Χωρίς μουσικά όρια αλλά δηλωμένος fan, μεταξύ άλλων, των Beatles, Pink Floyd, Gathering και Nightstalker. Μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στο Stones Rock Bar στη Θεσσαλονίκη, το Rocking.gr, τις συναυλιακές φωτογραφήσεις...
Αν το συγκεκριμένο CD έφτανε στα χέρια μου πριν μια δεκαετία, ίσως και να αδιαφορούσα για τα πάντα, να «έκραζα» χωρίς σοβαρά επιχειρήματα (όπως συνήθιζαν τότε να ξεμπερδεύουν με ένα εύκολο «1» στην βαθμολογία διάφορα μουσικά έντυπα). Την σήμερον ημέρα όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Γνωρίζοντας πλέον τον κόπο ενός νέου συγκροτήματος μέχρι να κυκλοφορήσει έναν δίσκο, νιώθουμε την υποχρέωση να σεβαστούμε την προσπάθεια όλων και να δώσουμε την απαραίτητη προσοχή ώστε με τα σωστά κριτήρια να παρουσιάσουμε την εκάστοτε δουλειά. Επίσης, καθημερινά η rock μουσική, που αποτελεί το κυριότερο μέρος αλλά όχι το μοναδικό μουσικό υφός με το οποίο ασχολείται το Rocking.gr, εξαπλώνεται, επηρεάζει και επηρεάζεται από άλλα μουσικά είδη κάνοντας την περιγραφή της μουσικής δυσκολότερη και πιο αφηρημένη.
Για να μπούμε στο θέμα μας, εδώ έχουμε να κάνουμε με τους FlyByWire, ένα συγκρότημα σχετικά καινούργιο αλλά όχι νεοσύστατο, που επιχείρει κάτι αρκετά πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα. Το ντεμπούτο τους, "X-isosi", περιλαμβάνει groovy και ογκώδεις κιθάρες στο στυλ των Limp Bizkit, μελωδικά περάσματα με πλήκτρα και scratches που θυμίζουν παλιούς Linkin Park, αναφορές στους Κorn και όλα αυτά με ελληνικό rap στίχο.
H απάντηση στην προβλέψιμη ερώτηση «Έχει αυτύς ο δίσκος θέση στο Rocking.gr;» έχει ως απάντηση ένα εύκολο και αβίαστο «Ναι!» αφού από μουσικής πλευράς το "X-isosi" είναι ένας καθαρός nu-metal δίσκος. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η μουσική αυτή μεσουρανούσε πριν από μια δεκαετία (και βάλε) και ακόμα και τα μεγάλα, τότε, ονόματα που ακόμα συνεχίζουν βρίσκονται σε μια κατάσταση καλλιτεχνικής και εμπορικής παρακμής. Αυτό και μόνο αφαιρεί πόντους από την κυκλοφορία αυτή που έρχεται «κατόπιν εορτής» να επαναφέρει το nu-metal στη χώρα μας. Δυστωχώς, ακόμα και εγχώρια συγκροτήματα που προσπάθησαν να ακολουθήσουν την προσωρινή επιτυχία των προαναφερθέντων συγκροτημάτων δεν κατάφεραν και πολλά και έτσι δεν βρίσκω ιδιαίτερο νόημα στη μουσική πορεία των FlyByWire. Οφείλω να παραδεχτώ ότι υπάρχουν ενδιαφέρουσες μελωδίες και riff, αλλά στην συνέχεια προσπαθούσα ασυναίσθητα να βρώ τι μου θυμίζει αυτό που ακούω.
Για να περάσουμε και στο θέμα του ελληνικού στίχου, τα πράγματα είναι αρκετά ξεκάθαρα στο μυαλό μου. Στη χώρα μας υπάρχει μια διαρκώς αυξανόμενη σκηνή ελληνόφωνου rap/hip-hop που προσπαθεί και καταφέρνει να παρουσιάσει αξιόλογες δουλειές και φυσικά αναφέρομαι στους καλλιτέχνες που πραγματικά στηρίζουν την σκηνή αυτή και όχι σε αυτούς που επιδιώκουν την ευφήμερη επιτυχία συνεργαζόμενοι με εγχώριους «pop stars». Στους FlyByWire τα φωνητικά σε σημεία δυστυχώς μοιάζουν «άχρωμα» με εξαίρεση όταν «αγρειεύουν» όπου ταιριάζουν περισσότερο με το nu-metal ύφος της μπάντας.
