Trixter

New Audio Machine

Frontiers (2012)
Από τον Γιάννη Βόλκα, 30/04/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Trixter από το New Jersey δημιουργήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του '80 και μέσα σε λίγα χρόνια κατάφεραν να τοποθετήσουν το δικό τους λιθαράκι στο πολύχρωμο (για να μην πούμε παρδαλό) ψηφιδωτό που περιλάμβανε το αμερικανικό, κυρίως, hard rock. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους ήταν πραγματικά ένας πολύ αξιόλογος δίσκος ο οποίος όμως είχε την ατυχία να κυκλοφορήσει την ίδια χρονιά με τα "Heartbreak Station" των Cinderella, "Flesh & Blood" των Poison, "In The Heart Of The Young" των Winger και "Stick It To Ya" των Slaughter. Αν και βαρύς ο ανταγωνισμός, οι Trixter κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ορισμένα singles, να κερδίσουν αρκετό airplay στο MTV και να συνοδεύσουν σε περιοδείες τους Poison, Warrant, Firehouse αλλά και τους  Scorpions.

Σύντομη η επιτυχία τους αλλά συνεχίστηκε και με το δεύτερο άλμπουμ τους, "Hear!", και την περιοδεία τους με τους Kiss λίγο πριν η σκηνή του Σηάτλ βρεθεί στην δημοσιότητα και ρίξει σχεδόν όλες τις προαναφερθείσες μπάντες στην αφάνεια. Την αναβίωση  του hard rock δείχνουν να την πιστεύουν πολλοί τα τελευταία χρόνια και η χώρα μας φαίνεται να συμμετέχει ενεργά σε αυτή. Έτσι, οι Trixter επέστρεψαν με δειλά βήματα κυκλοφορώντας ένα live άλμπουμ και μια greatest hits συλλογή προσπαθώντας να διαπιστώσουν αν το έδαφος είναι πρόσφορο για να κλειστούν ξανά, μετά από είκοσι σχεδόν χρόνια στο στούντιο για να συνθέσουν νέο υλικό.

Η Frontiers είναι γνωστή ως μια εταιρεία πιστή στην μουσική που εκπροσωπεί και έτσι δεν θα έχανε ευκαιρία να κυκλοφορήσει το νέο άλμπουμ των Αμερικανών με σχεδόν εξ'ολοκλήρου αυθεντικό line-up αλλά και τις συμμετοχές των Rachel Bolan (Skid Row) και Glen Burtnik (Styx). Οι ίδιοι δείχνουν πρόθυμοι να αρπάξουν πίσω την καρίερα που έχασαν άδικα από την σκηνή του Σηάτλ,κατά την γνώμη ορισμένων. Δεν έχει σημασία αν αυτό συνέβη πραγματικά στο μακρινό παρελθόν, σημαντικό είναι ότι οι Trixter σήμερα δείχνουν ικανοί να κερδίσουν ξανά τους παλιότερους λάτρεις  τους αλλά και να προσθέσουν νέους οπαδούς στο hard rock.

Με το "New Audio Machine" οι Trixter συνεχίζουν ακριβώς στο ίδιο μοτίβο. Μελωδικό hard rock με δυνατά ευκολομνημόνευτα riffs αλλά απομακρυσμένο από sleaze/glam υπερβολές. Με ήχο ελαφρά πιο σύγχρονο αλλά όχι τόσο ώστε να χάσουν την ταυτότητά τους. Με συνθέσεις που η κάθε μία θα σου «κολλήσει» στο μυαλό αλλά και συνολικά με έναν δίσκο που δεν θα σε κουράσει  αν τον ακούσεις ολόκληρο. Αν και το «κράξιμο» θα πέσει βροχή, το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ο Bon Jovi αν είχε μείνει στο παλιότερό του ύφος.

Το πρώτο single "Tattoos & Misery" δεν πιστεύω ότι ήταν και η καλύτερη επιλογή κομματιού αφού ο δίσκος σίγουρα περιέχει καλύτερες συνθέσεις, όπως το εναρκτήριο "Drag Me Down" με τις country κιθάρες του, το εμπορικό, mid-tempo "Live For The Day", αλλά και τα δυναμικά "Get On It" και "Dirty Love".

Οι Trixter έκαναν αυτό που ήταν απαραίτητο για να πραγματοποίησουν μια αξιόλογη επιστροφή. Κυκλοφόρησαν έναν γνήσιο hard rock δίσκο που αν είχε γραφτεί την κατάλληλη εποχή, σήμερα ίσως και να ήταν κλασικός. Το μόνο που απομένει είναι να μάθουμε αν η συγκεκριμένη μουσική έχει ακόμα απήχηση στο κοινό τόσο στο εξωτερικό όσο και στην χώρα μας.
  • SHARE
  • TWEET