Seax

Fallout Rituals

Shadow Kingdom (2019)
Από τον Γιάννη Δούκα, 22/10/2019
Speed Metal 'till the end!!!
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Το τι παίζουν οι Seax θαρρώ πως φαίνεται από τα speed metal swirl της Banzai που θα συναντήσετε σε κάθε εξώφυλλό τους. Ειδικά στο τελευταίο δεσπόζει με τρόπο που δε χωρά αμφισβήτησης του τι θα ακούγεται μέσα στο δίσκο. Ο οποίος είναι ο τέταρτος στη σειρά και αν θυμηθούμε πως ξεκίνησαν το 2012 με το "High On Metal" η βελτίωση τους είναι ξεκάθαρη. Αν και στα πρώτα τραγούδια τους είχαν μια αφετηρία από το κλασικό heavy metal, στη πορεία ανέβασαν ταχύτητες, ο τραγουδιστής Carmine Blades έφυγε για ένα lp και επανήλθε ξανά ενώ οι punk επιρροές τους δίνανε πάντα έντονο παρών και αντάλλασαν κλοτσίδι με τις speed αναφορές τους.

Στο "Fallout Rituals" η τσιρίδα πάει σύννεφο. Είναι λες και γίνεται επίτηδες. Σαν να ακούγεται από κάπου στο βάθος μια φωνή απελπισμένου παραγωγού «Ρε Carmine άνθρωπέ μου ηρέμησε λίγο, θα κλείσει η φωνή σου!» και η απάντηση να έρχεται υπό μορφή ουρλιαχτών και ακόμα υψηλότερων συχνοτήτων. Άρα από θέμα φωνής και γενικά ερμηνείας η κατάσταση είναι ξεκάθαρα love it or hate it. Για μας η πλάστιγγα γέρνει σαφώς υπέρ της πρώτης, αφήστε δε που είναι έτσι η ιδιομορφία της μουσικής τους που με αυτό τον τρόπο ανεβάζουν κι άλλο την αδρεναλίνη.

Στα τραγούδια τους από την άλλη βλέπουμε να ασχολούνται ακόμα περισσότερο με τα solo και αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποιες ωραίες φράσεις οι οποίες κολλάνε αφάνταστα στο κόκκινο που χτυπάνε τα άσματά τους. Εννοείται ότι στα περισσότερα riff δε θα ακούσετε κάτι καινούργιο. Σε αυτό ας είμαστε ξεκάθαροι και ειλικρινείς. Πιο by the book προσέγγιση δε παίζει, για αυτό και ενδείκνυνται σε φίλους εντελώς προσηλωμένους στον συγκεκριμένο ήχο.

Σε γενικά πλαίσια οι Seax είναι μια πιο απλή version των Municipal Waste ή των Gama Bomb. Δε θα τιγκάρουν τα τραγούδια τους, θα κοιτάξουν με δύο τρεις ιδέες να σε φέρουν σε κατάσταση headbanging ευφορίας. Τις πιο πολλές φορές τα καταφέρνουν και αυτό δεν ισχύει μόνο εδώ αλλά και στους προηγούμενους δίσκους τους. Αυτό που μερικές φορές τους δίνει extra βαθμούς είναι κάποιες ‘κουλές’ στιγμές όπου πετάγονται πράγματα μη αναμενόμενα. Ας πούμε στοιχεία από punk/hardcore της Αγγλίας τέλη της δεκαετίας του 80. Ή κάποια επιρροή από Maiden/Priest ή οποία θα δώσει μια αναπάντεχή αλλαγή και θα κάνει το ασταμάτητο κοπάνημα ακόμα πιο ωραίο. Θυμάστε group τύπου Concrete Sox; (Αν ναι μπράβο, έχετε γούστο). Τραγούδια σαν το "Winds Of Atomic Death" και ιδιαίτερα ο τρόπος ερμηνείας δεν απέχει πολύ από τους crossovers του Nottingham. Ή άλλο παράδειγμα το "Feed The Reaper". Αν ήταν πιο αργό θα μπορούσε να ήταν και σύνθεση των Metalucifer. Οπότε στη θεμέλια βάση των speed στιγμών τους (την οποία είπαμε ότι το group κρατάει σαν κόρη οφθαλμού) όλα αυτά τα καλούδια σε βάζουν να τους προσέξεις πιο πολύ.

Οι Αμερικάνοι το ξέρουν καλά το τόπι. Δε γίνεται στην εισαγωγή του "Legions Arise" να μην βγάλετε κραυγές μεταλικής έξαψης. Οι Seax μου θυμίζουν εκείνες τις Κυριακές που ψήνεις μπριζόλες με φιλικές οικογένειες. Θες απλά τις μπριζόλες σου, μπίρες και καλή παρέα. Τα πολλά μερικές φορές κρύβουν την πραγματική απόλαυση. Αν είστε τύποι, "Born To Live Fast", μπείτε χωρίς φόβο. Ενδεικτικό και αυτό εδώ το video.

  • SHARE
  • TWEET