Lunar Cycle

Οι Lunar Cycle αποτελούν μια πρωτοεμφανιζόμενη ελληνική μπάντα, η οποία κινείται στον χώρο του ατμοσφαρικού, alternative prog. Σίγουρα, το ιδίωμα στο οποίο δραστηριοποιείται έχει σημαντικές απαιτήσεις, όπως και πολλές κρυμμένες παγίδες για τα νέα σχήματα, καθώς οι φιλοδοξίες για ένα ιδιαίτερο αποτέλεσμα μπορούν πολύ εύκολα να εξελιχθούν σε έναν καλλιτεχνικό εφιάλτη. Ωστόσο, οι Αθηναίοι metallers φαίνεται πως έχουν δώσει την απαραίτητη προσοχή στα βήματα τους, εκκινώντας τη δισκογραφική τους πορεία με ένα EP πέντε κομματιών.

Στο δια ταύτα, το "Filmy" παρουσιάζει ένα ταλαντούχο, νέο σχήμα που ακόμη ψάχνει να βρει τα σταθερά πατήματά του. Οι Karnivool φαντάζουν ως μια από τις εξέχουσες επιρροές της μουσικής τους, ενώ ηχητική συγγένεια υπάρχει και με μπάντες όπως οι Universe217 και οι Mother Of Millions (άλλωστε, την παραγωγή του EP έχει επιμεληθεί ο Μάνος Γεωργακόπουλος).

Το αποτέλεσμα εμφανίζει αρκετές δυναμικές, οι οποίες καθοδηγούνται από την πολύ καλή κιθαριστική δουλειά, αλλά και από τις όμορφες φωνητικές μελωδίες που υπάρχουν διάσπαρτες στον δίσκο. Παράλληλα, η χρήση των πλήκτρων είναι ιδανική για το χτίσιμο των ατμοσφαιρικών τοπίων που οραματίζεται το συγκρότημα, έχοντας έναν συγκρατημένο, στωικό ρόλο, πολύ σημαντικότερο απ’ ό,τι φαίνεται αρχικά.

Συγχρόνως με το πραγματικά εντυπωσιακό εξώφυλλο, δημιούργημα της Μαρικαίτης Νικολακάκη, το δισκογραφικό ντεμπούτο των Lunar Cycle, στέκεται αξιοπρεπέστατα στον χώρο του ατμοσφαιρικού metal, αφήνοντας υποσχέσεις για μια συνέχεια ακόμη πιο ενδιαφέρουσα.

Βεβαίως, αυτό προϋποθέτει βελτίωση σε ορισμένους τομείς, όπου ακόμη δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αρτιότητα. Σε αυτούς, συγκαταλέγεται η φωνητική ερμηνεία της Έφης Ευαγγελινού, η οποία, αν και εντυπωσιάζει ανά στιγμές, ακόμη μοιάζει άγουρη, δίχως να έχει βρει τα ξεκάθαρα όρια της. Προσθέστε σε αυτό και τα αναμενόμενα συνθετικά κενά που κάθε μπάντα εμφανίζει στο ντεμπούτο της, λόγω απειρίας και νεανικής ορμής και συνοψίζονται οι όποιες παρατηρήσεις για το ηχητικό αποτέλεσμα.

Καταλήγοντας, οι Lunar Cycle ξεκινούν την πορεία τους στον χώρο του σκληρού ήχου, με μια ενδιαφέρουσα δουλειά, που έχει να προσφέρει πράγματα ακόμη και στους απαιτητικούς φίλους των ατμοσφαιρικών παρακλαδιών. Το μόνο «αλλά» έγκειται στη συνθετική κι ερμηνευτική/εκτελεστική απειρία τους, γεγονός λίγο-πολύ αναμενόμενο, κάτι το οποίο θαρρώ πως θα εξαλειφθεί στις επόμενες δουλειές της μπάντας, αν κι εφόσον δείξει την πρέπουσα προσοχή.