Savage Circus

Είναι γεγονός ότι τρέφω τεράστια λατρεία για τη μουσική των Blind Guardian. Βασικά, είναι ένα από τα ελάχιστα γκρουπ που με εκφράζουν σε τέτοιο βαθμό. Παρόλα αυτά, η πορεία τους τα τελευταία χρόνια ομολογώ πως δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Τα τελευταία έτη δε, όταν ο Thomen Stauch σχημάτισε τους Savage Circus και μετέπειτα αποχώρησε από τις τάξεις των Guardian, πλήθος ερωτηματικών γεννήθηκε στους κύκλους των οπαδών.

Η κυκλοφορία του "Dreamland Manor" της νέας αυτής μπάντας διέλυσε όλα τα ερωτηματικά. Ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι ο Thomen δεν ήταν ικανοποιημένος με την πορεία των Guardian και επέλεξε να κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο, πίσω στην εποχή του "Tales From A Twilight World". Το αποτέλεσμα ήταν κατά τη γνώμη μου ένας φοβερός δίσκος που μάλιστα μου αρέσει πολύ περισσότερο από την τελευταία δουλειά των Guardian. Να μη ξεχνάμε ότι στο γκρουπ συμμετέχουν δύο μέλη από τους Persuader, μπάντα που εδώ και αρκετά χρόνια ακολουθεί τα ίδια χνάρια...

Παρόλα αυτά, δεν ξέρω κατά πόσο ήταν καλή κίνηση η κυκλοφορία του dvd "Live In Atlanta". Πρώτον, η μικρή του διάρκεια είναι κάτι το λογικό, αφού έως τώρα έχουν κυκλοφορήσει μόνο ένα studio album. Δεύτερον, πάσχει πολύ από θέμα σκηνοθεσίας. Εστιάζεται πολύ στον Piet Sielck, ο οποίος είναι αρκετά στατικός όσον αφορά τη σκηνική παρουσία (και βασικά κάποιος πρέπει να του πει να κόψει αυτές τις γκριμάτσες που κάνει). Αν συνυπολογίσουμε τις λίγες για αυτό το εγχείρημα κάμερες που χρησιμοποιήθηκαν, το αποτέλεσμα είναι φτωχό από θέμα εικόνας. Συγκριτικά με αυτό το dvd, γενικά έχω δει καλύτερες λήψεις από show που έχουν τραβηχτεί για τηλεοπτικούς σκοπούς.

Όσον αφορά το το set list, αυτό περιλαμβάνει ολόκληρο το ντεμπούτο συν μία διασκευή που μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Αναφέρομαι στο "Ca Plane Pour Moi", που αν και ιδανικό τελείωμα για το set τους, όσο να 'ναι μου θύμισε την αντίστοιχη ιδέα που είχαν οι Blind Guardian με το "Barbara Ann". Δηλαδή, κάπου σα να το παρακάνουν. Δικαιολογείται λόγω Thomen η όλη τους εμμονή με το ύφος των Guardian, αλλά ως ένα βαθμό. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο πάντως, η εκτέλεση ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετική. Για όσους ενδιαφέρονται, το κομμάτι αυτό υπάρχει και στην ιαπωνική έκδοση του "Dreamland Manor" ως bonus track.

Όσον αφορά τα υπόλοιπα extras, περιλαμβάνεται το video clip του "Evil Eyes" (πραγματικά δε έχω ξαναδεί σε video clip την κάμερα να δείχνει τόσο πολύ τον drummer) και κάποια πλάνα είτε από το live (ως bootleg μορφή), είτε από το πώς περνούσαν τον καιρό τους στην πόλη. Με λίγα λόγια έχουμε ένα μικρό documentary, που όμως είναι εντελώς ανούσιο για μένα. Τέλος, το slideshow είναι μία προσθήκη τύπου «βάλαμε και μερικές φωτογραφίες να γεμίσουμε το menu».

Και για το τέλος κράτησα το μεγαλύτερο μειονέκτημα: στο live δεν παίζει ο Thomen! Δηλαδή έλεος! Άντε να υποθέσουμε ότι το όλο αυτό έργο είναι προχειροφτιαγμένο λόγω του μικρού μεγέθους, ως εταιρίας, της Dockyard1. Με αυτή την αβάσιμη υπόθεση εξηγούνται (αλλά δε δικαιολογούνται) πολλά από όσα ανέφερα. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι η απουσία του Thomen από το live είναι εντελώς αδικαιολόγητη. Δε γνωρίζω γιατί απουσίαζε από το line-up, αλλά δε μπορεί η «μορφή» της μπάντας να λείπει από κάτι τέτοιο. Είναι σα να λέμε π.χ. ότι οι Iron Maiden θα γύριζαν dvd δίχως τον Steve Harris.

Το θέμα βασικά δεν είναι ότι το dvd δε μου άρεσε. Έγιναν κατά τη γνώμη μου παιδικά λάθη. Προσωπικά δε νομίζω να ξόδευα τα χρήματά μου σε αυτό, εκτός αν το έβρισκα σε τιμή προσφοράς. Αν θέλετε τη συμβουλή μου για το που να επενδύσετε, η καλύτερη λύση είναι ο δίσκος της μπάντας και τα albums των Persuader (κυρίως το πρώτο και το τρίτο). Είναι κρίμα, επειδή τέτοιες κινήσεις περισσότερο κακό κάνουν στο γκρουπ παρά καλό. Στο κάτω-κάτω, η μουσική μετράει και έως τώρα στο συνθετικό τομέα δείχνουν μόνο ελπιδοφόρα σημάδια. Ας συνεχίσουν έτσι και ας γράψουν το δεύτερο δίσκο. Καλύτερα να αφήσουν τα dvd προς το παρόν...