Sacram

Σοκ και δέος! Δεν ξέρω τι και πως, αλλά όποτε έχει φτάσει φέτος ελληνική κυκλοφορία στα χέρια μου προκύπτει το λιγότερο πολύ καλή και οι Sacram δεν ανήκουν στην κατηγορία αυτή διότι είναι υπερβολικά καλοί! Πέρασαν 8 χρόνια από την πρώτη τους demo κυκλοφορία με τίτλο "Desert Sea" και η πρώτη «επίσημη» εμφάνισή τους στα δισκογραφικά δρώμενα με το αυτοχρηματοδοτούμενο "Far Away" με πήρε και με σήκωσε, με έστειλε μακριά, πολύ μακριά...

Η μελαγχολική επιθετικότητα του τραγουδιστή τους, το «γλυκό» αυτό καφριλίκι, ο αγαπημένος «βόθρος» αν προτιμάτε, είναι από τα δυνατότερα χαρτιά της μπάντας, ο οποίος όμως δε θα στεκόταν μόνος του, αν και τα υπόλοιπα μέλη δεν του έδιναν την ώθηση με το παίξιμό τους, με το μελωδικό, τεχνικό death που κάποιες φορές φτάνει και στα δυσδιάκριτα όρια του black ελέω "Non Serviam" εποχής! Το ομότιτλο τραγούδι είναι μία από τις καλύτερες φετινές συνθέσεις και τα επικά του ακουστικά μέρη είναι οι προάγγελοι της ανατριχίλας, όμοια μ' εκείνη που συνοδεύει τις ακροάσεις Bathory, Primordial, Moonsorrow και λοιπής συνομοταξίας. Η εισαγωγή του, δε, σε «anathemaτίζει» όσο ακριβώς χρειάζεται, ένα λεπτό που δίνει τη σειρά του σε refrain Made in Sakis (Tolis).

Στο σύνολό του όμως το "Far Away" πρόσκειται σε πιο death φόρμες, με τα "Family" και "Everything Splinters" να είναι καθαρά της σχολής του αείμνηστου Chuck Schuldiner, με στίχους που πονάνε, υποδεικνύοντας ταυτόχρονα τους πραγματικούς ενόχους: "...Father, Mother, where were you... when I was falling all alone?". Παρ' όλη την απαισιοδοξία του "Everything Splinters", είναι ο τέλειος septicός επίλογος σε μια άριστη δουλειά, και από πλευράς artwork, η οποία με στενοχώρησε μόνο και μόνο για την έλλειψη περισσότερων συνθέσεων, αλλά mini cd είναι αυτό, που θα πάει, θα βγει και το full length, έτσι δεν είναι παίδες;

Μέχρι τότε όμως κάντε έναν ελάχιστο κόπο και πληκτρολογήστε www.myspace.com/sacrammusic πρώτα για να ακούσετε κι εσείς τη μουσική πρόταση ενός εκ των πλέον ελπιδοφόρων ελληνικών συγκροτημάτων και δευτερευόντως να την αποκτήσετε αν κι εφόσον οι κύριοι Πασχάλης - Γιάννης - Σίμος - Μιχάλης και Ντίνος καταφέρουν να σας πείσουν, κάτι που μόνο δύσκολο δεν είναι. Τα σέβη μου...