Slift

Ummon

Vicious Circle and Stolen Body (2020)
Ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα μας βάζει στην τροχιά του χάους
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι μέρες πανδημίας και εγκλεισμού είναι εδώ και όλοι ψάχνουν τρόπους να γεμίσουν τον ακάλεστο επισκέπτη που λέγεται ελεύθερος χρόνος μέσα στο σπίτι. Επειδή οι περισσότεροι από εμάς δεν ζούμε σε βίλλες αλλά διαμερίσματα που περικλείονται από τέσσερις τοίχους ψάχνουμε μουσικές διεξόδους. Η ψυχεδελική ροκ από τα '70s μέχρι σήμερα φαντάζει ιδανική επιλογή για μουσικά αστρικά ταξίδια. Οι Slift κάνουν μια υπέροχη παρέμβαση σ’ αυτό το είδος της μουσικής ενισχύοντάς το με το απαραίτητο γκάζι, τελειοποιώντας μια φρενήρη φουτουριστική περιπλάνηση στις διαστημικές μελωδίες.

Οι Slift ξεκίνησαν το 2016, είναι μια τριμελής μπάντα φίλων από την Τουλούζη της Γαλλίας οι οποίοι πριν ιδρύσουν αυτό το συγκρότημα έπαιζαν σε diy punk μπάντες, γεγονός που δικαιολογεί τα παθιασμένα ξεσπάσματά τους πάνω στα μουσικά όργανα. Πριν ακούσω ολοκληρωμένα τον δίσκο τους πέτυχα μια live perfomace τους στο διαδίκτυο και απόλαυσα ένα συγκρότημα που ψάχνεται με την krautrock, την ψυχεδέλεια και την garage rock και γουστάρει πάρα πολύ. To 2018 κυκλοφόρησαν το "La Planète Inexplorée" το οποίο ήρθε μετά από το πρώτο τους LP, "Space Is The Key". Μέσα από τα κομμάτια τους αντιλαμβανόμαστε πως οι τύποι άκουσαν το "Electric Ladyland" του Jimi Hendrix και έσπευσαν να δημιουργήσουν κάτι που να εμπεριέχει αυτοσχεδιασμό, trippy κουλτούρα, παιχνιδιάρικα riffs και καθαρές μπασογραμμές. Μ’ αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε και το καινούργιο τους άλμπουμ, "Ummon", το οποίο είναι καλογυαλισμένο και σφύζει από εναλλαγές πεταλιών και εφέ κιθάρας. Η ανατίναξη του μυαλού ξεκινάει ακούγοντας το κομμάτι "It's Coming...". Πρόκειται για ένα αέναο τζαμάρισμα που έχει στόχο τον εθισμό του ακροατή στον τρόπο παιξίματος της μπάντας. Το μυαλό αντιλαμβάνεται το ερέθισμα των αρχαίων εξωγήινων μελωδιών και μπαίνει στην τροχιά του χάους. Οι Slift είναι από τα συγκροτήματα που η μουσική τους νομίζεις πως κάνει τις αισθήσεις σου πιο έντονες και καταλήγεις να λειτουργείς βάσει των καταιγιστικών τους riffs.

Ελπίζω, αν δεν το έχετε ήδη ζήσει, να πάτε να παρακολουθήσετε μια πρόβα μιας μπάντας και να ακούσετε από κοντά το αλισβερίσι από μελωδίες και τόνους που κάνουν μεταξύ τους οι μουσικοί όταν θέλουν να δημιουργήσουν έναν ρυθμό. Το αίσθημα που δημιουργείται στην ατμόσφαιρα αποτυπώνεται στο τραγούδι "Citadel on a Satellite", το οποίο περιέχει τη μουσική συζήτηση των Slift πάνω στην ψυχεδελική ροκ καταλήγοντας σ’ ένα άρτιο αποτέλεσμα γεμάτο heavy rock υπαινιγμούς, hard rock εκρήξεις και σ' ένα μαγευτικό ουράνιο θόρυβο. Η κιθάρα είναι ανήσυχη και στροβιλίζεται ανάμεσα στο μπάσο και στα τύμπανα στο "Thousand Helmets of Gold" προετοιμάζοντας τον ακροατή για την ανύψωση που θα ακολουθήσει μέχρι το τέλος του δίσκου. Λατρεύω τον τρόπο με τον οποίο ξεκινούν να φτιάξουν ένα κλασσικό heavy rock κομμάτι και κάπου στο τέλος χάνονται σ’ ένα trippy ουτοπικό αυτοσχεδιασμό αποδεικνύοντας ότι το μπάσο είναι ο πρωταγωνιστής σε τέτοιες περιστάσεις.

Το "Ummon" είναι ένας πολύπλευρος δίσκος καθώς τα κομμάτια "Sonar" και "Dark Was Space, Cold Were the Stars" χαρακτηρίζονται από απαλά και γλυκά χαρακτηριστικά ενώ επενδύονται με την προσθήκη δεύτερων γυναικείων φωνητικών εξαναγκάζοντας τις νότες να κινηθούν πάνω από μια τζαζ υποψία. Επίσης, θα έλεγε κανείς ότι οι Slift λούζονται με φως από το φάντασμα του κιθαρίστα Rutger Smeets των Sungrazer ακούγοντας τις stoner πλευρές τους στο κομμάτι "Hyperion" το οποίο αγκαλιάζει ακόμη και πτυχές της krautrock. Μέσα απ’ αυτόν τον δίσκο δημιουργείται ένας κόσμος που ενώνει την πραγματικότητα με την φαντασία ενώ οι στίχοι του εμπίπτουν στην επιστημονική φαντασία καθώς η μπάντα έχει δηλώσει πως εμπνέεται βλέποντας ταινίες και διαβάζοντας βιβλία αυτού του είδους. Κάθε ελάχιστη μετακίνηση του wah-wah ισοδυναμεί με μια μικρή λύτρωση για τον αποδέκτη του "Ummon" που είναι ένα δημιούργημα βυθισμένο στην έξαψη του ψυχεδελικού ήχου. Αφού λοιπόν εξουθενώθηκαν αποκαλύπτοντας τις ορμές τους στα κομμάτια "Aurore aux confins" και "Son Dông's Cavern" καταπιάνονται με τελετουργικές μελωδίες συνθέτοντας χαοτικά ηχοτοπία μέχρι τα τύμπανα να δώσουν το σήμα για το τελευταίο κομμάτι "Lions, Tigers and Bears" και οι Slift να κάνουν την υπόκλισή τους μέσα από κραυγές, παροξυσμό και space παράνοια. Πρόκειται για μια αδιαμφισβήτητα καλλιτεχνική επιτυχία.

  • SHARE
  • TWEET