Τρίτος δίσκος για την μπάντα. Το ντουέτο από την Utah παρουσιάζει ένα πολύ καλό δείγμα doom/stoner metal το οποίο περιέχει όλα τα απαραίτητα, σκονισμένα, καπνισμένα και γεμάτα blues σημεία που μας έχουν συνηθίσει. Τέσσερα μεγάλα σε χρονική διάρκεια κομμάτια, με το μικρότερο στα εφτά λεπτά και το μεγαλύτερο κοντά στο τέταρτο! Πάρα πολλά riff από τις κιθάρες, τα οποία όπως είπα είναι γεμάτα από blues ιδέες. Τα φωνητικά αρκετά χαμηλά και βραχνά όσο πρέπει αφήνουν επίσης μια ρετρό και vintage αίσθηση. Για τους φίλους του είδους, ο δίσκος μπορεί να φτάσει πάρα πολύ ψηλά. Κάθε κομμάτι είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Υπάρχει πρόοδος και εξέλιξη όσο ακούς.

Bandcamp

Δεύτερο φετινό δισκάκι από την μπάντα μετά το "The House Primordial". Αυτό κυκλοφορεί μέσω άλλης δισκογραφικής. Ακολουθεί άλλη μια mini κυκλοφορία, αλλά και ολοκληρωμένος δίσκος. Εδώ δεν θα βρεις αυτό που περιμένεις από το συγκρότημα. Ήρεμα, πένθιμα και μελαγχολικά κομμάτια σε ακουστική μορφή. Ένα είδος σκοτεινής folk. Σίγουρα είναι ένα πείραμα το οποίο δεν είναι κακό, ούτε αποκρουστικό, αλλά δεν περιέχει κάτι εξαιρετικό. Ακούγεται αρκετά ενδιαφέρον και παρουσιάζει μια πτυχή της μπάντας που ίσως κάποιοι δεν είχαν φανταστεί ποτέ. Πάρα πολλοί καλεσμένοι στα φωνητικά. Ανεξάρτητο, ελαφρύ, minimal και ατμοσφαιρικό. 

Bandcamp

Πολύς κόσμος είχε βάλει πλερέζες όταν έφυγε ο Nordavind απ' τους Carpathian Forest. Σίγουρα η πορεία τους μετά ήταν πτωτική αν και δεν λες ολοκληρωτικές απογοητεύσεις τα "Defending The Throne Of Evil" και "Fuck You All!!!!". Αυτά που μάλλον κούρασαν ήταν τα πράγματα που έβγαλε ο Nattefrost σαν προσωπικό σχήμα, όπου κυρίως αναλώθηκε σε άνευ νοήματος τραγούδια προσπαθώντας να πιάσει κάτι σε black και rock 'n' roll.  Περισσότερο επικεντρώθηκε  στο image παρά στα υπόλοιπα. Ίσως και για αυτό τον λόγο όλα μπήκαν στο πάγο, αν και ήταν γνωστά πολλά από τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο Νορβηγός. Και voila! Μετά από δέκα και βάλε χρόνια έχουμε την επαναδραστηριοποίηση των Carpathian Forest.

To 7" το οποίο χτυπά σαν καμπάνα επιστροφής, έχει το τραγούδι "Likeim" σαν κράχτη (που σημαίνει κάτι σαν βρώμα από πτώμα) και σηματοδοτεί το τι να περιμένουμε μελλοντικά. Αρκετά απλό, το βασικό του riff είναι στο κλασσικό στυλ τους, αυτό το Hellhammer/Celtic Frost groove, ενώ στο refrain ακούμε κάτι σαν hammond  που έχει ενδιαφέρον. Δίχως να ενθουσιάζει είναι ανεκτό αλλά λίγο. Όσον αφορά το b - side με τη διασκευή στο "All My Friends Are Dead" των Turbonegro μπορεί να έχει μια συναισθηματική σημασία για τον Nattefrost αλλά ακούγεται ανούσιο. Επιπέδου χείριστων Six Feet Under. Και πρέπει να χει πέσει και λίγο 'στουντιακή  δουλειά' στα φωνητικά, πράγμα το οποίο με χαλάει λίγο, δε βγάζει αυθορμητισμό. Εν αναμονή λοιπόν - πιστεύω αρκετά σύντομα - νέας ολοκληρωμένης δουλειάς για πιο ασφαλή συμπεράσματα. Προς το παρόν το 7" είναι ψιλο - αδιάφορο, οπότε μόνο σε προσφορά και αν...

Τρίτο δισκάκι από την μπάντα μετά το "The House Primordial" και το "Inconsolable". Μάλιστα και αυτό κυκλοφορεί μέσω άλλης δισκογραφικής. Δεν ξέρω τι οργασμό έπαθε φέτος το συγκρότημα αλλά αποφάσισε να βγάλει τρεις κυκλοφορίες πριν τον νέο δίσκο τους. Αυτό επαναφέρει την sludge/doom σαπίλα της μπάντας και μπορώ άνετα να πω ότι είναι το καλύτερο από τα τρία. Παραδόξως μέσα στα κομμάτια κρύβεται πολύ grunge (άκου το "Deepest Sun" και θα καταλάβεις) πέρα από προφανή drone σημεία. Εδώ θα καταλάβεις (μαζί με τις άλλες δυο κυκλοφορίες) πόσο εναλλακτική και ποικιλόμορφη είναι αυτή η μπάντα. Όλα τα κομμάτια είναι πραγματικά ωραία και δυνατά. 

Bandcamp