Santana

Shape Shifter

Starfaith (2012)
Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 07/11/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Λίγοι κιθαρίστες έχουν καταφέρει να αναπτύξουν έναν τόσο εύκολα αναγνωρίσιμο ήχο όσο ο Carlos Santana. Αυτό δεν είναι όμως το μοναδικό κατόρθωμά του. Πάνω από τέσσερις δεκαετίες στο προσκήνιο, από την εμβληματική εμφάνισή του στο Woodstock έως την απροσδόκητη εμπορική επιτυχία του "Supernatural" και το χαρακτηριστικό πάντρεμα latin και rock μαρτυρούν τα υπόλοιπα. Αλλά επειδή η πληθώρα κυκλοφοριών και τα χρόνια που βαραίνουν τη πλάτη συνεπάγονται συνήθως κορεσμό, οι περισσότεροι θα αντιμετωπίσουν μάλλον με δυσπιστία τη δυνατότητα του Santana όχι να εντυπωσιάσει, αλλά να τραβήξει τουλάχιστον την προσοχή.

Εξαιρώντας το "Guitar Heaven" σαν άλμπουμ διασκευών, το σχεδόν αποκλειστικά instrumental "Shape Shifter" είναι για τους Santana το πρώτο studio άλμπουμ μετά το "All That I Am" του 2005. Από τα δεκατρία κομμάτια του δίσκου, δύο είναι διασκευές και όλα τα υπόλοιπα έχουν τη σφραγίδα του Carlos, είτε αποκλειστικά, είτε σε συνεργασία με άλλους μουσικούς ή παραγωγούς. Το μισό περίπου υλικό του "Shape Shifter" έχει παρουσιαστεί ζωντανά κατά καιρούς στο παρελθόν, αλλά δεν είχε κυκλοφορήσει επίσημα, με σκοπό να παρουσιαστεί συνολικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο δίσκος είναι αφιερωμένος στους αυτόχθονες Αμερικανούς, με τον Santana να προτρέπει τους λαούς να αναγνωρίσουν τις φυλές οι οποίες πρωτοκατοίκησαν τις χώρες που αυτοί ζουν σήμερα.

Το ομώνυμο και εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ ξεκινά με τις κλασικές ινδιάνικες ψαλμωδίες και στη συνέχεια κλιμακώνεται σε ρυθμό και ένταση, αφήνοντας χώρο για τα ανάλογα σόλο σε κιθάρα και πλήκτρα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με το "Nomad". Ενώ στην εισαγωγή του θυμίζει Ravi Shankar, στη συνέχεια αποκτά πολύ περισσότερο δυναμικό χαρακτήρα, με το hammond και τη κιθάρα να μονομαχούν. Τα "Metatron" και "Dom" (διασκευή στους Σενεγαλέζους Toure Kunda) βασίζονται σε απλές και όμορφες μελωδίες. Ακολουθούν τα πιο ήρεμα και συναισθηματικά κομμάτια, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το αφιερωμένο στη νεότερη κόρη του Carlos, "Angelica Faith". Φυσικά υπάρχουν και τα latin κομμάτια, όπως το μοναδικό του δίσκου με φωνητικά, "Eres La Luz". Ξεχωριστή στιγμή αποτελεί το "Mr. Szabo", όπου ο Santana με ένα εξαιρετικό ακουστικό σόλο αποτίει φόρο τιμής στον σπουδαίο Ούγγρο jazz κιθαρίστα, Gabor Szabo. Ευκαιρίας δοθείσης, να αναφέρουμε για την ιστορία ότι από το medley "Black Magic Woman/Gypsy Queen" όπως υπάρχει στο "Abraxas" και παρουσιαζόταν στις ζωντανές εμφανίσεις εκείνης της εποχής, το "Gypsy Queen" είναι σύνθεση του Szabo. Το άλμπουμ κλείνει με τα "Canela" και "Ah, Sweet Dancer" (διασκευή στον Ιρλανδό πιανίστα Micheal O Suilleabhain) με πρωταγωνιστές τους Carlos και Salvador Santana, τον πατέρα και τον υιό δηλαδή.

Εκ των πραγμάτων το "Shape Shifter" είναι, αν όχι εντελώς, σίγουρα αρκετά διαφορετικό από τα τελευταία studio άλμπουμ των Santana. Ο ορχηστρικός χαρακτήρας του και η απουσία ηχηρών ονομάτων από τα credits περιορίζουν τη δυνατότητα ανάδειξης κάποιου single, στρέφοντας τη προσοχή στη σύνθεση και τις εκτελέσεις. Η συνεισφορά της μπάντας κρίνεται μάλλον διακριτική καθώς αρκείται στο να προσφέρει απλά τον καμβά πάνω στον οποίο θα προσθέσει τις ιδιαίτερες πινελιές του ο Santana, με μοναδική ίσως εξαίρεση το ηχητικό υπόβαθρο από τα πλήκτρα, τα οποία σε αρκετά σημεία γίνονται κουραστικά. Αναμενόμενο είναι λοιπόν όλα τα φώτα να πέσουν στον Carlos. Υπάρχουν στιγμές που είναι από διασκεδαστικός έως εντυπωσιακός, υπάρχουν και άλλες που επαναλαμβάνεται. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν παύει να είναι ξεχωριστός. Οι φίλοι του group λογικά θα μείνουν ικανοποιημένοι. Όσο για τους υπόλοιπους, το συμπέρασμα καθορίζεται από το κριτήριο που χρησιμοποιεί κανείς για να προσεγγίσει τέτοιους δίσκους. Αν σου αρέσει η κιθαριστική μουσική θα επανέλθεις, αν όχι το "Shape Shifter" θα σου φανεί μάλλον αδιάφορο.
  • SHARE
  • TWEET