A Day's Work

Το γεγονός ότι οι A Day’s Work (παρεπιμπτόντως χάλια όνομα - φέρνει περίεργους συνειρμούς για την ποιότητα της μουσικής τους) είναι μια ολλανδική ροκ μπάντα, στο δεύτερο album της (EP για την ακρίβεια) σε δική τους δισκογραφική, με είχε εξιτάρει πολύ για ακούσω το “Drowing...”. Αν συνυπολογίσεις και το ενδιαφέρον μουντόχρωμο εξώφυλλο, μπορείς να υποθέσεις ότι είχα καταληφθεί από μια θετικότατη διάθεση απέναντι στην μπάντα, πριν ακούσω το εν λόγω albumάκι.

Στα τέσσερα κομμάτια του EP, οι Ολλανδοί παίζουν Puressencικό ροκ, με ψήγματα από Katatonia και κάποια καλά riff από εδώ και από εκεί. Ενδιαφέρον, δεν λέω... Αλλά δυστυχώς και οι A Day’s Work πάσχουν από την γνωστότατη νόσο του νέου ροκ: έλλειψη ταυτότητας. Όταν αγριεύουν, πάνω που πας να κουνίσεις λίγο το κεφάλι σου, σε ξενερώνουν με κάτι mid-tempo άσχετα περάσματα, που είναι πιο pop απ’ ότι πρέπει. Και πάνω που πας να νιώσεις την μελωδία τους να διαπερνά το νευρικό σου σύστημα, αυτοί ξαφνικά μπουκώνουν τις κιθάρες και αρχίζουν να κράζουν, με ένα τρόπο εντελώς παράλογο (ως προς την πορεία του κομματιού) και το χειρότερο - με τρόπο εμπορικό. Αν κρίνω από τα πολλά extras του cd, τα παιδιά μάλλον ψάχνουν για συμβόλαιο.

Και επειδή δεν είναι ούτε κουλοί, ούτε ξεκούρδιστοι, θα το βρουν. Αλλά ας αποφασίσουν και αυτοί τι παίζουν. Η «δουλειά» στο site έχει αρχίσει να γίνεται πολύ tricky. Τι χαρακτηρισμό να δώσω εγώ, όταν αυτοί αν τους ρωτήσεις τι παίζουν, το πιο πιθανό είναι να κάνουν γκάλοπ για να απαντήσουν;

Ενδιαφέρον, αλλά άνισο EP. Σωστή παραγωγή, αίσθηση της μελωδίας, έλλειψη ταυτότητας. Την επόμενη φορά περιμένω περισσότερα πράγματα.