Powerwolf

Είναι πλέον γνωστό τοις πάσι το εμπορικό μέγεθος των Powerwolf στο σύγχρονο metal γίγνεσθαι, αφού οι πομπώδεις Γερμανοί power metallers αποτελούν ένα τεράστιο σε απήχηση όνομα. Δικαίως ή αδίκως, προσωπικά τάσσομαι υπέρ της πρώτης γνώμης, αφού η μπάντα έχει μοχθήσει αυτά τα 20 χρόνια ύπαρξης της, έχει δουλέψει με συνέπεια ακριβώς για αυτό που ήθελε να πετύχει και, πλέον, βρίσκεται σε ένα σημείο που μπορεί να δρέψει τους καρπούς αυτών της των κόπων.

Μουσικά, βέβαια, δεν θα ήταν ψευδές να ισχυριστεί κανείς μια στασιμότητα, μια πολύ συγκεκριμένη δημιουργική κι ερμηνευτική μανιέρα που δεν αποκλίνει παρά ελάχιστα από δίσκο σε δίσκο, δίνοντας πάντοτε διασκεδαστικά μα υπερβολικά «ίδια» μεταξύ τους άλμπουμ. Από την άλλη, το ύφος της μπάντας είναι ακριβώς αυτό, η στόχευση της επίσης και, καλώς ή κακώς, και οι δυνατότητες της το ίδιο. Δεν ξέρω γιατί σε κάθε σχήμα πρέπει ντε και καλά να ψάχνουμε αλλαγές και ρηξικέλευθες προτάσεις, όταν τα πάντα μοιάζουν να βαίνουν καλώς για όλους - ή σχεδόν όλους, αν εξαιρέσουμε τους τυχόν μονίμως ανικανοποίητους μουσικούς γραφιάδες.

Στους τελευταίους, δε, θα μπορούσε να συμπεριληφθεί και ο γράφων, πόσο δε μάλλον αν αρχίζαν οι συγκρίσεις με το "Lupus Dei" ή κάποιο άλλο άλμπουμ της πρώιμης, ανερχόμενης περιόδου της μπάντας. Δεν θα συμβούν, όμως, καθώς μοιάζει κάπως μάταιο να κρίνεται με παρελθοντικούς όρους μια δουλειά τόσο αντικειμενικά άρτια και άχαστη σε όσα επιδιώκει, ακόμη κι αν αυτό είναι πεπερασμένο σε καλλιτεχνικούς όρους.

Σύμφωνοι, πολλά τραγούδια του "Wake Up The Wicked" ομοιάζουν σε riffs ή φωνητικές γραμμές με άλλα, παρελθοντικά άσματα του σχήματος, δεκτόν ότι οι όποιες διαφοροποιήσεις αφορούν πλέον μονάχα τους «βαμμένους» ακροατές τους, αλλά χάρη σε αυτή τη "sympho-power on steroids" νόρμα έγιναν οι Powerwolf αυτό που είναι σήμερα. Τί κι αν ο νέος δίσκος θα μπορούσε εύκολα να έχει κυκλοφορήσει τρία ή πέντε χρόνια νωρίτερα ή αργότερα από φέτος, αυτό αποτελεί ευχή και κατάρα ταυτόχρονα, κάτι που δεν πρόκειται να αποποιηθεί η μπάντα.

Πάντως, ακόμη το σχολιάζω σε φιλικές παρέες ότι πρέπει να ξαναδούμε σύντομα την μπάντα από τα μέρη μας, αφού το show που είχαν δώσει σε εκείνη την εδώ late ‘10s εμφάνιση τους, υπήρξε εντυπωσιακό και αγνά διασκεδαστικό - έστω και με την πληθώρα προηχογραφημένων μερών να μην κρύβεται. Όσο για τις κατά καιρούς δισκογραφικές τους επιστροφές, εδώ θα είμαστε, αν και θαρρώ πως δεν πρόκειται να βιώσουμε συνταρακτικές εκπλήξεις, όπως άλλωστε συμβαίνει και στο συμπαθέστατο "Wake Up The Wicked".