Regina Spektor

Έρωτας. Μυστήρια μεν, αλλά έρωτας. Πρόκειται για την πέμπτη στουντιακή προσπάθεια της νεαρής τραγουδοποιού από το Μπρονξ, με τίτλο "Far", και πράγματι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις παλαιότερες (κι αυτές καταπληκτικές, αλήθεια) δουλειές της.

Προτιμώ να μην αναφερθώ ούτε στην anti-folk σφραγίδα που της έχουν βάλει στο μέτωπο, ούτε όμως στο χαρακτηρισμό της ως άλλη μια «Starbucks Performer». Η δεσποινίδα Σπέκτορ είναι μία μικρή ιδιοφυία, που με τις καταπληκτικές της φωνητικές ικανότητες, την απλή δομή των τραγουδιών της, το πιάνο που σε χτυπάει στην ψυχή κατευθείαν και τους -προς στιγμήν- αφελείς στίχους καταφέρνει να σε ταξιδέψει στο δικό της παράξενο μικρόκοσμο.

Από τα 13 σε σύνολο κομμάτια του δίσκου δύσκολα μπορείς να πεις κάποιο filler, ούτε καν αδύναμο (μμ, ίσως το "Machine"), πράγμα που δείχνει την ανωτερότητά του. Από το εισαγωγικό "The Calculation", με την αφήγηση ένος έρωτα, περνώντας στο πρώτο single "Laughing With", με την παρουσίαση της ανθρώπινης σχέσης με το Θεο, και μέχρι να φτάσεις στο τελευταίο κομμάτι, "Man Of A Thousand Faces", έχεις καταφέρει να ζήσεις 47 λεπτά σε ένα μελωδικό παραμύθι, γεμάτα με συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα και καταπληκτικές εικονοπλασίες.

Προσωπικό αγαπήμενο είναι το "Blue Lips", με το "Genius Next Door" να ακολουθεί κατά πόδας. Το αμφιλεγόμενο σημείο στις δουλειές της Regina Spektor είναι γενικά η στιχουργική. Τραγουδώντας ανορθοδόξως απλά, και με σχεδόν παιδιάστικο τρόπο, μπορεί να δώσει στον ακροατή την εικόνα μιας αφελούς τραγουδίστριας, πράγμα εντελώς άστοχο. Για παράδειγμα, το τραγούδι "Wallet" μιλάει για κάποια που βρήκε ένα πορτοφόλι στο δρόμο και το επέστρεψε στον κάτοχό του μέσω μιας κάρτας μέλους βίντεοκλαμπ, ενώ στην πραγματικότητα πραγματεύεται τις σύγχρονες ανθρώπινες σχέσεις και το πόσο απρόσωπες μπορούν να είναι.

Από το αισιόδοξο και δροσερό "Folding Chair" μέχρι το γκρουβάτo "One More Time With Feeling" και το συνταρακτικό δεύτερο μισό του ειρωνικού "Human Of The Year", πιάνεις τον εαυτό σου να σιγοτραγουδά τις πανέμορφες μελωδίες που τόσα απλόχερα μοιράζει σε αυτόν τον δίσκο η Καλλιτέχνις (κεφαλαίο ε!) και νιώθεις πως φέτος το καλοκαίρι δε χρειάζεσαι τίποτε αλλό, παρά μια δροσερή έναστρη νύχτα και ένα στερεοφωνικό. Ακούστε τη.