Pseudogod

Deathwomb Catechesis

Kvlt (2012)
Από τον Τόλη Δόση, 11/12/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Μετά από αρκετά split ήρθε η ώρα για αυτήν την πραγματικά αξιόλογη μπάντα να κυκλοφορήσει το πρώτο της full length άλμπουμ και να παρουσιάσει, ολοκληρωμένα πλέον, το τέρας που κρύβει μέσα της. Από την μάδερ Ράσια ορμώμενοι φέρνουν την ψύχρα και την σκοτεινιά από τα εκεί μέρη και πραγματικά εντυπωσιάζουν.

Το "Deathwomb Catechesis" είναι ένας βάρβαρος δίσκος. Η μαύρη του καρδιά αποδίδεται άψογα σε ένα satanic black metal πανδαιμόνιο με το death metal όμως να κάνει και αυτό αισθητή την παρουσία του. Μου αρέσουν πάρα πολλά πράγματα σε αυτόν τον δίσκο. Καταρχήν η συνύπαρξη των παραπάνω ιδιωμάτων προσδίδει έναν πολυδιάστατο ήχο και, όσο και αν μπλέκονται μεταξύ τους, δεν αποπροσανατολίζονται σε κανένα σημείο, αντίθετα χαρίζουν μια τέλεια πλασμένη μυστηριακή ατμόσφαιρα. Ο τρόπος που αποδίδονται οι συνθέσεις θα θυμίσει σε έναν βαθμό τις περσινές τελετουργίες των Mitochondrion, αλλά και τον ωμότητα συγκροτημάτων όπως οι Teitanblood, χωρίς όμως να στερείται από την δικιά του σκοτεινή προσωπικότητα. Οι δομές αυτού του άλμπουμ είναι ως επί των πλείστων χαοτικές και οι ταχύτητες σαρωτικές με τα πολλά καθηλωτικά riff να ξεδιπλώνονται αρμονικά το ένα μετά το άλλο. Οι Pseudogod δεν φοβούνται να καταδείξουν τις επιρροές τους και σχετικά εύκολα θα παρατηρήσει κανείς ότι αρκετά από τα riff είναι πιο μεστά και γήινα, πολύ απλά σε κάποιες περιπτώσεις, ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο και φέρνουν στο μυαλό συγκροτήματα όπως οι πρώιμοι Bathory και οι Possessed όταν μεγαλουργούσαν.

Η εξαιρετική παραγωγή, βρώμικη όσο πρέπει, δίνει τον old-school χαρακτήρα και πάνω του έχει χτιστεί ένα τρομερά ογκώδες δημιούργημα. Ο ήχος του μπάσου κερδίζει την παράσταση και παρέα με τα επιβλητικά φωνητικά δίνουν πολλούς πόντους σε αυτήν την ζοφερή ατμόσφαιρα. Δεν θα λείψουν βεβαίως και τα λασπώδη σημεία, αργά και βασανιστικά έρπουν στις συνθέσεις και σε τραγούδια όπως το "The Triangular Phosphorescence" διαδραματίζουν σημαίνοντα ρόλο. Τα λιγοστά leads από την άλλη, όπου χωράνε είναι εξαιρετικά, με αποκορύφωμα το γαμάτο solo στην κομματάρα "Azazel".

Όταν η ψυχή του black metal και η δύναμη του death metal κάνουν παρέα επικλήσεις στις σκοτεινές δυνάμεις, το ηχητικό αποτέλεσμα είναι δελεαστικό και οι Pseudogod το αποδεικνύουν στην πράξη. Καταφέρνουν να προσηλυτίσουν με αυτό το βλάσφημο μουσικό έργο και να ανακηρύξουν το "Deathwomb Catechesis" ως έναν από τους καλύτερους blackened death metal δίσκους της χρονιάς.
  • SHARE
  • TWEET