Υπαρξιακά δεμένος με την λογοτεχνία και τη μουσική, χαρτογραφεί και τις δύο με την υπενθύμιση ότι οι χάρτες δεν είναι ποτέ ο τόπος ο ίδιος. Του αρέσει ό,τι μπορεί να περιγράψει ως πολύχρωμο, παραμυθικό,...

Marva Von Theo
The Woman I Left Behind
Προσεκτική οργάνωση, άριστη εκτέλεση: το νέο single του Αθηναϊκού ντουέτου προμηνύει μία εξαιρετική δουλειά
Χωρισμένο σε σχεδόν τρία θέματα, το "The Woman I Left Behind" ξεκινάει με μία Bjorkικής έμπνευσης μελωδία, βγαλμένη απευθείας απ’ το "Homogenic". Μην μείνεις μόνο στη λεπτομερή σύνθεση των φωνητικών γραμμών, τις ακροβασίες και τα σχεδόν χορευτικά ανεβοκατεβάσματα που κάνει η Μάρβα, αλλά πρόσεξε και την τέλεια οργάνωση των ήχων, των εφέ, και των έγχορδων κάτω απ’ τα πλήκτρα. Το σταδιακό χτίσιμο θα οδηγήσει στην κορύφωση του ρεφραίν, όπου το μήνυμα της αναγέννησης και της διαλεκτικής των πλευρών του εαυτού ακούγεται θριαμβευτικό, και μοιάζει να προσφέρει μία κάθαρση ο τρόπος που η Μάρβα τραγουδά Says the order of things can be defied / Even if the endeavors seem futile / Stay afloat, που μου θυμίζει τη γνωστή φράση (με πολλούς μνηστήρες), μία παραλλαγή της οποίας λέει «αν λίγο πριν το τέλος του κόσμου κρατάς έναν σπόρο στα χέρια, φύτεψέ τον». Τρίτο θέμα, η γέφυρα, στην οποία ακούμε ένα σχεδόν rock γρέζι κι έναν στακάτο ρυθμό, διαφορετικό αλλά όχι αταίριαστο σε σχέση με την αιθέρια art pop και το ηλεκτρονικό ύφος του τραγουδιού, το οποίο και θα ολοκληρωθεί ενώ βρίσκεται σε μία καλά σκηνοθετημένη και εκτελεσμένη κορύφωση, όπου η φωνή αλληλεπιδρά με τα synths για να πετύχουν μία συναισθηματική έξαρση.
Η γενική σκοτεινιά της μουσικής τους εδώ έχει δώσει τη θέση της σε μία απρόσμενη λάμψη, κι ως προπομπός του "We Were Never Here" που αναμένεται στο τέλος του 2025, το "The Woman I Left Behind" έρχεται ως η πιο ικανοποιητική εξαγγελία, καθώς παρουσιάζει μία ώριμη εκδοχή των Marva Von Theo, πλήρως μεστωμένη, και με μία αναζωογονημένη φρεσκάδα.