Voodoo Healers

Δύσκολα τα πράγματα. Εδώ και χρόνια η Ελλάδα (ή μήπως ολόκληρος ο πλανήτης) πάει από το κακό στο χειρότερο. Μέσα σε μια κρίση αισιοδοξίας και αναζητώντας μανιωδώς το μοναδικό φως που θα μας βγάλει επιτέλους από το αδιέξοδο, καταλήξαμε σε μια μεγάλη και σημαντική διαπίστωση. Το μόνο θετικό από την υπάρχουσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση που προβληματίζει τους πάντες είναι ότι με τον εύκολο ή τον δύσκολο τρόπο μαθαίνουμε να αρκούμαστε ξανά στα λίγα, στα απλά και απαραίτητα.

Κάπως έτσι ένοιωθαν και οι punks κάποτε. «Είχαν φτάσει να παίζουν σε κάτι θέατρα ή να σολάρουν τρεισήμισι ώρες. Ευτυχώς βγήκαν οι πανκ κι έπαιζαν ένα κομμάτι με την ψυχή τους.» Αυτά δήλωσε πριν μερικές μέρες μια από τις σημαντικότερες rock φυσιογνωμίες της Θεσσαλονίκης αναφερόμενος στην ανανεωτική πνοή που πρόσφερε το punk στην rock μουσική. Με τον ίδιο τρόπο φαίνεται να λειτουργούν και οι Voodoo Healers στους οποίους δεν αρέσουν τα πολύπλοκα. Rock 'n' roll παίζουν, rock 'n' roll νιώθουν, για το rock 'n' roll ζουν και αναπνέουν.

Και εσύ που ψάχνεις την νέα ανακάλυψη του punk / rock 'n' roll, δεν θα την βρεις στα ράφια των δισκοπωλείων / παντοπωλείων, στις μεγάλες αρένες και στις πολυεθνικές. Θα την βρεις κάπου εκεί έξω, στα underground κλαμπάκια όπου θα ζήσεις την μουσική σε όλο της το μεγαλείο, θα πάρεις τον δίσκο χέρι με χέρι αφού πρώτα γνωρίσεις την μπάντα στο merchandise stand.

Οι Voodoo Healers εδώ και μια δεκαετία αλωνίζουν την Ελλάδα και την Ευρώπη με σκοπό να διαδώσουν την μουσική τους. Δεν περιμένουν την επιτυχία να χτυπήσει την πόρτα τους, ούτε το ελληνικό κοινό να «διογκώσει» το όνομά τους ώστε κάποτε να γίνουν γνωστοί και στο εξωτερικό. Φορτώνουν το βανάκι με όργανα, μπαγκάζια, merch και πάνω από όλα θετική ενέργεια και όρεξη, γεμίζουν βενζίνες και όπου τους βγάλει ο δρόμος. Ακόμα και την στιγμή που γράφεται το κείμενο αυτό, κατά πάσα πιθανότητα γεμίζουν μπαταρίες πριν εξορμήσουν για άλλη μια φορά σε Σερβία, Γερμανία, Πολωνία και ένα σωρό άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Το "First You Dream After You Die" αποτελεί το τρίτο full length άλμπουμ τους, πρώτο για την γερμανική "True Trash" και περιέχει μια ντουζίνα punk / high energy rock 'n' roll συνθέσεις. Με το μυαλό στους Clash, Stooges, Ramones και MC5 ασχολούνται με την μουσική που και οι ίδιοι αγαπούν χωρίς περιττές κινήσεις εντυπωσιασμού. Στακάτο rhythm section, φουριόζικες κιθάρες, φωνητικά και στίχοι απόλυτα ταιριαστά στο ύφος της μπάντας. Στην πλειοψηφία του, το άλμπουμ κινείται, όπως θα ήταν και αναμενόμενο σε γρήγορες ταχύτητες αν και υπάρχουν κάποια mid-tempo διαλλείματα όπως το "Highway Love" ή το "Big City Heartbreak Blues". Ιδιαίτερη μνεία αξίζει το αυτοβιογραφικό και anthem-ικό "Punk Rock Rebel Song" με το πιασάρικο ρεφρέν του το οποίο θεωρείται δεδομένο ότι θα τραγουδηθεί δυνατά στις επερχόμενες συναυλίες της μπάντας.

Δώδεκα συνθέσεις, απλές και κατανοητές, γεμάτες ενέργεια και συναίσθημα. Ένας δίσκος που περιέχει δείγματα από όλο το φάσμα του punk rock, που μπορεί να σας θυμίσει από New Model Army και Vibrators μέχρι Social Distortion και Dead Kennedys αλλά τελικά θα ικανοποιήσει  εύκολα τους οπαδούς του είδους.