκουν οι Reflection, o δίσκος θα σε συνεπάρει και θα σου δημιουργήσει -εύκολα- εικόνες από τον μεσαίωνα ("The Iron Tower" - riffάρα και θυμωμένη ερμηνεία), το κέντρο τη Γης ("Τakla Makan", doomίλα τραγουδισμένη από τον Mats Leven) έως το μακρινό Melnibone ("Stormbringe", καταιγιστικό και βάρβαρο, με αποπροσανατολιστική ακουστική εισαγωγή), μέσα από ένα ταξίδι στο Χρόνο ("Time Traveller", υπερμελωδικό και με εθιστικό ρεφρέν).

Αυτό το ταξίδι θα τελειώσει στον μαρτυρικό Πόντο, με τα δύο τελευταία κομμάτια ("Ruler Of My Own Land" και "Bleed Babylon Bleed"), να ασχολούνται με την ένδοξη όσο και πικρή ιστορία αυτής της μονίμως ταραχώδους γωνιάς του πλανήτη μας. Τα πολλά λόγια είναι περιττά, ιδίως για το "Bleed Babylon Bleed", το οποίο είναι για το συγκρότημα τόσο σημαντικό και φορτισμένο συναισθηματικά, ώστε να δώσει το όνομά του σε όλο τον δίσκο και να εμπνεύσει το όμορφο, αλλά και τόσο διαφορετικό από το παρελθόν, εξώφυλλο. Πρόκειται για εξάλεπτο τραγούδι, με υπέροχη ερμηνεία στα φωνητικά και με μια ποντιακή λύρα που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είναι εξαρχής heavy metal μουσικό όργανο. Είπαμε, καλοί οι δράκοι, τα σπαθιά και τα ηρωικά κατορθώματα, αλλά πότε-πότε μια βουτιά στη σκοτεινή όσο και άβολη πλευρά της ιστορίας μας, μπορεί να εμπνεύσει πολύ περισσότερο και να «γεννήσει» ιδιαίτερα και ξεχωριστά πράγματα, όπως αυτό το τραγούδι που αποτελεί ένα από τα highlight της καριέρας των βετεράνων Reflection.

Είναι heavy metal, είναι επικό, είναι doomy, διαθέτει riffάρες και μελωδικά, επιθετικά solo, μπετόν αρμέ τύμπανα και μπάσο και κυρίως τραγουδάρες που στοχεύουν στο κέντρο και το πετυχαίνουν. Είναι ο τέταρτος δίσκος των Reflection, μιας αυθεντικής μπάντας με αγωνιστική ψυχή.