Schizo

Δεινόσαυροι; Cult; Underground; Ό,τι και να είναι πάντως, τυγχάνουν του σεβασμού μου, μόνο και μόνο γιατί είναι συγκρότημα 22 χρόνων και την παλεύουν ακόμα παρ' όλες τις αντιξοότητες με τις δισκογραφικές και τις αλλαγές στο line up που βρήκαν στο διάβα τους. Φανταστείτε πως έχουν οι αθεόφοβοι στα σκαριά μόλις την τρίτη επίσημη full length κυκλοφορία τους (με τίτλο "Cicatriz Black").

Το εν λόγω άλμπουμ κυκοφόρησε το 1988, τότε που το thrash / speed ήταν ακόμα στα ντουζένια του και με τις επιρροές από Venom και "In The Sign Of Evil / Obsessed By Cruelty" & "Pleasure To Kill" (οι συστάσεις περιττεύουν) να είναι κάτι περισσότερο από εμφανείς. Και κάπου εδώ εμφανίζονται και οι ενστάσεις μου.

Εν έτει 2006 και βαδίζοντας ολοταχώς προς το 2007, παρόμοια μουσικά και εν ζωή συγκροτήματα, έχουν προχωρήσει συνθετικά και στιχουργικά κι έχουν χαράξει νέες συνισταμένες. Που αποσκοπεί επομένως μία τέτοια επανακυκλοφορία; Δε λέω, τα 11 τραγούδια που αποτελούν την πρώτη δισκογραφική δουλειά του συγκροτήματος κάθε άλλο πάρα βαρετά είναι. Δε μπορούν όμως θαρρώ να αντέξουν κάτω από τη σημερινή μεταλλική πραγματικότητα.

Το μπαμ έγινε προ πολλού κι αμφιβάλλω αν ξαναγίνει με την ίδια δυναμική και ορμή. Επομένως; Αν είστε εκείνοι που το αγόρασαν σε βινύλιο κι έχει χαλάσει το πικάπ σας, αγοράστε το. Όσο για τους υπόλοιπους; Βάλτε στο cd σας να παίξει το "Under A Total Blackened Sky" και θα καταλάβετε τι θα έπαιζαν τη σήμερον ημέρα οι Schizo αν... Παρ' όλα αυτά όμως...

Τα σέβη μου...