The Great Deceiver

Μετά τη διάλυση των (ημίθεων) At The Gates, τα μέλη τους τράβηξαν χωριστούς δρόμους αναζητώντας μία νέα μουσική ταυτότητα. Ο Tomas Lindberg απ' τη μεριά του πορεύθηκε μόνος και σίγουρα αποδείχθηκε το πιο ανήσυχο πνεύμα της παρέας, με τη λίστα των συνεργατών του πλέον να αριθμεί 14 γκρουπ. Σε αυτή τη λίστα ανήκουν μεταξύ άλλων και οι The Great Deceiver, οι οποίοι (μάλλον) αποτελούν το πιο προσωπικό του σχήμα.

Σε γενικές γραμμές το ύφος τους περιέχει στοιχεία από διάφορα ιδιώματα με τις ορολογίες «hardcore», «death metal» και «industrial» να αποτελούν τα κύρια σημεία αναφοράς. Οι επιρροές έως και σήμερα παραμένουν σταθερές, η κατεύθυνση όμως όχι. Όπως συνέβη και με τα δύο προηγούμενα album τους ("A Venom Well Designed" και "Terra Incognito"), για μία ακόμη φορά δε δείχνουν να κατασταλάζουν σε ένα συγκεκριμένο «καλούπι», με το "Life Is Wasted On The Living" να αποτελεί την πιο «συνειδητοποιημένη» (;) έως τώρα δουλειά τους.

Πιάνοντας το θέμα απ' τον «προκάτοχο», το "Terra Incognito" μπορεί να είναι ένας ωραίος δίσκος με μπόλικα καλά κομμάτια, αλλά όσο να 'ναι μου προκαλεί και κάποια ανάμεικτα συναισθήματα. Το "Life..." απ' την άλλη ακούγεται πολύ πιο ώριμο, καθώς τα deathcore και «σουηδικά» στοιχεία συνυπάρχουν με τους όποιους σκόρπιους πειραματισμούς, δίχως η μία πλευρά να παραγκωνίζει την άλλη. Ο straightforward χαρακτήρας ξεφεύγει ελαφρώς απ' τις συμβατικές του φόρμες, όσο δηλαδή χρειάζεται. Τα φωνητικά -ως κερασάκι στην τούρτα- δένουν σούπερ στην όλη φάση με τον Tomas να έχει υιοθετήσει ένα πιο «core» attitude.

Όσον πάλι αφορά τις συνθέσεις καθ' αυτές, θα βρείτε κάμποσες κομματάρες, ενώ τα λοιπά tracks κυμαίνονται σε ένα άλφα καλό επίπεδο. Συγκεκριμένα, τα "The Big Radiating Nothing" και "Home To Oblivion" χαλαρά γκρεμίζουν πολυκατοικίες, με το "Home To Oblivion" να φτάνει τα ποιοτικά επίπεδα των «Γάτων» με περισσή άνεση.

Μιλάμε για τον καλύτερο δίσκο του γκρουπ; Δεν ξέρω, ίσως με πιάσατε πάνω στον ενθουσιασμό. Παρ' όλα αυτά, όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Οι The Great Deceiver κυκλοφόρησαν ένα εξαιρετικό album που σίγουρα αξίζει την προσοχή των γνωστών / αγνώστων εκεί έξω. Άντε, τσεκάρετε το άμεσα. Όχι τίποτ' άλλο, μπήκε το 2008 και όπου να 'ναι ακολουθεί το νέο Disfear. Άλλος «οδοστρωτήρας» από 'κει...