Steve Vai

Νομίζω ότι το πρόσφατο Δελτίο Τύπου τα είπε όλα για τον Steve Vai. Επιγραμματικά αναφέρω ξανά ορισμένα επιτεύγματα του:

- Έχει κερδίσει τρία βραβεία Grammy (1994, 2001, 2009 ως καλύτερος instrumental μουσικός),
- Ήταν συνολικά έντεκα φορές υποψήφιος για βραβείο Grammy,
- Από το 1986 μέχρι σήμερα έχει κερδίσει 40 πρωτιές ως καλύτερος κιθαρίστας στα πλέον έγκριτα μουσικά περιοδικά (Guitar Player, Guitar World κ.α.),
- Είναι ο «εφευρέτης» της επτάχορδης ηλεκτρικής κιθάρας, η οποία σήμερα χρησιμοποιείται κατά κόρον,
- Ξεκίνησε την καριέρα του ως μέλος του συγκροτήματος του Frank Zappa και στους δίσκους του αναφέρεται ως «stunt guitar» ή «impossible guitar parts».

Χαριτολογώντας, αρκετοί αναφέρουν ότι ο Vai είναι ο λόγος που ξεκίνησαν να παίζουν κιθάρα, αλλά και ο λόγος που την σταμάτησαν όταν τον είδαν ζωντανά επί σκηνής! Καθώς ο Vai έχει δικαιωματικά φτάσει στο status «κάνω ό,τι θέλω και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν», δεν προκαλεί έκπληξη ότι το προηγούμενο του άλμπουμ "Real Illusions: Reflections" είχε κυκλοφορήσει το 2005 και το "The Story Of Light" το ετοίμαζε από το 2010 για να κυκλοφορήσει τελικά το 2012. Συμφώνα με τον ίδιο, μερικά τραγούδια πάνε ακόμα πιο πίσω με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το "The Moon And I" που το βασικό μέρος του είχε ηχογραφηθεί στο sound check στη συναυλία του στην Αθήνα το 2000.

Το άλμπουμ είναι κατά βάση instrumental με τον Vai να δίνει λιγότερο χώρο σε shred τεχνικές και μεγαλύτερη έμφαση σε μελωδίες. Βέβαια, ό,τι γνωστή και άγνωστη τεχνική υπάρχει στην κιθάρα, υπάρχει και στο "The Story Of Light" και είναι περιττό να αναφέρεις το εάν παίζει καλά ο Vai. Ένα παράδειγμα είναι το ακουστικό "No More Amsterdam", ένα από τα ελάχιστα τραγούδια που έχουν στίχους. Εκτός από καμιά δωδεκαριά κιθάρες που υπάρχουν στο τραγούδι, υπάρχουν επιπλέον και coral sitar καθώς και ένα παραδοσιακό όργανο από την Νότια Αμερική, όλα αυτά σε συνδυασμό με τη φωνή του Vai και της Aimee Mann.

Αυτό που ξεχωρίζει είναι η διασκευή στο blues τραγούδι "John The Revelator" του Blind Willie Johnson. Το να παίξει ο Vai blues είναι κάτι το πρωτόγνωρο για αυτόν καθώς όπως έχει δηλώσει δεν ήταν οπαδός των blues. Όπως ο ίδιος δήλωσε, έπρεπε να ωριμάσει και να πάει πίσω στις ρίζες των blues για να μπορέσει να τα εκτιμήσει. Μόλις ανακάλυψε τον Blind Willie Johnson τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Οι κυκλοφορίες τέτοιου στυλ από guitar heroes απευθύνονται στους κιθαρίστες που θα κάτσουν να αναλύσουν την κάθε νότα, το εφέ, και γενικά το κάθε μαγικό που κάνει ο εκάστοτε κιθαρίστας, και στους ακροατές που δεν καταλαβαίνουν πολλά από εξειδικευμένα θέματα κιθάρας και θέλουν να ακούσουν ωραία τραγούδια που θα τους μείνουν στο μυαλό. Οι πρώτοι θα το ευχαριστηθούν το "The Story Of Light", ενώ στους δεύτερους δεν νομίζω να αρέσει τόσο το άλμπουμ, καθώς δεν υπάρχει κάποιο τραγούδι που να μπορούν να ταυτιστούν μαζί του όπως για παράδειγμα το "For The Love Of God" ή το "Summer Song" του Satriani.

Στην επερχόμενη συναυλία του Vai θα πας γιατί είναι ο Vai και όχι γιατί κυκλοφόρησε καλό ή κακό άλμπουμ. Είτε το παίξει ολόκληρο είτε καθόλου, για μένα είναι το ίδιο και αυτό. Έτσι αντιμετώπισα και το "The Story Of Light". Αφού το έβγαλε, καλώς και να μην είχε καινούριο άλμπουμ, δεν πειράζει, υπάρχουν αρκετά άλλα στην καριέρα του που μπορούμε να ακούσουμε.