Καταλήγοντας, το "Χ-isosi" είναι ένας δίσκος ασυνήθιστος για τα ελληνικά δεδομένα που έρχεται όμως καθυστερημένα όσον αφορά την παγκόσμια rock μουσική σκηνή. Όσοι βρίσκουν ακόμα ενδιαφέρον στο nu-metal ή ακόμα και νεότεροι που ανακαλύπτουν το συγκεκριμένο μουσικό ύφος σήμερα θα βρουν ενδιαφέρουσα την κυκλφορία αυτή.
Για να μπούμε στο θέμα μας, εδώ έχουμε να κάνουμε με τους FlyByWire, ένα συγκρότημα σχετικά καινούργιο αλλά όχι νεοσύστατο, που επιχείρει κάτι αρκετά πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα. Το ντεμπούτο τους, "X-isosi", περιλαμβάνει groovy και ογκώδεις κιθάρες στο στυλ των Limp Bizkit, μελωδικά περάσματα με πλήκτρα και scratches που θυμίζουν παλιούς Linkin Park, αναφορές στους Κorn και όλα αυτά με ελληνικό rap στίχο.
H απάντηση στην προβλέψιμη ερώτηση «Έχει αυτύς ο δίσκος θέση στο Rocking.gr;» έχει ως απάντηση ένα εύκολο και αβίαστο «Ναι!» αφού από μουσικής πλευράς το "X-isosi" είναι ένας καθαρός nu-metal δίσκος. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η μουσική αυτή μεσουρανούσε πριν από μια δεκαετία (και βάλε) και ακόμα και τα μεγάλα, τότε, ονόματα που ακόμα συνεχίζουν βρίσκονται σε μια κατάσταση καλλιτεχνικής και εμπορικής παρακμής. Αυτό και μόνο αφαιρεί πόντους από την κυκλοφορία αυτή που έρχεται «κατόπιν εορτής» να επαναφέρει το nu-metal στη χώρα μας. Δυστωχώς, ακόμα και εγχώρια συγκροτήματα που προσπάθησαν να ακολουθήσουν την προσωρινή επιτυχία των προαναφερθέντων συγκροτημάτων δεν κατάφεραν και πολλά και έτσι δεν βρίσκω ιδιαίτερο νόημα στη μουσική πορεία των FlyByWire. Οφείλω να παραδεχτώ ότι υπάρχουν ενδιαφέρουσες μελωδίες και riff, αλλά στην συνέχεια προσπαθούσα ασυναίσθητα να βρώ τι μου θυμίζει αυτό που ακούω.
Για να περάσουμε και στο θέμα του ελληνικού στίχου, τα πράγματα είναι αρκετά ξεκάθαρα στο μυαλό μου. Στη χώρα μας υπάρχει μια διαρκώς αυξανόμενη σκηνή ελληνόφωνου rap/hip-hop που προσπαθεί και καταφέρνει να παρουσιάσει αξιόλογες δουλειές και φυσικά αναφέρομαι στους καλλιτέχνες που πραγματικά στηρίζουν την σκηνή αυτή και όχι σε αυτούς που επιδιώκουν την ευφήμερη επιτυχία συνεργαζόμενοι με εγχώριους «pop stars». Στους FlyByWire τα φωνητικά σε σημεία δυστυχώς μοιάζουν «άχρωμα» με εξαίρεση όταν «αγρειεύουν» όπου ταιριάζουν περισσότερο με το nu-metal ύφος της μπάντας.
Καταλήγοντας, το "Χ-isosi" είναι ένας δίσκος ασυνήθιστος για τα ελληνικά δεδομένα που έρχεται όμως καθυστερημένα όσον αφορά την παγκόσμια rock μουσική σκηνή. Όσοι βρίσκουν ακόμα ενδιαφέρον στο nu-metal ή ακόμα και νεότεροι που ανακαλύπτουν το συγκεκριμένο μουσικό ύφος σήμερα θα βρουν ενδιαφέρουσα την κυκλφορία αυτή.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
