Earth Rot

Οι Αυστραλοί Earth Rot, επιδίδονται σε ένα ιδιαίτερο κράμα blackened death metal, το οποίο ομολογουμένως λειτουργεί στην πράξη εξίσου καλά με την σύλληψη του στο μυαλό της μπάντας. Ακριβολογώντας, οι Earth Rot συνδυάζουν κλασικό death metal σχολής Στοκχόλμης (δηλαδή Sunlight Studios), με πιο μελωδική black metal αισθητική, όπως αναδείχθηκε και αυτή στην Σουηδία. Στον τρίτο τους δίσκο, "Black Tides Of Obscurity", επιτυγχάνουν να εντείνουν ταυτόχρονα και τις δυο όψεις του ηχητικού τους νομίσματος, με το αποτέλεσμα να τους δικαιώνει πλήρως.

Παρατηρώντας το εξώφυλλο, που διαθέτει και ένα επιβλητικό τραγί όπως βλέπετε, καθώς και τον τίτλο, αμέσως σκέφτηκα πως το Perth από το οποίο κατάγονται, θα διαθέτει ωραίες παραλίες για surf. Πριν προλάβετε να απορήσετε ως προς την σχέση με τον ήχο της μπάντας, αξίζει μνείας η στιχουργική τους προσέγγιση. Αντί να αναλώνονται σε έναν κλισέ αποκρυφισμό, ειδικά για τα δεδομένα του ιδιώματος, επιχειρούν μέσω μεταφορών, να παρουσιάσουν ένα πιο αφηρημένο σχολιασμό της μίζερης καθημερινότητας, κάτι που φυσικά, χωρίς να συγκλονίζει, αποτελεί μια σαφή διαφοροποίηση, ειδικά ως προς τον τρόπο που το περίφημο escapism λειτουργεί στον ακραίο ήχο. Συνεπώς, θεωρώ ευφυή την αξιοποίηση εξωφύλλου και τίτλου.

Στα 45 λεπτά που διαρκεί ο δίσκος, το επόμενο στοίχημα που καλείται η μπάντα να κερδίσει, είναι αυτό της συνοχής και του αμείωτου ενδιαφέροντος. Με τον ήχο τους, να θυμίζει αρκετά, ως προς την death metal πλευρά του και πιο συγκεκριμένα το πελώριο groove, τους '90s Entombed, και εν γένει, τους τρεις πρώτους αλάνθαστους δίσκους των Necrophobic, το βάρος πέφτει εξατομικευμένα στις συνθέσεις. Σε αυτόν τον τομέα, οι Earth Rot κινούνται επίσης αξιοπρεπώς. Η διαδοχή των συνθέσεων, επιτρέπει στον ακροατή, να συντονιστεί με τον εναρκτήριο καταιγισμό, να αναζητήσει τις πιο ενδιαφέρουσες ηχητικά στιγμές περί τα μέσα του δίσκου, ενώ οι μεγαλύτερες ηχητικές αποκλίσεις, εμφανίζονται στην αρχή και στο φινάλε του "Black Tides Of Obscurity".

Η έναρξη του δίσκου με το "Dread Rebirth", κυρίως mid tempo, επιτρέπει με τα αρπίσματα της να αναδυθεί από τον ωκεανό η μαυρίλα της μπάντας. Η συνθετική τους προσέγγιση αυτόματα τους αποτρέπει να ονομαστούν κλώνοι της σχολής της Στοκχόλμης, φανερώνοντας και στον πιο δύσπιστο τις προοπτικές τους. Περί τα μέσα του δίσκου, η μπάντα εξισορροπεί τα επιβλητικά, σχεδόν επικά μαυρισμένα lead της με τον ρυθμικό όγκο που την διακατέχει, χτίζοντας μια εξαιρετική ένταση. Το "Unparalleled Gateways To Higher Obliteration", αν και ελαφρώς υπερφορτωμένο αποπνέει ταυτότητα, ενώ στο "Ancestral Vengeance" η μπάντα πιάνει κορυφές δισκογραφίας. Υπάρχουν όμως στιγμές στις οποίες η μπάντα επιδίδεται σε ένα καλώς εννοούμενο καφριλίκι, όπως στα βγαλμένα από τις ένδοξες μέρες του σουηδικού death metal, "Mind Killer" και "The Cape Of Storms", του οποίου το κλείσιμο θα θυμίσει μέχρι και King Diamond.

Το κλείσιμο του δίσκου με το "Out In The Cold", λειτουργεί ως επίλογος, ως μια απόπειρα παγίωσης της τελικής αίσθησης του δίσκου. Ηχητικά, αποξενώνεται από τον πυρήνα του δίσκου, η σχεδόν Tom Waits όμως αύρα του, το καθιστά απολύτως ταιριαστό. Τραγούδια όπως το συγκεκριμένο, καθώς και η τοποθέτηση του στο τέλος του δίσκου, αποδεικνύουν περίτρανα πως οι Αυστραλοί δεν επιχειρούν βιαστικές δισκογραφικές κινήσεις. Είναι κρίμα τέτοιοι δίσκοι να ακουστούν μόνο από νεότερους οπαδούς των Bloodbath. Δίσκοι όπως το "Black Tides Of Obscurity", είναι φρέσκες, σημαντικές προσθήκες σε μια χρονιά και έναν ήχο που χρειάζονται διαρκώς αναζωογονητικές ενέσεις. Ο νέος δίσκος των Earth Rot είναι ιδιαίτερος, προσφέροντας ένα ξεχωριστό κράμα black/death metal, ικανό να μείνει με τον ακροατή για καιρό ακόμα.

Bandcamp