Warsong

Caravan (EP)

Erste Theke Tontrager / Sabotage / Doomtown (2012)
Από τον Nτίνο Παυλίδη, 19/12/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Μία ανάσα μας χωρίζει από το τέλος του κόσμου όπως αυτόν γνωρίζουμε κι εμείς, ανίκανοι να προβλέψουμε το τι θα ακολουθήσει, εξακολουθούμε να ασχολούμαστε με μουσικές, δίσκους, συναυλίες και άλλες τέτοιες ρομαντικές ιστορίες, αιώνια πιστοί σε κάποιες κλασικές μας αξίες. Ίσως, πράγματι, αυτό που μένει στη ζωή να είναι τα αγαπημένα μας πρόσωπα και αυτό το κάτι που μοναδικά θα ερεθίσει και θα διεγείρει τον νου και την καρδιά μας, είτε αυτό αποκαλείται κινηματογράφος, είτε λογοτεχνία, είτε μουσική. Για μένα, και όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτό το κάτι ήταν πάντοτε η μουσική, το punk rock και το hardcore και όλος ο κόσμος που έχει υφανθεί γύρω από τα τεράστια αυτά μουσικά ιδιώματα αλλά και κινήματα. Έτσι, λοιπόν, μία ανάσα πριν από το τέλος του κόσμου, όπως αυτόν γνωρίζουμε, επιλέγω για άλλη μία φορά (την τελευταία;) να μιλήσω για μουσική. Να μιλήσω για μία αγαπημένη μπάντα και έναν αγαπημένο δίσκο που δεν έχει πάψει να με συντροφεύει εδώ και πολλούς μήνες, εδώ και πολλά συννεφιασμένα μεσημέρια.

Πρόκειται για τους Ισπανούς Warsong από την Zaragoza και την φετινή τους κυκλοφορία με τίτλο "Caravan". Το 12" αυτό EP αποτελεί την δεύτερη κατά σειρά κυκλοφορία των Ισπανών μετά το πανέμορφο αναγνωριστικό ντεμπούτο άλμπουμ τους, "Ancient Times", στο οποίο η μπάντα προσπάθησε να μας παρουσιάσει τις ιδέες της, τις επιρροές της, τον ήχο της, και γενικότερα αυτό που θέλει να βγάλει προς τα έξω, τόσο καθαρά μουσικά, όσο και σε ζητήματα ατμόσφαιρας και feeling. Αυτό φάνηκε να το πέτυχε αρκετά ικανοποιητικά, μέσα από όμορφες συνθέσεις και συμπαθητικά τραγούδια, χωρίς όμως να με πείσει οριστικά ότι ήρθε σε αυτόν τον κόσμο για να μείνει και να ξεχωρίσει.

Για καλή μας τύχη όμως και προς δική μου μεγάλη έκπληξη, οι Ισπανοί είχαν γερά κρυμμένο τον άσσο στο μανίκι. Ο άσσος αυτός είναι το εν λόγω φετινό τους EP και τα πέντε φανταστικά κομμάτια που αυτό περιλαμβάνει, με τα οποία κατάφεραν να δείξουν -με τον καλύτερο δυνατό τρόπο- ότι δεν είναι σε καμία περίπτωση τυχαίοι σε αυτό που κάνουν και ότι το μέλλον μπορεί να γίνει αποκλειστικά δικό τους. Δεν καταπιάνονται με κάτι το πρωτόγνωρο και εξωπραγματικό. Μουσικά κινούνται στο punk rock που γεννήθηκε και άνθισε στο Portland της Αμερικής χάρη στους ντόπιους ήρωες Wipers, από τους οποίους μάλιστα, φαίνεται να έχουν ολοκληρωτικά επηρεαστεί, κλείνοντας τον δίσκο τους με τη διασκευή "Window Shop For Love".

Παρ' όλα αυτά και παρά την ολοφάνερη αυτή επιρροή στη μουσική τους, ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζουν τον συγκεκριμένο ήχο είναι μοναδικός και τελείως προσωπικός. Εκτός του ότι έκαναν την υπέρβαση και μπόλιασαν αυτό τον ήχο με δικές τους αυθεντικές εμπνεύσεις - πράγμα αληθινά δύσκολο καθ' ότι το είδος είναι χιλιοπαιγμένο, κατάφεραν να τον ντύσουν έξυπνα, εστιάζοντας σε τσαχπινιές και μικρολεπτομέρειες σχετικές με την παραγωγή. Θέλω να πω ότι η χροιά των φωνητικών και ο τρόπος με τον οποία τραγουδούνται, σε συνδυασμό με την καθαρότητα του μπάσου και την γλύκα αυτών των τρομερών, και σε σημεία εξωτικών, leads που διαθέτουν, είναι το κάτι άλλο!

Καταφέρνουν μέσα από μικρά και απλά πράγματα να ξεχωρίσουν από τον όχλο και να παίξουν κάτι το οποίο θα σου μείνει για πολλούς μήνες μετά. Πολλές φορές δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο. Δεν αρκεί να παίξεις μελωδικά, αλλά να ξέρεις πώς να χειρίζεσαι την μελωδία. Να ξέρεις πώς πρέπει να ακουστεί, πώς πρέπει αυτή να ηχεί, να ξέρεις με τι leads αλλά και τι φωνητικά θα τη συνοδεύσεις. Να ξέρεις πόσο θα την κρατήσεις και που θα την σταματήσεις. Να ξέρεις τι όργανα και τι εξοπλισμό θα χρησιμοποιήσεις, και τέλος να ξέρεις και με τι ανθρώπους θα συνεργαστείς. Για την ιστορία και μόνο, το master του δίσκου έγινε από τον Hajji Husayn, μέλος των Red Dons και ο πλέον ειδικός στον συγκεκριμένο ήχο.

Η ουσία βρίσκεται όμως στους ίδιους τους Warsong. Είναι μία μπάντα η οποία συμβαίνει τώρα και η οποία αξίζει όσο λίγες. Είναι μία μπάντα η οποία καταφέρνει μέσα από μια σκοτεινή ατμόσφαιρα να βγάλει ένα πιο χαρωπό και ανεβαστικό feeling, σαν να μας λέει ότι δεν θέλει να χάσει το κέφι της σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Και πράγματι αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι. Αντί να κυριευόμαστε από την ανησυχία, τον φόβο και την αβεβαιότητα που επικρατούν γύρω, είναι καλύτερο να διατηρούμε την ψυχραιμία και το κέφι μας και να βλέπουμε φως στο απέραντο σκοτάδι που απλώνεται μπροστά μας. Ο χρόνος είναι μετρημένος. Το τέλος του κόσμου, όπως αυτόν γνωρίζουμε, πλησιάζει. Δώστε σημασία σε πράγματα και ανθρώπους που αξίζουν, σε πράγματα και ανθρώπους που σας γεμίζουν. Όσο είναι καιρός.
  • SHARE
  • TWEET