Solefald

Black For Death (An Icelandic Odyssey Part II)

Season Of Mist (2006)
10/01/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Έχοντας κυκλοφορήσει οι Arcturus το "Sideshow Symphonies", έναν δίσκο που ενώ δεν είναι κακός, δε συγκρίνεται δυστυχώς με τις άλλες κυκλοφορίες τους, και με τους Dodheimsgard να ετοιμάζουν το νέο πολυαναμενόμενο δίσκο που λογικά θα συνταράξει για άλλη μια φορά το μεταλλικό ιδίωμα, οι περισσότερες (αν όχι όλες) μεγάλες μπάντες του κινήματος του avant-garde κατά το διάστημα αυτό σιωπούσαν. Ενώ το πεδίο στο χώρο έμοιαζε ομιχλώδες, οι Solefald, όπως και οι ίδιοι το αποκάλεσαν, κυκλοφόρησαν μία 'ισλανδική οδύσσεια' σε δύο μέρη. Εμείς θα επικεντρωθούμε στο δεύτερο μέρος, το λεγόμενο "Black For Death"...

Δεν ξέρω πραγματικά τι να εξυμνήσω πρώτα σε αυτή την εξαιρετική δουλειά. Ο δίσκος περιέχει έγχορδα, όπως βιολί και τσέλο, αλλά και σαξόφωνο και κινείται σε διαθέσεις που περιγράφονται από τα είδη black και folk, με avant-garde χαρακτήρα, σε στυλ της ίδιας συνομοταξίας με τους Arcturus (της νέας αλλά και της παλιάς εποχής τους). Και σα να μην έφταναν αυτά, έχουν συμπεριλάβει και 'soundtrack-ικό' χαρακτήρα σε ορισμένα κομμάτια, αλλά και ορχηστρικό, με το σαξόφωνο ειδικά να δίνει ρέστα στο "Dark Waves Dying"...

Μου άρεσε επίσης το ότι κάποια σημεία στο δίσκο είχαν αρκετά επική διάθεση (επικό metal πιστεύω πως δεν υπάρχει, αλλά μόνο επικό συναίσθημα στη μουσική). Από το πρώτο τραγούδι "Red For Fire, Black For Death" ως το τελευταίο, τον ηχητικό δυναμίτη "Sagateller", ο δίσκος είναι σχεδόν αψεγάδιαστος, θέτοντας έτσι ένα τέλος στη σιωπή και καθαρίζοντας το ομιχλώδες σκηνικό που περιγράψαμε προηγουμένως. Απόκοσμοι, αλλά ταυτόχρονα προσιτοί όσο ποτέ, οι Solefald κατάφεραν να ξεπεράσουν τα ήδη υψηλά standards που είχαν θέσει και με τη νέα τους κυκλοφορία να δώσουν τη δυνατότητα σε οπαδούς του avant-garde κινήματος να ανακαλύψουν έναν νέο κόσμο.

Και μιας και λέμε για avant-garde, έχουμε και τη συμβολή του μετρ του είδους, Garm. Γενικά ως κυκλοφορία είναι προορισμένη για ανοιχτά μυαλά και έχει αρκετά προοδευτική νοοτροπία, μη ξεχνώντας όμως τις black καταβολές...

Αν η παραπάνω περιγραφή σας κίνησε το ενδιαφέρον, δε μένει παρά να αποκτήσετε το "Black For Death" για να δώσετε πνοή και στη φαντασία σας. Είναι μία εξαιρετική κυκλοφορία που της αξίζει η αναγνώριση. Καλές ακροάσεις...

  • SHARE
  • TWEET