Umbra Vitae

Οι Umbra Vitae σε περίπτωση που το όνομά τους δεν σας μαρτυρά κάτι απευθείας, αποτελούν το side project του τιτάνα Jacob Bannon των Converge, όταν αυτός θέλει να εκφράσει μια λιγότερο δραματική και περισσότερο λυσσαλέα εκδοχή της μουσικής που του αρέσει να τραγουδά. Δεν αποτελεί βέβαια το μόνο γνωστό όνομα το οποίο συμμετέχει στους Umbra Vitae, μιας που το συγκρότημα ολοκληρώνουν οι Mike MacKenzie, Greg Weeks (Beyond The Sixth Seal), Saun Martin (Wear Your Wounds, ex-Hatebreed) και Jon Rice (Uncle Acid And The Deadbeats). Αυτή η παντοδύναμη πεντάδα βρίσκει τη σύνδεση με τις death metal καταβολές της στους Umbra Vitae, σε ίσως τον πιο παραδοσιακό metal ήχο με τον οποίο καταπιάνονται σε όλες τους τις δουλειές.

Η πρώτη κυκλοφορία των Umbra Vitae, "Shadow Of Life" ξάφνιασε θετικά όποιον περίμενε κάτι ίσως λίγο περισσότερο πειραματικό από τους συγκεκριμένους κυρίους, μιας που έφερνε με έναν πολύ σύγχρονο τρόπο στο προσκήνιο ήχους που έχουμε συνηθίσει να ακολουθούν σχεδόν πάντα ιδιαίτερες πεπατημένες. Ευτυχώς, το death metal φαίνεται να έχει βρει το χώρο τα τελευταία χρόνια να καταστήσει τον εαυτό του ένα μουσικό είδος που έχει δυνατά θεμελιωμένη θέση στο σκληρό ήχο του 2020φεύγα, και προσπάθειες σαν αυτές των Umbra Vitae αποτελούν λαμπρά παραδείγματα. Σε ένα concept συνέχειας με την προηγούμενη δουλειά τους, ο δεύτερος δίσκος τους τιτλοφορείται "Light Of Death" και εντυπωσιάζει σίγουρα απευθείας από το αισθητικά αψεγάδιαστο εξώφυλλό του – αλλά και με το μανιασμένο προπομπό του δίσκου, "Belief Is Obsolete".

Η μεγάλη μαγεία του "Light Of Death", είναι το πόσο, για σαρανταπέντε ολόκληρα λεπτά δεν σε αφήνει να ξεκουραστείς. Η απρόσκοπτη κιθαριστική ορμή του κι ένας Banon που τόσο αβυσσαλέο δεν τον έχουμε ξαναδεί ούτε στις πρώτες μέρες των Converge, δεν μοιάζουν να σταματούν σε σχεδόν κανένα σημείο του δίσκου – κομμάτια όπως τα "Past Tense" "Anti-Spirit Machine" και "Twenty-Twenty Vision" βροντοφωνάζουν ότι η hardcore αισθητική είναι η ιδανική για να γράψει καλά death metal κομμάτια στο σήμερα. Αυτή η αισθητική, κάνει περισσότερο έκδηλη της παρουσία της σε στιγμές όπως τα "Algorithm Of Fear", "Nature Vs Nurture" και "Empty Vessel" – με το τελευταίο σε λιγότερο από δύο λεπτά να καταφέρνει να αποτυπώσει ολόκληρο το χρονογράφημα του ακραίου ήχου. Αν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει κάποιο σημείο να ξαποστάσεις στιγμιαία, αυτό θα ήταν το "Velvet Black" όπου οι ρυθμοί χαλαρώνουν για μοναδική φορά, ή αλλιώς, πως θα ακουγόντουσαν οι Deftones αν έπαιζαν death metal και έγραφαν ένα κομμάτι με solo για παλαιικούς μεταλλάδες. Άντε ίσως και η ακουστική κιθαριστική εισαγωγή του "Cause And Effect" που παραπλανεί πως η μουσική θα γυρίσει σε κάτι άλλο – αλλά όχι, οι Umbra Vitae έχουν έρθει έτοιμη να μη σε αφήσουν σε δευτερόλεπτο ησυχίας.

Φυσικά, όλοι αυτοί οι αδυσώπητοι ήχοι λάμπουν σε κάθε τους λεπτομέρεια κάτω από το λαμπρό φως αυτή τη φορά όχι του θανάτου όπως στον τίτλο του δίσκου, αλλά της παραγωγής του – ποιανού άλλου σε κυκλοφορία του Bannon και της Deathwish - Kurt Ballou. Δεν νομίζω πως χρειάζεται να επεκταθώ, ο άνθρωπος μπορεί να φτιάξει πεντακάθαρη παραγωγή ακόμη και με μοναδικό εργαλείο έναν κουβά άμμο. Αν ψάχνεις για έναν από άκρη σε άκρη καλογραμμένο δίσκο να σε τσιτώσει χωρίς σταματημό, να σε κουράσει μα στο τέλος να βγεις νιικητής, μην ψάξεις πιο πέρα. Το "The Light Of Death" είναι ακριβώς αυτό που αναζητούσες.

Bandcamp | Spotify